Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
BLURB - Despite the vast lands of her town, Gabriella Marie wanted to be something different. She came from a resilient family with overflowing affection and her sole inspiration is her father - a soldier. She is strong-willed, capable, and selfless; nothing can stop her from doing what she wants for her loved ones.
Carrying guilt and regret from the past, she is determined to redeem herself for that someone she wasn't able to save. However, along came Gabriel, a living evidence of love. The one who'll remind her of how it feels to be adored. He'll invade her senses, trifle on her mission. She thought he was enough to stop her from completing her objective, but neither did she know, he's someone from the past who wounded her soldier heart.
SHORT SUMMARY OF CHAPTER 1 - Kasalukuyan akong nagmamaneho pauwi sa probinsya. Dahil mahigit dalawang oras ang layo nito sa Maynila, ramdam ko ang bigat ng loob ng angkas ko kanina. Panay ang buntong-hininga nito.
I stopped when the lights turned red. Napangiti ako ng bahagya.
Masarap talaga sa pakiramdam kapag nakakatulong ka sa iyong kapwa. Laging pinapaalala ni tatay ang importansya ng pagdamay sa taong nangangailangan. Aniya, hindi pinipili ang taong tinutulungan.
Pinaandar kong muli ang GSX ko na regalo sa akin ni tatay noong nag-eighteen ako, dalawang taon na ang nakakaraan. Hindi alintana ni tatay kung ang naipon niya sa trabaho ay napunta dito. Gusto raw niyang mag-iwan ng bagay na aalagaan namin hanggang pagtanda. Baril noon ang iniregalo ni tatay kay kuya, bilang sekyu ito. Habang ang bunsoy namin, sabik na sa kanyang regalo.
_______
"Seryoso, Gabo. 'Di pa rin ako makapaniwala. Parang dati, strangers pa tayo. Ngayon, kapit-tuko ka na sa akin."
Ako pa daw? "Ang kapal naman ng apog mo. Ikaw 'tong kapit-tuko."
"Pangit mo kasi, unang kita ko pa lang sa'yo."
I sighed nang maalalang bawal magmura sa harap ng pagkain. "Pangit ka rin naman noon, kaya nga andito tayo ngayon."
Tumawa ito at nagpatuloy kami sa pagkain. Nilantakan namin ang goto at pansit. Parehas kaming hindi pa naghahapunan.
_________
Gusto ko syempre. Tiningnan ko si Klio at binigyan ng warning look. Kabado akong tumabi sa kanya. Pilit kong inilalayo ang sarili. Inamoy ko ang sarili at laking pasalamat ko sa pabangong ginamit.
Mukhang napansin ito ng aking katabi kaya't inamoy rin niya ang kanyang sarili. Napatawa ako.
He looks impatient and mad. Para masigurado na wala akong problema sa kanya'y inilapit ko naman ang sarili sa kanya. Abot-abot ang aking kaba nang madikit ang aking braso sa kanyang longsleeves.
Damn. Ang init nga.
☆-☆-☆-☆ Interested in the story? Follow aliviere now and read the book. Enjoy! 🌼🌼🌼
