Bullshit. 1&2

'Beter op letten.'

Zenuwachtig tik ik ben mijn nagels op de tafel. Dit is het eerste uur les, zonder Yorick. Gelukkig, want waarschijnlijk werd het super ongemakkelijk. Denk ik.

Dit is daarbij ook een les zonder Sophie, ik heb namelijk Engels. Echt super leuk. Kuch.

Nu moet ik volgende week het verslag inleveren, over de liefde. Opzich, denk ik, dat het nu wel goed gaat komen. Hoop ik. Ja, tenzij Yorick me weer laat zitten. Dat kan ofcours.

Ik ben nog wel een klein beetje boos. Ik bedoel, Anouk zoende hem en hij duwde haar niet weg. Daarbij, het kan niet zo zijn dat hij even een briefje schrijft, zijn liefde verklaart, en dan denkt dat ik het hem vergeef. "Madison, wat is er het antwoord?"

"Uh, eumh, vijfentwintig?"

"Dit is Engels. Beter op letten."

"Sorry, mevrouw." Maar, Het is wel aardig. Gewoon, hij moet wel werken voor om een papiertje en een pen te kopen. Nouja, ik denk dat hij werkt, want zijn ouders zijn niet super rijk ofzo. Volgensmij.

Oke, ander onderwerp. Echt, anders word ik nog verslaafd aan Yorick.

Kan dat? Verslaafd raken aan Yorick. Als dat een ziekte zou zijn. Wow, dat is best heftig. Voor die gene maar ook voor Yorick. Hij is dan namelijk een ziekte.

God, ik denk dat ik die ziekte heb hoor. De bel gaat en iedereen loopt het lokaal uit. Op naar Yorick.

Als ik het lokaal binnen loop is Yorick er nog niet. Sophie al wel, en ik loop naar haar toe. Ik plof naast haar neer en zucht. "Je wist het he?" Vraag ik aan haar. "Wat?"

"Dat Anouk een date had met Yorick en dat Anouk het nichtje is van Daniël?"

"Oh, dat. Umh, ja." Mompelt ze en ze zakt wat meer naar benenden in haar stoel. "Waarom heb je het niet verteld?"

"Dat wou ik, maar ik weet niet. Daniël hield me tegen."

"Hoezo?" Ik pak een pen uit mijn etui en begin ermee te klikken. Super irritant maar ik ben gewoon super zenuwachtig om Yorick te zien. Jeez, word rustig Madison. Hij schreef alleen maar een brief. Waar hij zijn liefde in verklaarde. "Weet niet, dat moet je aan hem vragen."

"Argh, dat zei Yorick ookal. Of schreef." Ik voel een hand op mijn hand. Het is de hand van Sophie die mijn geklik met de pen stopt. "Stop, kalmeer een beetje. Het is echt irritant."

"Ik ben gewoon zenuwachtig ofzoiets, oke?" De deur zwaait open. En daar staat hij dan. Yorick. Zijn haar zit perfect in model, hij heeft zoals gewoonlijk zijn grijns op zijn gezicht staan en zijn rugzak hangt over zijn schouders. "Yorick." Begint de docent. "Waarom ben je te laat."

"Fille."

"Voor deze keer, mag je gaan zitten." Tuurlijk, want iedereen heeft een zwak voor Yorick. Dus ook de docenten, vooral deze docent aangezien ze net nieuw is. Yorick loopt naar de tafel achter mij en blijft mij aan kijken. Ik slik even en verbreek dan het oog contact. Ik kan het niet, hem aankijken. Ik hoor dat hij zijn rugzak op de grond gooit en dan de stoel aantrekt zodat hij beter zit. Ik kijk naar Sophie die het allemaal mee heeft gekregen, ons oogcontact momentje. Ik maak met mijn het woord 'help'. Ze haalt haar schouders op en begint dan een gesprek met een meisje voor haar. Aan de stemmen hoor ik dat Stijn en Yorick in gesprek zitten. Waar is Daniël? OhJa, hij heeft nu geen les hier, maar pas het volgende uur. Na de pauze, shit. Dat duurt nog een uur. Een uur samen met Yorick hiero. Opeens voel ik een tik tegen mijn schouder en draai ik me om. Yorick zit nog steeds in een gesprek met Stijn. Ik draai me weer terug. Daarna voel ik weer een tikje tegen me schouder en draai ik me met een ruk om. "Stop." Sis ik. Nogmaals, ik ben nogsteeds een beetje boos. "Wat is er?" Grijnst Yorick. Ik draai met mijn ogen. "Je tikt de heletijd op mijn schouder."

"Niet waar."

"Wel waar."

"Niet waar."

"Wel waar."

"Niet waar." Hij zakt wat naar beneden op zijn stoel. "Dan niet." Mompel ik, en draai me om. Daarna voel ik een tik onder me. Yorick trapt dus aan de onderkant van mijn stoel. "Walters!"

"Madison! Kan het wat stiller?"

"Yorick begon."

"Helemaal niet." Antwoord Yorick. "Helemaal wel!"

"Niet."

"Wel."

"Dame en heer! Ga je maar melden." Zo, die heeft een kort lontje. Ik zucht en pak mijn spullen bijelkaar. Yorick doet het zelfde en lopen samen het lokaal uit. "Dankjewel he." Mompel ik naar Yorick. "Graag gedaan." Voordat ik het weet word ik tegen de kluisje's geduwt.

-

Ik zit/zat dus in de auto terug naar huis. Kom ik te horen dat er rellen waren in Berlijn. Ik heb er dus helemaal niks van gemerkt.

Hopelijk beginnen jullie weer wat meer van Yorick de houden.

Ik ging dus ouder liedje van JB luisteren, waarom idontknow. Toen kwam ik bij het liedje: boyfriend. En hij zei: swaggy. (Swekki) IK GING HELEMAAL STUK EN HIJ ZINGT BUSLIGHTYEAR OFZOIETS. (I can be youre buslightyear) #humor.