Bullshit. 1&2

✨2, 'Is het dat liedje?'

"Mad!" Ik word in een knuffel door Sophie getrokken. "Is het huis nog intact?" Vraagt ze met een plagende grijns. "Ja, als het goed is wel." Rambo blaft en komt naar ons toe rennen. "Is dat Rambo!" Sophie begint als een gek te glimlachen en gaat op haar hurken zitten. "Wat ben jij een schatje!" Ik begin te grinninken. "Kan iemand mij helpen?" Stijn komt zuchtend de woonkamer binnen met teveel tassen dan dat hij kan dragen. "Ik wel." Mompel ik en loop naar hem toe. "Was het leuk?" Ik neem een tas over en hang hem over mijn schouder. "Ja." grijnst hij. "Goed, ik hoef niet alle details. Houd dat maar voor jezelf." Stijn begint meer te grijnzen en ik draai met mijn ogen.

Aangekomen bij de kamer van Stijn en Sophie gooi ik hun tassen op het bed. De rest mogen ze zelf doen.

Ik hoef namelijk niet al de spullen te zien, dat in hun tassen zit.

Moet je nagaan, zit er wat in dat je niet mag zien. Ja, dat kan natuurlijk. "Madison?"

"Ja!" Ik loop terug naar de kamer waar Sophie met een opengevouwen propje staat. "Is dit van jou?"

"Oh, shit. Ja, sorry ik had hem weg moeten gooien." Ik wil hem uit haar handen pakken als ze het naar zichzelf trekt. "Nee, nee. Jij hebt dit geschreven."

"Uhu, is het dat liedje?"

"Maar dat liedje? Madison! Dit is super goed!" Stijn staat er hoofdschuddend achter. Hij schut ja, niet nee. "Vind je?"

"Ja, doe niet alsof het niet zo is. Dit is echt een geweldig liedje." Ik knik langzaam 'ja' met mijn hoofd en plof dan op de bank. "En nu dan?" Mompel ik. Rambo komt er aan lopen en springt op mijn schoot. "Rambo, als je groter word kan dit niet. Je bent nu al zwaar." Zucht ik. Sophie komt naast me zitten en Stijn loopt naar de keuken. "Je moet er wat mee doen."

"Ritueel verbranden? Het is namelijk niet een liedje die ik schreef omdat ik zo happy was." Sophie draait met haar ogen en aait Rambo over zijn kop. "Hoe denk je dat Taylor Swift bekend is geworden?"

"Weet ik veel." Mompel ik. "Omdat ze over haar exen schrijft. Oke, eigenlijk weet ik niet of ze daar door nou bekend is geworden. Maar ze schrijft over haar exen en is bekend."

"Dus dan word ik Taylor Swift twee punt nul? No thank you." Sophie zucht. "Doe wat je zelf wil, maar hierdoor kun je echt bekend worden." Ze staat op. "Misschien wil ik dat helemaal niet." Grijns ik. "Je doet irritant." Mompelt ze en loopt naar de keuken. "Sorry." Glimalch ik. Ze draait met haar ogen en verdwijnt in de keuken.

Nee, ze loopt gewoon door de deur naar de keuken toe. Als ze zou verdwijnen zou ze echt een tovenaar zijn.

Alhoewel, bij Sophie kan ik me dat opzich wel voorstellen.

Met een brilletje op, grote neus. Met een pukkel.

Oh wacht,

Dat is een heks. Nou, zelfs dat kan ik me bij haar voorstellen.

Hoelang duurt het daar in de keuken. Ik mag hopen dat ze niet wat intieme dingen doen, als ik vijf meter van ze verwijderd ben. En daarbij hebben ze genoeg tijd gehad in dat hotel.

Ik duw Rambo voorzichtig van mijn schoot. "Sorry, Lekkerding." Hij springt van mijn schoot af en loopt naar zijn mand.

Ik loop naar de keuken deur en maak hem voorzichtig open.

En nu hopen dat ze normaal staan te praten ofzoiets. "Goe-" Oke, nee laat maar. Ze staan wel aan het zoenen. Ze draaien geschrikt hun hoofd om. "Ik vroeg me al af waarom het zolang duurde." Ik pak een glas en schenk er drinken in. "Maargoed, ik had dorst. Ga vooral door met waar jullie mee bezig waren." Ik laat een klein glimlachje zien en loop dan de keuken uit.

-

Het is weer koud buiten, argh.

Nogmaals heb ik dit hoofsruk niet door gekeken en kunnen we spel fouten in zitten.