ကမ္ဘာပျက်ကပ်ကစစ်သည်တော်

part 16

unicode

ကမ္ဘာပျက်ကပ်က စစ်သည်တော်

အခန်း (၁၆)

အတိတ်ဘဝတွင် ကမ္ဘာပျက်ကပ်ကို ​လေးနှစ်တာ ကြုံ​တွေ့ခဲ့ရသဖြင့် မည်သည့်​ နေရာတွင် ယာဉ်ကြော ပိတ်သည်ဖြစ်ဖြစ် မြို့ထဲမှ​ ရှောင်ကွင်း ထွက်သွားရန်​ မောင်းနိုင်သည်အထိ အလွန် ကျွမ်းကျင်လှသည်။ ယွင်​ယောင်မှာ အလွန် မူး​နောက်​နေသဖြင့် ခုံ​ပေါ်လဲ​နေလိုက်သည်။ ယွင်ချဲ့လည်း ကားကို အာရုံစိုက်​ မောင်းနှင်ရင်းပင် ​နောက်ကြည့်မှန် မှတစ်ဆင့် သူမကို ခဏခဏ ကြည့်​နေရသည်။ သူမ​ ပြောင်းလဲသွားမည်ကို ယွင်ချဲ့ အလွန် စိုးတိတ်မိသည်။ သူချစ်ရသူများ ဖုတ်ကောင် ဖြစ်သွားကြသည်ကို အတိတ်ဘဝတွင် ​တွေ့ကြုံခဲ့ရရုံနှင့် လုံ​လောက်ပါပြီ။ ထိုအဖြစ်အပျက်ကို သူထပ် မကြုံချင်​တော့​ပေ။

"အစ်ကို​ရေ ဒီအစ်မက .... ​နေရထိုင်ရ မသက်သာဘူးလား"

ထိုသူက ​ဘေးတွင် ထိုင်​နေ​သော ယွင်​ယောင် သက်​သောင့်သက်သာ မရှိသည်ကို ​တွေ့လိုက်သဖြင့် အ​တော်ကြာ​အောင် စဉ်းစားလိုက်ပြီး သတ္တိကိုစုကာ ​မေးလိုက်သည်။

"မင်းမှာ ​​သေချာတဲ့ လမ်း​ကြောင်း ရှိပြီလား"

​နောက်ကြည့်မှန် မှတစ်ဆင့် အကြိမ်များစွာ ကြည့်ပြီး​နောက် ယွင်ချဲ့ မ​ဖြေဘဲ ​မေးခွန်း ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ ထိုလူလည်း အံ့အားသင့်ကာ ​ခေါင်းခါလိုက်ပြီး စိတ်ပျက်လက်ပျက် ပြုံးကာ ...

"အ​​ဖေက ငါ့ကိုကယ်ဖို့အတွက် အ​မေကိုက်သတ်တာ ခံလိုက်ရတယ် ..."

စာနာခြင်း မရှိ​သင့်စကား ဆို​သော်လည်း သူဘာ​ကြောင့် ​ပြောထွက်သွားသည်ကို မသိလိုက်​။ သူ၏မသိစိတ်က ယွင်ချဲ့ကို ယုံကြည်အားကိုး ထိုက်သူဟု ခံစား​

"အဲဒီ​​တော့ ..?"

ယွင်ချဲ့ ဘာမှမကြားရ​သော လူတစ်​ယောက်ကဲ့သို့ အလွန်​ သွေး​အေးနိုင်လှသည်။ ထိုသူလည်း အသာအယာပြုံးကာ ...

"ဘာမှမဟုတ်​တော့ဘူး"

သူဘယ်သူ့ဆီက သနားစာနာမှုကို ​မျှော်လင့်​နေတာလဲ။ ဒီလို ဝရုန်းသုန်းကား ဖြစ်​နေချိန် သူ့ကို ဘယ်သူကများ ​နှစ်သိမ့်​ပေးနိုင်မှာလဲ။