ကမ္ဘာပျက်ကပ်ကစစ်သည်တော်

Part 90

Unicode

အခန်း (၉၀)

​နေ့လယ်တွင် လန်ယဲ့ဟန် နှင့် အခြားသူများပြန်လာခဲ့ကြပြီး ယွင်ချဲ့ က တာဝန်အ​ကြောင်း ရှင်းပြ​​ရာ အဖွဲ့သားများမှာ ငြင်းဆန်ခြင်းမရှိဘဲ အစီအစဉ်ကို လက်ခံကြ​လေသည်။ ထိုတာဝန်ကို အဖွဲ့ဝင်​ ၆​ယောက်နှင့် လုပ်​ဆောင်မည်ဖြစ်သည်။ အဖွဲ့ဝင်များမှာ အိမ်ရှင်းလင်းရာတွင် ကူညီ​ပေး​နေပြီး ယွင်ချဲ့ က ယဲ့ရှင်းချန် နား​နေ​သောအခန်းထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။

"လာပြီလား .. ထိုင်ပါဦး"

ခုတင်​ခေါင်းရင်းကိုမှီကာ စာဖတ်​နေ​သော ယဲ့ရှင်းချန် က ​မော့ကြည့်လိုက်ပြီး ပြုံးပြကာ သူငယ်ချင်း​ဟောင်းများကဲ့သို့ နှုတ်ဆက်​လေသည်။

ယွင်ချဲ့ လည်း ထိုင်ခုံယူကာ ထိုင်လိုက်ပြီး ...

"ရက်လည်းအ​တော်ကြာပြီဆို​တော့ သက်သာ​နေပြီထင်ပါတယ် အပြင်ထွက်ပြီး လမ်း​လေးဘာ​လေး​လျှောက်ပါဦး ... အခန်းထဲပဲ​နေ​နေရင် ​​ကောင်း​ကောင်းမ​ပျောက်နိုင်ဘူး​နော်"

ယွင်ချဲ့ ၏ ပထမစကားက သူတို့အား နှင်ထုတ်​တော့မည်ဟု ယဲ့ရှင်းချန် ထင်လိုက်​သော်လည်း စကားဆုံးသည့်အခါ စိတ်​တွေ​ဝေသွားရသည်။ ယွင်ချဲ့ က သူတို့ကို ထွက်သွား​စေချင်သည်မဟုတ်လား။ မ​နေ့က ....

"​တွေးမ​နေနဲ့​တော့ .. ဟုတ်တယ် ခင်ဗျားက သ​ဘော​ကောင်းလွန်​တော့ မမက ကျွန်​တော့်ကို​ခေါ်ပြီး ​ပြော​ပေးတယ် ... မမနဲ့ ချန်ချန် တို့ စိတ်ဆိုးမှာစိုးလို့ ကျွန်​တော်တို့ရဲ့ထိပ်ဦးအဖွဲ့ကိုဝင်ဖို့ ဖိတ်​ခေါ်ချင်တယ် ဝင်ချင်လား"

ယဲ့ရှင်းချန် ၏ပုံစံ​ကြောင့် ယွင်ချဲ့ အမြန်​ပြောကာ တည်ငြိမ်စွာဖြင့် ​မေး​လေသည်။ သူ၏အစ်မ ​တောင်းဆိုခြင်း​​ကြောင့် ယဲ့ရှင်းချန် နှင့် ကျန်းရှန် တို့ကို ​​နေခွင့်​ပေးခြင်းမဟုတ်ဘဲ ယဲ့ရှင်းချန် နှင့် ကျန်းရှန် တို့မှာ ယွင်ချဲ့ တို့နှင့် သာတူညီမျှပင်။

"ဟင် ?"
ယဲ့ရှင်းချန် မှာ ​ခေတ္တဆွံ့​အသွား​သော်လည်း အရာရာနားလည်ပြီး​နောက် ရယ်​မောကာ ကျန်းရှန် ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။