ကမ္ဘာပျက်ကပ်ကစစ်သည်တော်

Part 117

Unicode

အခန်း (၁၁၇)

အနောက်တောင်စခန်းမှာ လူဉီးရေတစ်သိန်းကျော် ရှိနေပြီး နေ့စဉ်နေ့တိုင်း အသက်ရှင် ကျန်သူအများအပြား ရောက်လာလေ့ ရှိသည်။ အသက်ရှင် ကျန်သူများမှာ လင်းကျန်းမြို့မှ သာမက လုံဖျင်၊ ထုံယန်း၊ ရီလင်း မြို့များနှင့် ပြည်နယ်ဒေသ အတွင်းရှိ မြို့များစွာထံမှ ရောက်လာကြခြင်း ဖြစ်သည်။ စခန်းမှာလည်း တဖြည်းဖြည်း ကျယ်ပြန့်လာသဖြင့် စစ်တပ်က အုပ်ချုပ်၍ မနိုင်တော့ပေ။ ကာကွယ်ရေး တပ်ဖွဲ့များတွင် စစ်တပ်ဖွဲ့ကြီး သုံးခုမှ တပ်သားများ ပါဝင်ပြီး ရဲတပ်ဖွဲ့များကို အစိုးရက ချုပ်ကိုင် ထားလေသည်။ စစ်တပ်က အဓိက အုပ်ချုပ်ရေးကို တာဝန်ယူထားသော အစိုးရကို ကူညီပေးပြီး စခန်းကို အုပ်ချုပ်ရသည်။ လိုအပ်သော ပစ္စည်းများ စုဆောင်းခြင်းနှင့် တာဝန်များ လုပ်ဆောင်ရတွင်လည်း အဓိက စစ်တပ်ကြီး ၃ ခုက တာဝန်များကို ဝေခွဲယူရသည်။ စွမ်းအားရှင်များကို စုစည်းစေခြင်း ကလည်း ထိုတပ်စု ၃ ခု၏ လုပ်ဆောင်ချက်ပင် ဖြစ်သည်။

အနောက်တောင် စခန်းတွင် စွမ်းအားရှင်အဖွဲ့ ၁၀၀ ကျော်ရှိပြီး စစ်တပ်နှင့် အဖွဲ့တို့ဖြင့် မလုပ်လိုသော တစ်ဉီးတည်း သီးခြားနေသော စွမ်းအားရှင်က အနည်းအကျဉ်းသာ ရှိသည်။ မည်သို့ဖြစ်ဖြစ် မနေ့က ယွင်ချဲ့နှင့် လေတာ့ရှန်တို့ ပြောသကဲ့သို့ စစ်တပ်မှာ စွမ်းအားကြီးသော အဖွဲ့များကိုသာ ရွေးချယ်တတ်ပြီး အားနည်းသော အဖွဲ့များအပေါ်တွင် အနည်းငယ်သာ မျှော်လင့်ထားကြသည်။ အဖွဲ့အားလုံးကို ဖိတ်ခေါ်ထားသည်ဟု ပြောဆိုနေကြသော်လည်း အမှန်မှာ အကောင်းဆုံးသော အဖွဲ့ ၂၀ နှင့် စွမ်းအားကြီးသော သီးခြားစွမ်းအား အချို့ကိုသာ ဖိတ်ခေါ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ထိုသို့တိုင် အစည်းအဝေး ခန်းမတွင် အဖွဲ့တစ်ခုစီ၏ ခေါင်းဆောင်နှင့် လက်ထောက် ခေါင်းဆောင်များ အပြင် စစ်တပ် တစ်ဖွဲ့စီ၏ ကိုယ်စားလှယ်များ အပါအဝင် လူဉီးရေ ၇၀ ကျော်ပင် ရှိနေသည်။ ကိုယ်စားလှယ်များမှာ ဗိုလ်မှူးများ ဖြစ်နိုင်ပြီး ထိုထက် မြင့်လျှင်လည်း မြင့်နိုင်ပေသည်။ အစိုးရက ကာကွယ်ရေး ခေါင်းဆောင် ကျန်းဝမ်ရှန် ကို အစည်းအဝေးသို့ တက်ရန် စေလွှတ်ခဲ့သဖြင့် ကြီးမားသော စစ်ဆင်ရေး ရှိနိုင်သည်မှာ အထင်အရှားပင်။