Bullshit. 1&2

'Ik ship jullie.'

"Wat doe je?" Lach ik zenuwachtig wanneer Yorick zijn hand naast mijn hoofd zet. "Heb je ze gelezen?"

"Wat?"

"Die brieven."

"Welke brieven." Oke, het spijt me. Maar ondanks dat ik nu opeens wel aan de liefde doe, betekend niet dat ik veranderd ben. Ik blijf Madison.

En,

Yorick verdiend dit. Vind ik. Of ben ik nou super gemeen nu? Dat kan. Tja. Maar, het is wel super schattig dat hij die brieven schreef. Hij had natuurlijk ook een WatsAppje kunnen sturen. "Verdomme." Hij slaat tegen de kluisje's aan. Ik schrik even maar herpak me snel. "Is Stijn niet langs geweest? Hij heeft nu echt ee- "Jezus, rustig Walters. Tuurlijk heb ik ze gelezen." Lach ik. Of nouja, een beetje stotterend. "Oh."

"Uhu." Hij gaat weer voor me staan en zet zijn hand weer naast mijn hoofd. Hij buigt naar voren en fluisterd in mijn oor;" Ik meende alles, wat er in stond."

"Prove it." Ja, ik geef niet snel op. Nogmaals, hij zoende met Anouk. Alhoewel, ik kan haar altijd nog vermoorden. Via Daniël. Trouwens ik moet dat natuurlijk ook nog aan hem vragen.

Yorick buigt langzaam naar voren. Ergens in zijn ogen, vraagt hij om toestemming. En dan voel ik zijn lippen op de mijne. Voordat ik kan reageren hoor ik keihard gegil naast mij. "OMYGOD!" Yorick trekt zich terug en we draaien allebij ons hoofd naar de kant waar het gegil vandaan kwam. Het is Sophie, ze staat met haar telefoon in haar hand. Ze heeft ons dus gefilmt. "Jullie zijn zo'n perfect koppel! Omg, we kunnen straks op dubbeldate! Ik plaats dit filmpje nu op facebook. Dit is zo schattig! Ik ship jullie! Madick!" (A/N het moest, sorry) Yorick en ik beginnen te lachen. In verte komt Stijn aan gerend. "Wat is er?!" Hij trekt Sophie in een knuffel. "Uh, niks. Hoezo?" Vraag ik. "Iemand gilde."

"Dat was ik." Sophie steekt haar hand in de lucht. "Want ze zoenden, en ja. Ze hebben nu wat. Volgensmij, hebben jullie nu wat?" Ik wil net reageren maar Yorick is me voor. Hij trekt mij naar zich toe waardoor ik nu niet echt super fijn sta. "Ja." Grijnst Yorick. "Ze is mijn meisje." Ik hoest even.

En nu heb ik een kleine hartverzakking. Want hij noemde me zonet, vijf seconden geleden, dat ik zijn meisje ben. "Ja, denk ik?" Stotter ik een beetje. "Wat heeft dit te betekenen!" Horen we opeens onze docent in de gang schreeuwen. "Ga jullie alle vier je maar even melden!" Ze slaat met een klap de deur dicht en we schieten met zijn vieren in de les. "Soph, alsjebliefd zet dat filmpje niet op facebook." Ik trek mee een beetje los uit Yorick greep en pak zijn hand vast. Ja, nu mag het. Don't judge me.

We lopen met zijn vieren naar de directeur. Als we aankomen maakt Stijn de deur open. "Stijn, wat is- Madison, Yorick en Sophie? Wat doen jullie hier."

"Melden." Glimlacht Sophie. Soms vraag ik me echt af waarom zij altijd zo blij kan zijn. "Waarom?" De directeur laat zijn pen los en gaat onderuit gezakt in zijn stoel zitten. "Nou," begint Sophie. Alsjebliefd, zeg niet alles. "Zij hebben nu wat." Oke, ik graaf alvast mijn eigen graf. Iemand mee helpen? "Oh, en waarom moeten jullie, je dan nu melden."

"Omdat ze in de gang stonden." Sophie haalt haar schouders op. "Goed, jullie krijgen een waarschuwing." Ik zucht even. Daarna loop ik samen met de rest de kamer van de ditecteur uit. Stijn en Sophie lopen voor Yorick en mij. "Dus, om het te vieren heb ik een plan." Fluisterd Yorick in mijn oor. "Oh, vertel eens."

"We gaan uiteten."

"Prima."

"Maar eerst gaan wij shoppen."

-

WOEHOE JA YES SI OUI!

Oke, sorry. Normaal update ik maar 2x per dag. Wat trouwens ook veel is. Maar omdat het 4mei is, en dus de herdenking. Plaats ik een derde hoofdstuk.

Ik heb heel veel respect voor de na bestaanden en voor de slachtoffers. Zij hebben gevochten voor ons land, zodat wij nu kunnen leven zoals we nu leven.

Ik ben trouwens ook weer terug in NL. Woehoe.