Bullshit. 1&2

'Een blaadje zoeken.'

Aan het einde een verrassing.

"Een blaadje zoeken." Begint Yorick met praten als we naar de voortuin van het schoolgebouw lopen. "Een blaadje zoeken." Mompel ik hem na. Oke, dit is ongemakkelijk. "Wat voor kleur blaadje?" Vraag ik dan maar snel. "Maakt niet uit toch?"

"Nee?"

"Oke." We lopen door en komen bij de bomen waar we moesten zoeken. Of nouja, waar wij zoeken. Want er is niemand anders. Helaas. "Groot blad?" Vraag ik wanneer ik een roze, rood achtig blaadje van de boom pluk. "Is goed. Waarom roze?"

"Dit is rood en bijna paars."

"Nee, we doen een groen blaadje." Ik zucht geïrriteerd. "Nee, deze."

"Ik vind groen mooier."

"Nou, ik niet."

"Pech, we doen deze." Hij trekt, volgensmij gewoon een random blaadje want het blaadje is bruin, van een boom. "Fijn, dat we het met elkaar eens zijn. We doen dus deze." Ik houd mijn blaadje de lucht en loop dan terug naar het gebouw. "Framboos?!" Ik draai me om. Yorick grijnst. Kan die daar niet mee stoppen. Daarmee kan namelijk mijn brein niet meer normaal functioneren. "Ja, Walters."

"Je hebt iets in je haar."

"Oh, wat?"

"Een, uuh." Hij wijst naar zijn haar. "Ja?"

"Een spin?"

"Oh, oke." Ik loop door maar dan realiseer ik me dat het een spin is. Zie je, die grijns. Daarmee loopt mijn brein niet meer normaal. "Een spin!" Ik draai me om en begin als een gek te rennen. "Haal hem eruit!" Ik blijf door rennen. Waarschijnlijk verklaart iedereen mij nu voor idioot ofzoiets. Maar even, er zit een spin in mijn haar. Ik kijk naar Yorick die bijna op de grond licht van het lachen. "Sta daar niet zo!"

"Als je rent, kan ik hem er niet uithalen. Tenzij ik achter je aan ga rennen." Ik ren naar hem toe en begin met wijzen naar mijn haar. "Haal. Hem. Eruit." Sis ik. Hij grinnikt en haalt dan met zijn vingers de spin eruit. "Oh."

"Wat."

"Het was gewoon een blaadje." Ik sla Yorick op zijn borst en draai me dan weer om, om voor de tweede keer een poging te doen bet schoolgebouw in te lopen. "Klootzak." Mompel ik. Oke, misschien vond ik het een heel klein beetje leuk. Een heel klein beetje. Echt een heel heel klein beetje. Een heel heel heel heel klein beetje. Jullie begrijpen het inmiddels wel. Mag ik hopen. Tja, als jullie brein ook niet normaal kan functioneren door zijn grijns. Begrijp ik het ook wel. Half. "Wat zei je?" Hij stond dus constant achter me. "Niks."

"Jawel."

"Nope." Zeg ik met een ploppende 'p'. "Zei je klootzak?"

"Nee."

"Jawel."

"Nee."

"Ja-wel."

"Goed, dan wel." Hij grinnikt en slaat dan een arm om me heen. Tintelingen onstaan in mijn arm, of nouja, hele lichaam. "Echt fijn dat we weer vriendin zijn Framboos."

Wat? Vrienden. Vrienden?! Is dit sirieus? Zit ik niet nu gewoon in een comedy show, dat er over paar minuten twintig camera mannen uit de gangen springen. Dat ze me gevolgt hebben en er voor gezorgt hebben dat ik wel aan de liefde ga doen. Want zo'n gevoel heb ik nu wel.

"Ja, vrienden." Ik sla zijn arm weg en loop, bijna ren, naar het lokaal. "Wow, is er iets?"

Ja, dat jij me helemaal gek maakt. Dat ik sinds die verdomde zoen, ookal was het gister, constant aan jou denk. "Nee, er is niks." Mompel ik. "Oke, mooi. Ik heb namelijk je roze blaadje weg gegooit en deze meegenomen." Hij houd een groot groen blad vast. "Fijn, voor jou." Hij maakt me echt gek. Jeez. "Ja, zeker." We stappen samen het lokaal binnen. Samen ja. Want we lopen samen door de deur post, maar iedereen weet dat dat niet kan. We duwen elkaar wat en uiteindelijk wint Yorick. Hij wint namelijk alles. "Verdomme Walters." Hij lacht en gaat dan op zijn plek zitten. Met mij gevolgt. "Zaterdag is het etentje."

"Weet ik."

"Zin in?"

"Nee."

"Oh."

"Ja." Ongemakkelijk. Waarom is het zo ongemakkelijk naar die ene zoen. Of kus, i don't care. Ik weet wel dat onze lippen elkaar raakte. Dusja. Oke, consentreer je Madison. Ja, op uh, kauwgom tegen de muur.

Nog zes uur te gaan.

-

Ik vind Yorick nu stom. Hij friendzoned haar constant.

Goed, ik schrijf het wel maaaarr alsnog.

En omdat ik heeeeeeelll aardig ben, hier een foto van Yorick.
(Neels visser)

Ik ben dood. Omygod.

Nou, toen ik een foto zocht waarop die glimlachde kwam ik deze foto tegen:

MADISON EN YORICK SAMEN OP 1 FOTO. JA, JAAJAJAJA.
(Neels visser met Madison Beer)

Toen keek ik verder, en kwam deze foto:

YORICK MET STIJN! IK WIST DIT NIET! MIJN GOD.
(Neels Visser met Tanner Zagarino)

-in een ander hoofdstuk had ik al foto's maar ik wist niet dat ze samen foto's hadde-