'Oeh, burn!'

8.5K 412 47
                                    

We stappen uit bij het cafétje waar we hebben afgesproken. Het is een erg gezellig cafétje want Sophie en ik gaan er wel vaker heen. Alleen is het vandaag iets anders omdat het de eerste dag van de maand is. Er is dus een soort van disco. We komen binnen en de drie biggetjes zitten al aan een tafel. Sophie zwaait en loopt naar ze toe terwijl ik zo langzaam mogelijk begin te lopen. "Hey Boys." Sophie trekt ze allemaal in een knuffel en gaat dan zitten op één van de stoelen waar niemand op zat. Ik mompel 'hoi' en ga dan ook zitten. "Ik had niet verwacht dat je mee kwam." Zegt Yorick met een grijns op zijn gezicht. "Nee, ik ook niet."

"Je ziet er wel hot uit."

"Houd je mond dicht. Ik ben hier omdat Sophie het wou. Niet omdat ik jou zo ge-wel-dig vind."

"Dus je h-" Zeg dat niet." Hij grinnikt en gaat dan in gesprek met Daniël over een één of ander meisje die ze een keer in de stad tegen kwamen. Sophie zit in gesprek met Stijn en ik verveel me en speel maar met mijn vork. Na een tijdje komt de ober en neemt onze bestelling op om vervolgens weer weg te gaan. "Mad?"

"Mhm."

"Nu we toch niks kunnen doen. Dansen?"

"Is goed." Sophie en ik gaan naar de dansvloer en laten onze dans skils zien. Nou ja dans skils? We lijken meer op een apen die jeuk hebben maar er niet bij kunnen.

"God. Ik ga weer terug hoor Soph."

"Is goed, ik blijf nog even."

"Okeh." Ik loop terug naar de tafel waar Yorick, Daniel en Stijn zitten. Af en toe ga ik een bijna door mijn enkel. "Hey Guys." Ik ga weer zitten op mijn plek en begin weer met mijn vork te spelen. "Je danst wel sexy Mad." Zegt Yorick opeens uit het niets. "Zat je nou de hele tijd te kijken?" Hij zegt niks en geeft me alleen een knipoog. "Alleen mijn vrienden noemen mij 'Mad.' Het spijt mij, maar daar hoor jij niet bij."

"Oeh, burn." Zegt Daniël en geeft Yorick een klap tegen zijn schouder. Ik draai met me ogen en concentreer me dan weer op mijn vork.

Even later komt Sophie ook terug. "Mad? Ken jij een Daan ofzo?"

"Umh... Ja volgensmij wel." Ik kijk naar Yorick even spant zijn kaak aan. "Ja, ze vroeg naar je."

"Oh, ik loop zo wel even naar haar." Ik kijk weer naar Yorick die zucht. Hielt hij nou de hele tijd zijn adem in. "Yorick, dacht je dat het een jongen was?"

"Nee."

"Pff... Maak dat de kerstman wij." Sophie en ik schieten in de lach door mijn ontzettend slechte grap. "Ik zal even naar haar gaan." Ik sta op en loop naar de dansvloer. Er word op mijn schouder getikt en ik draai me om. "Madison?"

"Omg! Daan!"

"Hey girl!" We geven elkaar een knuffel. Daan was mijn beste vriendin van de basis school. Super lang geleden. We gingen allebij naar een andere school. "Hoe is het?"

"Goed, ik ben doe een stage als verpleegkundige. Jij dan?"

"Ik zit nog op school. Over paar maand doe ik examens."

"Oh echt! Leuk. Wat wil je na je examens doen?"

"Waarschijnlijk iets met Geschiedenis."

"Oh leuk. Maar ik ga weer. We spreken elkaar wel weer."

"Is goed." We geven elkaar een knuffel. Ik loop terug naar de tafel waar al het eten al staat. "Wie is Daan eigenlijk?" Vraagt Sophie met haar mond half vol.
"Oh, mijn beste vriendin van de basis school."

"Oh oke." Ik begin met eten van mijn lasagne. "Mad?"

"Voor jou Madison."

"Oke, Mad?"

"Wat is er Walters?"

"Gaan wij zo dansen."

"Nee."

"Als je niet met me gaat dansen betekent dat dus dat je me haat."

"Kin-der-ach-tig! Goed, ik ga met je dansen."

Bullshit. 1&2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu