Bullshit. 1&2

'Ik win altijd.'

"Uitslover!"

"Wat? Ik kan gewoon heel goed voetballen." Schreeuwt hij terug wanneer hij de meisje's aan de kant een knipoog geeft. Ze beginnen te giechelen. "Gadver Lars, ben jij nu ook al één van die Walters!"

"Denk het." Hij grijnst en schopt dan de bal in het doel en ik zucht. Waarom stemde ik hier ookal weer mee in? "Nu wil ik schoppen en mag jij hier staan."

"Dat kun je niet, dus blijf daar maar gewoon staan."

"Verdomme Lars. Je doet dit expres he!" Ik gooi de bal naar hem zodat hij weer kan scooren. Tominste als ik de bal niet tegen houd. "Misschien." Hij grijnst weer en vangt de bal. Er fietst een groepje jongen's langs en ze beginnen te fluiten. Wanneer ik naar ze wil glimlachen krijg ik een bal tegen me hoofd en hoor in Lars heel hard lachen. "Jij!" Ik ren naar hem toe en tekkel hem.

Inmiddels zit hij vast in mijn greep en kan die geen kant meer op. "Je bent misschien een uitslover voor die meiden maar dat is inmiddels nu wel anders." Glimlach ik. "Madison, ooit ben ik net zo oud als jij nu en ben jij al bejaard." Ik zucht. "Ik blijf ouder." Ik ga van hem af en schut wat zand van mijn broek en shirt af. Even ben ik duizelig maar dat gaat al weer snel weg. "Nog een potje? Deze keer sta jij in het doel."

"Goed, goed." Mompelt hij. "Dan kunnen we zien wie het beste is."

"Ja, maar jij zit op voetbal en ik niet."

"Jij wou niet in het doel staan." Hij staat op en loopt naar het doel. "Je gaat zo af." Schreeuw ik hem nog na.

"Neh, ik ben toevallig keeper bij voetbal. Weet je nog."

"Shit."

"Dus hoeveel krijg ik al ik win?"

"Een gillende groep meisje's." Zeg ik wanneer ik naar de groep meisje's wijs die gapend aan de kant staan. "Daar doe ik het voor."

"Weet ik. Maar wat krijg ik als ik win?" Ik ga met mijn handen in mijn zij staan. "Een kusje van Yorick." Ik denk terug aan die zoen van Yorick op de bank. Een kleine tinteling gaat door mijn lippen. Dat ik dat ben vergeten. Zou hij er nog aan denken? "Nee, ik wil iets anders."

"Een reep chocolade?"

"Nee."

"Kersensnoepje's?"

"Deal." Ik ren naar de bal en trap hem de kant op van het doel. Even denk ik dat hij er in gaat maar hij gaat er naast. Dit gaat nog zo even door en inmiddels heb ik van de twintig keer trappen, de voetbal er twee keer in gehad. "Oke." Ik gooi mijn handen van overgave in de lucht. "Jij wint, ga maar naar je vriendinnetje's."

"Ik win altijd!" Schreeuwt hij nog en loopt dan met de bal in zijn hand naar de meisje's.

Ik loop naar mijn fiets en fiets terug naar huis. Gelukkig is het maar vijf minuten fietsen dus ben ik er zo.

Inmiddels ben ik op mijn kamer en pak ik mijn telefoon van mijn bureau. Ik was hem vergeten mee te nemen. Gelukkig, want anders had Lars hem waarschijnlijk af gepakt. Ik kijk om mijn telefoon en zie paar berichtje's van Sophie. De laatst verstuurde maak ik open.

Sophie; oke, als het zo moet kom ik naar je toe. Ben er over tien minuten.

Oh god. Opeens hoor ik voetstappen op de gang en word mijn deur open gegooit. "Madison Lemp!"

"Sophie van der Veen."

"Jij vieze loempia."

"Dankjewel, ik vind loempia's ook vies. Dusja." Ze zucht. "Ik heb je tien keer gebeld maar je nam niet op."

"Zeven keer, en ik was aan het voetballen met Lars." Ze begint opeens te lachen. "Jij? Voetballen?" Ze begint nog harder te lachen. "Nou, ik ben best wel professioneel."

"Tuurlijk, maar goed. Ik wou je dus vertellen dat Stijn en ik weer wat hebben."

"Echt?"

"Ja, die teddybeer was voor mij. En hij had nog een liedje gezongen. Niet dat hij mooi kan zingen, echt niet, maar het was lief."

"Aha, dus de badboy sloof voor een onschuldig meisje zich uit."

"Zo onschuldig ben ik niet."

"Dus je bent een wilde tijger?" Ik begin te lachen. Sophie doet haar armen over elkaar en probeert me boos aan te kijken, voor zover dat lukt. "Wat dan? Een blije kabouter? Boze heks? Één van de zeven dwergen? Oh, ik weet het al! Mevrouw aardappel hoofd. Nou Sophie, daar had ik je niet voor aangezien maar als jij het wilt zij-" mijn zin word onderbroken door een kussen die recht op mijn gezicht beland. "Ik ben gewoon Sophie."

"Goed. Ik vind mevrouw Aardappelhoofd toch echt leuker." Sophie pakt nog een kussen. "Nee stop, please niet gooien. Waar in vredes naam haal jij al die kussen vandaan?"

"Je collectie kussens, zoals je dat vroeger altijd noemde. Liggen hier op de bank." Ze wijst met de kussen in haar hand naar mijn grijze bankje. "Ohja, ik was er echt verslaafd aan."

"Jaaa, waarom ben jij eigenlijk ermee gestopt?"

"Weet ik niet, wacht jawel. We waren op de kermis en toen kon je zo'n knuffelkussen winnen. Iemand had hem gewonnen en had er toen overheen gekotst voor onze neus."

"Daniël! Oh, dat weet ik nog. Toen was hij echt nog zo'n nerdje!"

"Ja, nou nu heeft hij kaaklijn on point hoor. By the way, we moeten nog die date regelen."

"Daar is Stijn volgensmij mee bezig."

"Hopelijk. Goed," ik sta op. "Ik heb zin in een loempia."

"Je zei net je ze vies vond."

"Dat was tien minuten geleden." Ik loop mijn kamer uit met Sophie gevolgt.

Beneden zit Lars met een meisje op de bank en ze kijken een film. "Word Lars ookal zo'n jongen?" Vraagt Sophie opeens. "Hoop van niet, straks krijgen we hier elke dag zo'n Kathy geval. Dat kan ik echt niet uithouden."

"No one, no onee." Begint Sophie te zingen. "Precies." Ik pak twee glazen uit een kastje en Sophie gaat op het aanrecht zitten. "Ice- thee?"

"Is goed." Ik pak de fles ice-thee uit de kast en schenk twee glazen vol. "Mad?"

"Uhu." Ik overhandig haar één glas. "Hoe zit het nou tussen jou en Yorick?" Ik verslik me in mijn drinken en spuug het bijna uit. Gelukkig kan ik het binnen houden. "Ik bedoel, hij vertelde laatst dat jullie een date hadden. For the first time in forever. Je deed toch niet aan de liefde?"

"Ik 'doe' niet aan de liefde. Het zal ook nooit gebeuren."

-

Hey, ik heb dus namen voor boeken die waarschijnlijk nog niet bestaan, maar ik zelf kan ze niet uitwerken. Het kan wel natuurlijk maar misschien zijn jullie inspiratieloos. Haha, hier zijn ze.

-Next to you.
-On the top of the world.
-Do you remember?
-Always on my mind.
-One day.
-That one book.
-When i was you're girl.

Dat waren ze, misschien niet zo orgineel maarja, als je er iets mee wilt? Ga je gang! Het lijkt me trouwens dan wel leuk als je het meld zodat ik dat boek misschien kan lezen!

Oke, en nu niet zo formeel. Haha, ik heb wat met het woord misschien. Het klinkt zo grappig.

Dankje voor het luisteren naar mijn on nuttige info! Veel lees plezier verder!! #VerveelMeHalfEnMijnHumorIsKapotSlechtOpDitMoment.