Bullshit. 1&2

'Goede avond.'

De eerste helft van de avond, was nog wel oke. Maar toen kwam de tweede helft en ik begon me echt te irriteren aan de serveerster. Ze vroeg nogal opdringerig naar welk dessert we wouden. Iedergeval ze was opdringerig, want Yorick kon alles uitkiezen.

Gelukkig, deed Yorick niks. Wat maar goed is ook. Misschien ben ik gestoord. Maar even, dan moet je maar niet flirten. Eigen keuze.

Ik had haar letterlijk even duidelijk gemaakt dat ze echt moet oppassen. Nouja, toen ze wat tegen Yorick zei, zei ik dit;' Serveersters die flirten vind ik zo gemeen.' Ze reageerde erop met een simpele: uhu. En toen zei ik;' Dus ik wil een andere serveester.' Volgensmij begreep ze de hint wel en is ze direct vertrokken. Yorick en ik lagen daarna in een deuk, van het lachen.

Nadat Yorick betaald had, trok hij me mee naar buiten. Het bleek dat bij het restaurand een meer was. Dat ik natuurlijk niet had gezien.

Hand in hand lopen we een beetje langs het water. Het is inmiddels al donker, maar het meer is verlicht met lataarpalen die er langs staan. Niet heel romantisch, maar niet alles gaat zoals in cliché boeken, en films.

"Madison?" Oh god, hij spreekt me niet aan met Framboos. "Uhu." Hij draait me half om aangezien hij nog steeds mijn hand vast had. "Aangezien ik het nog niet gevraagt had." Hij krabt met zijn losse hand in zijn nek. "Ja?" Hij zucht even. "Ik word nog een emotioneel persoon." Lacht hij. "Ben je al." Lach ik terug. "Tja, kijk."

"Jezus, wat doe je moeilijk." Ik trek Yorick naar mij toe en plaats mijn lippen op zijne. Even strikt hij maar gaat dan mee in de zoen. Hij laat mijn hand los en plaats zijn twee handen op mijn wangen. Voorzichtig bijt hij op mijn lip om toestemming te vragen, wat ik hem geef.

Een klein halfuurtje later, zitten we terug in de auto. Yorick heeft zijn hand op mijn been, again, en hij heeft een grijns op zijn gezicht.

Eerst vond ik zijn grijns vreselijk. Maar nu mag hij er best zijn, aangezien de grijns op het gezicht zit van mijn, vriendje? Boyfriend? Boy? Nouja, jullie begrijpen het wel.

Nadat Yorick me thuis heeft afgezet loop ik de woonkamer binnen. Wanneer ik de woonkamer binnen loop, zitten Mijn moeder, mijn vader, Lara en Lars mij met een grijns aantekijken. Alhoewel, mijn vader met een nogal 'pas op' blik aan te kijken. "Goede avond?" Mompel ik een afwezig. "Duss.." Begint deze keer mijn vader. "Ja?" Ik ga zitten naast Lara die mijn nog steeds met een grijns aankijkt. Lars is inmiddels weer op zijn telefoon bezig. Zo als gewoonlijk. "Jullie hebben wat." Vraagt mijn vader, die inmiddels zijn armen over elkaar heeft geslagen. "Waar heb je het over?"

"Yorick, en jij. Jullie stonden zoenent voor de deur." Mijn wangen worden warm, en dus begin ik te blozen. "Uh, ja? Hebben jullie het gezien? Vanaf hier kan je dat niet zien. Oh god, jullie zijn toch niet met zijn vieren voor het raam gaan staan?"

"Wat? Nee?" Reageert mijn moeder een beetje stotterend. "Wel dus! Omygod." Ik zak onderuit en leg mijn hand op mijn voorhoofd. "Ik ben achttien."

"En nog wel onze dochter." Zegt mijn vader. "Oh echt? Dat wist ik niet. Ik dacht dat jullie compleet vreemde mensen waren." Ik draai met mijn ogen. "Ouders." Mompelt Lara, met nogsteeds een grijns op haar gezicht. "Maar goed, hoe was het?" Gelukkig is Lara er, die me tominste een beetje kan helpen. Een klein beetje. "Leuk."

"Leuk?"

"Ja, leuk."

"Niet meer?"

"Jawel, er was nog een serveester die volgensmij huilend het restaurand is uit gerent. Niet mijn schuld by the way. Er was nog wel een serveerster die met Yorick flirte. Maargoed. Trouwens waarom vertel ik jullie dit? God, ik ben moe en ga slapen. Doei." Na mijn geratel sta ik op, en loop direct naar mijn kamer.

Morgen school.

-

Het is zo warm. Argh.

Ik woon tegenover een voetval veld, en er word veel gescheld pfoe. RUIM SKILLS ON THE MAX.