Bullshit. 1&2

✨2, 'Victoria's Secret.'

Als je net denkt dat je leven weer op rolletje's loopt, je leven er weer een beetje normaal uitziet en je leven eindelijk verder kan gaan met 'goede dingen', moet je net die ene persoon tegen komen in de starbucks waarvan je dacht dat je dat mens nooit meer zou zien. Nooit, meer.

En precies wanneer ik vraag om een koffie, moet de werknemer een pauze nemen en neemt de collega het over. Dan zou je verwachten dat het een aardig persoon zou zijn. Iemand die je komt bedienen met een oprechte glimlach en een blije stem.

Maar wat ik krijg is een arrogante grijns, een opgetrokken wenkbrauw, en blauwe ogen die verbaast staan.

Je denkt dat die gene het goed maakt, waarschijnlijk enorm rijk is en de knapste modellen vriend heeft die er bestaat.

Ik heb het natuurlijk over Kathy. Onze kattenbak stinkende vriendin.

En natuurlijk kreeg ik een half kopje koffie. Dat kan zeker. Ze hebben bij de starbucks mega grote koppen, waar je bijna een halve dag over doet om het op te drinken. Oke, dat is een beetje overdreven.

Iedergeval ik kreeg minder koffie. Oh, en een super lieve opmerking, want blijkbaar is Kathy de beste vriendin van Eva, ofcours.

Trouwens, ik heb gehoord dat Eva, Yorick terug wil. Ze is blijkbaar 's middags naar Yorick zijn huis gegaan en heeft gesmeekt om een vergiffenis. Yorick heeft gezegd dat hij een relatie heeft met mij, en nu heeft Eva moord neigingen op mij, blijkbaar. Ik vond Eva nog zo'n vriendelijk persoon, qua uiterlijk.

"Vijf euro, vijfentwing." Zucht Kathy wanneer ze iets in tikt in de kassa. "Pinnen." Mompel ik terug en steek mijn pinpas in de pin. Kathy tikt weer wat in. Wanneer ik mijn code heb ingevoerd, mijn pinpas uit de pin hou, steek ik met een grijns mijn pinpas terug in mijn nepleren portemonnee. "Hoe gaat jou leven? Buiten het feit dat je hier werkt. Zeker een bijbaantje van je ó zo goede betaalde modellen werk. Gokje, aangezien je vroeger altijd zei dat je een goed betaalde model zou worden. Victoria's Secret toch?" Kathy draait met haar ogen. "Nee, dit is mijn vaste baan. En mijn leven gaat prima hoor."

"Oh, jammer. Mooi. En je liefdesleven?"

"Op dit moment niemand. Maar Yorick en jij zijn na het incident toch weer bijelkaar gekomen?"

"Ja, na drie jaar."

"Leuk, en wat is jou baan dan." Wanneer ze dat zegt onstaat er een zelfverzekerde grijns op haar gezicht. "Zie je dat gebouw daar?" Ik wijs naar een klein gebouwtje naast het mega gebouw waar ik werk. "Ja?" Haar grijns word nog groter. "Ziet er wel.. Gezellig uit, Madison."

"Zeker, nou daar naast werk ik." Ik pak mijn kop koffie. De grijns van Kathy haar gezicht verdwijt. "Oh, architect?" Ik knik alleen en zoek dan een plekje in de starbucks.

Ik loop terug naar het gebouw waar ik werk.

Als ik mijn kantoor binnen loop, staat Yorick er. "Yorick?" Zeg ik verbaast en trek mijn wenkbrauwen op. Ik loop naar hem toe en druk een klein kusje op zijn lippen. "Je weet dat je hier niet mag komen." Mompel ik en neem plaats op mijn bureaustoel. "Zeker, maar die vrouw achter de balie dacht dat ik een rijk iemand was ofzo. Ik lulde maar wat."

"Oh, Vanessa. Ja, zij is niet bepaalt slim." Yorick begint te lachen. "Ik vind het niet erg, anders was ik hier nu niet." Yorick loopt rond en pakt af en toe een beeldje of iets anders uit de kast. "Maar wat doe je hier?" Vraag ik oprecht uit nieuwschierigheid. "Ik verveelde me thuis." Hij haalt zijn schouders op. "Heb je geen werk? God, Yorick."

"Nu niet. Ik 'werkte' in het dierenasiel. Meer omdat Eva me nodig had, maar ik wil geen contact meer met haar."

"Nu we het toch over Eva hebben..." Mompel ik. Yorick draait zijn hoofd. "We krijgen niks meer Madison."

"Weet ik," Alhoewel. "Maar ik kwam Kathy tegen in de starbucks, blijkbaar is ze de beste vriendin van Eva en is Eva naar jou huis gekomen voor een tweede kans." Yorick zijn grijns betrekt en loopt naar me toe. "Heeft ze dat verteld." Ik sta op van mijn stoel zodat ik wat hoger ben. "Kathy? Ja."

"Wil je het weten?"

"Ik vertrouw je Yorick. Die kans moet je zeker niet verkloten. Dus ik hoef het niet weten, en enige wat ik wil weten is: heb je haar de waarheid verteld."

"Ik heb tegen haar gezegd dat ze niet meer moet terug komen, en dat wij nu samen zijn." Er komt een glimlach op mijn gezicht. "Dankje." Yorick glimlacht terug en drukt zijn lippen op de mijne. "Wie is dit?" Ik schrik en als reactie trek ik me terug. Jan staat in de deur opening. "Dit is iemand die een nieuw huis wil." Lieg ik 'ontzettend goed'. "Oh, daarmee zoen je ook?"

"Nee?" Zucht ik. "Wie het echt?"

"Ik ben Yorick Walters, vriendje van Madison." Op Jan zijn gezicht verschijnt een glimlach. "Oh, Yorick. Aha." Hij knikt even en verdwijnt dan weer. "Iemand die een neiuw huis wil? Kom op Madison. Jij kan veel beter liegen dan dat." Ik begin te lachen. "Ik raakte in paniek, oke?" Nu begint Yorick ook te lachen. "Wacht," Yorick kijkt me vragend aan. "Hoor jij nu niet eten te koken?"

"Shit." Yorick loopt naar de deur. "Tot vanavond."

"Doegh, kookheld." Hij maakt een superman beweging en loopt dan weg.