Unicode
အခန်း (၁၂၇)
အင်း !
စနောက် ပြောဆိုရာတွင် အထူးသတိထားရန် လိုအပ်သည်။ မဟုတ်လျှင် ကာမရမ္မက်များ ပြည့်နှက်နေသည့် ရှင်းဖုန်း အခန်းတွင်းမှ အခြေအနေကဲ့သို့ ဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။ ရှင်းဖုန်းက သာယာမှု အပြည့်နှင့် ညည်းတွားလိုက်ပြီး ရုတ်တရက် လွှတ်သွားခြင်းကြောင့် သူ၏ခြေထောက်ကြားတွင် ရှိနေသော ယွင်ချဲ့၏ ပါးစပ်နှင့် မျက်နှာပေါ်တွင် ချွဲပျစ်သော အရည်များပေကျံကုန်သည်။ ကိစ္စပြီးမြောက် သွားသော ရှင်းဖုန်းကို ကြည့်ကာ ယွင်ချဲ့လည်း ပါးစပ်တွင်း ကျန်သော အရည်များကို မျိုချလိုက်ပြီး ထရပ်ကာ တစ်ရှူးဖြင့် မျက်နှာကို သန့်ရှင်း လိုက်သည်။
"မင်းမျက်နှာပေါ်မှာ ပေနေရင် ပိုကြည့်လို့ ကောင်းတယ်"
သာယာမှု အထွတ်အထိပ် ရောက်ခဲ့သဖြင့် ရှင်းဖုန်းလည်း ထထိုင်ကာ ရေစိုအဝတ်ကို ယူလိုက်ပြီး ယွင်ချဲ့ မျက်နှာပေါ်မှ ပေကျံနေသော အရာများကို သုတ်ပေးလိုက်သည်။
"မင်းကျန်တာတွေကို မျိုချလိုက်တာလား"
ရှင်းဖုန်း ပြီးမြောက် သွားစဉ်တွင် ယွင်ချဲ့၏ လှုပ်ရှားမှုအချို့ကို မြင်လိုက်ရသည်။
"ဟုတ်တယ်"
ယွင်ချဲ့ အလွယ်တကူပင် အမြန်မျိုချလိုက်ပြီး ရှက်ရွံ့မှုတို့ကိုလည်း မခံစားရပေ။ ယွင်ချဲ့မှာ အဝတ်မကပ်ဘဲ ရှင်းဖုန်း လက်မောင်းကို မှီကာ ရှင်းဖုန်း၏ လဲကျနေသော ဖွားဖက်တော်ကို ဆော့ကစားနေသည်။ ယွင်ချဲ့၏ အဖြေကြောင့် ရှင်းဖုန်း ပိုမိုစိတ်လှုပ်ရှားသွားကာ ယွင်ချဲ့၏ နားသယ်စပ်အထိ မှီလိုက်ပြီး အသံကိုနိမ့်လျက် မေးလိုက်သည်။
"ဘယ်လိုအရသာလဲ"
"မကောင်းဘူး ညှီတယ် ... ပြီးတော့မယ်ဆိုရင် ကြိုပြောလို့ မရဘူးလား နောက်တစ်ခေါက် မျိုချချင်တော့ဘူး"
ရှင်းဖုန်းကို စောင်းကြည့်ကာ ယွင်ချဲ့ တွန်းထုတ်လိုက်ပြီး ခုတင်ဘေးရှိ စားပွဲပေါ်မှ မီးခြစ်ကို လှမ်းယူလိုက်သည်။ အမှတ်အသားများမှာ သူ၏ဖြူဖွေးသော ကိုယ်ပေါ်အနှံ့ ရှိနေပြီး သူ၏ လျှို့ဝှက်အပ်သော အပိုင်းလည်း မဖြစ်မနေ ပါခဲ့သည်။ သူတို့ အတော်ကြာအောင် ပျော်ပါးခဲ့သည်မှန် ပြောရန်ပင် မလိုတော့ပေ။
YOU ARE READING
ကမ္ဘာပျက်ကပ်ကစစ်သည်တော်
Romanceဘာသာပြန်သူ - Swae Nyoe Team (တစ်ဦးတည်း ဘာသာပြန်ဆိုခြင်း မဟုတ်ပါ)
