Als je een aap en mij zou vergelijken, zou ik de zelfde wallen hebben. Oh, correctie: een oude aap. Want ik kan amper bewegen.
Ja, dat komt allemaal door Yorick. Met zijn geweldige work out training dingen.
En het aller ergste, nu de jongens ervan af weten, komen ze elke keer kijken.
Gelukkig, is het pas over twee dagen. Of wacht, nee, ik heb vanacht geslapen. Dus over één dag. Shit.
En ik ben niet bereikbaar. No phone. Mijn schatje.
Nee, grapje. Maar ik ben echt niet bereikbaar. Wat nou als mijn zusje straks een ongeluk heeft gehad door haar over behyperheid.
Overbehyperheid? Is dat überaupt wel een woord?
Vast wel, want me zusje heeft het.
En anders maak ik dit woord nu officieel.
"Madison! Stop met dagdromen." Ik kijk naar Sophie die met haar armen overelkaar geslagen voor me staat. "Wat is er?"
"Er is een pakketje voor je." Ze gooit een kartonnen doosje op mijn schoot. "Doe voorzichtig! Straks is het miljoenen waard, en hoef ik niet meer te werken."
"Je werkt toch al niet."
"Dat, dat, God, oke, dat kan ik niet ontkennen. Maar het idee." Sophie lacht even en loopt dan weg. "Soph?"
"Ja, Mad."
"Kun je een mesje voor me pakken."
"Nee, doe het zelf." Ik zucht even.
Oke, twee optie's.
Optie één: naar de keuken lopen en een mesje pakken.
Optie twee: blijven zitten en je nagels gebruiken.
Optie twee.
Ik begin met peuteren aan het pakketje.
Na aantal pogingen, sta ik toch maar op aangezien het niet super goed ging. Ik verloor een nagel. Natuurlijk niet de hele nagel, maar het topje ervan. Oke, dat opstaan gaat niet super soepel maargoed. Ik loop de naar de keuken en tref Stijn aan. "Hey Stijn." Mompel ik en trek een lade van de keuken open. "Hallo."
"Wat gaan we vanavond eten?" Stijn is chefkok. In een super duur, luxe restaurant. Daarom kookt hij ook elke avond, het is zijn baan.
Alhoewel, je zou het niet verwachten. Hij is namelijk gespierd, best knap voor een chefkok, en nouja, heel mannelijk. Iedergeval, je ziet het niet zo aan hem.
"Dat zie je vanavond wel."
"Het is al avond." Mompel ik en pak een scherp mesje uit de lade. "Jaja." Ik doe de lade dicht. "Als het maar niet zo'n lastige naam heeft." Stijn begint te grinniken. Ik loop naar de bar en leg het pakketje neer. "Wat is dat?" Stijn wijst met zijn pol lepel naar het pakketje. "Het is een aap, cool he? Ik vond hem en dacht, laat ik hem houden." Stijn draait met zijn ogen. "Ik kan nooit wat vragen zonder een sarcastisch antwoord terug te krijgen." Ik glimlach even en pak dan het mesje. "Soms zijn mijn antwoorden héél serieus hoor." Met het mesje snij ik de plakband waarmee het vast is gemaakt, eraf. Als ik de deksel eraf haal, ligt er boven op een briefje en eronder een horloge. "Liefdes brief?"
"Nee, hou je mond." Stijn begint de grijnzen. "Love is in the air. Wie is je nieuwe mr, chameur."
"De kerstman," Ik draai met mijn ogen. "Kun je gewoon verder gaan met koken?"
"Wees maar een beetje aardig, anders geen eten voor jou."
"Gemeen." Mompel ik en pak dan het briefje. Ik maak hem open begin te lezen.
Lieve Madison,
Hopelijk is de reis een beetje goed verlopen! Vast wel, dat had je verteld. Hier een klein cadeautje van je ouders.
Ik glimlach even. Wat lief. Als ik eronder kijk staan er nog twee stukjes.
Hoii Madison!!
Is het leuk in Nederland? Vast wel. Hier is het warm, en daar niet. Lekker voor je. Hou nog wel van je,
Xoxo Lara.
Ps: LARS HEEFT EEN VRIENDINNETJE. IK GA DOOD OMG. ZE IS KNAP EN LARS NIET DUS DIT KLOPT NIET. HELP.
Hoi
Omdat ik wat van papa en mama moest schrijven zet ik hier wat in.
Gr Lars.
Ps: LARA STIL.
Ik begin te lachen. Stelletje sukkels. "Waarom Lach je?"
"Omdat het gezond is." Grijns ik terug.
-
HOIHOI.
Ik heb niks te vertellen en wou gewoon een A/N doen.
Dus hier even nuttige info:
Plant.
BIJNA WEEKEND HOPPAKEE.