Bullshit. 1&2

✨2, 'Ik denk het wel.'

"Ja, tuurlijk. Wat moet ik doen?" Yorick stapt binnen met twee dozen. "Deze even bij de BorderTerriers zetten?"

"Oke." Ze neemt de dozen over. Rambo begint te grommen en gaat een beetje voor mij staan. Hij beschermt me nu al, wat een schatje. "Die Husky's mogen mij niet." Hoor ik Yorick lachen wanneer hij wat intikt op de computer. Hij weet dus niet dat ik het ben. "Dat is jammer." Mompel ik. Yorick zijn hoofd schiet omhoog. "Madison?"

"Nee, de kerstman." Ik draai met mijn ogen en trek Rambo wat dichter tegen me aan. Even kijken of hij al luistert naar 'zit.' "Zit." Probeer ik, maar hij gaat niet zitten. "Rambo zit." Rambo gaat zitten en steekt zijn tong uit zijn mond. Eva, ik naam aan dat het Eva is, komt terug bij de kassa. "Dus, jij bent Eva." Fake-glimlach ik. "Ja, inderdaad. Hoe weet je dat?" Ze legt wat op de kassa en vraagt aan Yorick of hij er even naar wil kijken. "Ik ken Yorick."

"Wacht, ben jij Madison Lemp?"

"Ja, de enige echte."

"Oh, ik heb veel van je gehoord." Rambo blaft en trekt aan zijn lijn. "Rambo," mompel ik. "Oh, echt waar?"

"Uhu."

"Zoals?"

"Dat jullie beste vrienden waren." Glimlacht ze. Ik hoor Yorick even hoesten. "Dat klopt. We waren vrienden. Maar jullie hebben dus een relatie?" Hij heeft namelijk niet aan haar verteld dat wij een relatie hadden. "Ja." Rambo blaft weer. "Wat leuk, nou ik spreek jullie wel weer. Het was gezellig."

"Ja, het was gezellig." Glimlacht Eva. Yorick die mompelt wat. "Kom." Zeg ik tegen Rambo.

Zacht zingend mijn eigen liedje stap ik in de auto. Rambo springt naast me neer. "Kom op, Rambo. Ga liggen." Zucht ik. Rambo blijft me wazig aankijken. "Rambo." Mompel ik. Hij blaft en begin te kwispelen. "Ik meen het." Zucht ik. Ik sla op de stoel. "Liggen." Deze keer gaat Rambo liggen. "Goedzo! Nu gaan we snoepje's en eten voor je kopen aangezien ik dat nog niet heb. Oh, misschien is een knuffeltje en een mandje ook wel handig he?" Rambo blaft. "Ik leer je wel aan dat je knikt ofzo, want dat blaffen is wel hard." Rambo legt zijn hoofd op zijn voorpoten. "Goed, houd je vast." Lach ik en start de auto.

Aangekomen bij de dierenwinkel, met Rambo. Komen er twee kindje's naar me toe gerend. "Mag ik hem aaien?" Vraagt een meisje. "Ja, tuurlijk." Rambo word over zijn kop geaait. Hij kwispelt. Na een tijdje zeg ik gedag, en loop ik de dierenwinkel binnen. "Hallo." Glimlach ik naar de vrouw achter de balie. "Goedemiddag." Glimlacht ze terug. Ik loop naar de honden snoepje's. "Oh god, Rambo welke vind je het lekkerst." Ik kijk in de ijsblauwe ogen van Rambo. Zijn tong hangt uit zijn bek en het enigste wat hij doet is kwispelen. "Oke, laat maar zitten." Ik pak het goedkoopste zakje. "Kun je hem zonder kapot te maken in je bek houden?" Vraag ik aan Rambo. "Ik denk het wel."

"Oh oke- "Praatte je nou net terug?" Rambo draait een beetje zijn hoofd. Ik hoor achter me gelach en ik draai me om. Er staat een glimlachende jongen. Hij ziet er goed uit. Zijn haar zit zoals bij alle jongens een beetje naar achter. Een perfecte kaaklijn en blauwe ogen. "Nee hoor, ik praatte tegen je." Ik begin te lachen. "Tja, het had best gekund. Ik heb Rambo pas net."

"Rambo?"

"De hond waar ik het tegen had." Hij begint te lachen. "Tuurlijk, ik ben trouwens Samuel. Maar noem me maar Sam."

"Sam, aha. Ik ben Madison. Maar noem mij maar Mad." Hij begint te lachen. Ik pak met mijn andere hand de lijn van Rambo vast en het zakje hondensnoepje's. Daarna steek ik mijn hand uit. Hij neemt hem aan en laat hem dan los. "Woon je hier lang?"

"Nee." Rambo blaft en komt naast mijn benen zitten. "Zoiets dacht ik al." Hij glimlacht lief en haalt zijn hand door zijn haar. "Umh," begin ik. "Dit klinkt misschien een beetje raar. Maar ik moet hondenbrokken kopen, een eet en water bakje, een mandje en een knuffeltje. Dat kan ik niet allemaal alleen vasthouden, zou je misschien helpen?" Handig Madison, je schrikt hem direct af. Ja, ik voel nog wat voor Yorick, maar ik kan liefdes verdriet blijven hebben of ik ga voor iemand anders. He's good looking so. "Uh, ja tuurlijk."

"Dankjewel!" Rambo blaft weer.

Na een uurtje, gelachen, gepraat en geklungeld hebben, liggen alle spullen in mijn auto en Rambo op de bijrijders stoel. Ik zucht even. "Super bedankt." Glimlach ik. "Graag gedaan, misschien kunnen we een keer wat drinken?" Ik ben in Nederland en direct een date. "Ja, gezellig."

"Mag ik je nummer dan?" Ik knik.

Na het uitwisselen van de nummers geef ik hem een knuffel. Opeens hoor ik Rambo grommen en blaffen. Geschokt laat ik Samuel los. "Goed, ik ga weer."

"Later." Grijnst Samuel en loopt weg. Daarna ga ik zitten in de auto en sluit ik de deur. Ik draai me hoofd en kijk naar Rambo die me met een waarschuwende blik aankijkt. "Wat? Hij was aardig." Rambo gaat op de stoel liggen en met zijn hoofd op zijn voorpoten. Ik zucht en start de auto. "Niet op de stoel poepen of plassen." Rambo maakt een snuifend geluid. "En ook geen scheten." Rambo gaat rechtopzitten en blaft. "Ik zeur veel he?" Rambo kijkt me aan. Weer met zo'n blik waarmee die kan praten. Ik rijd van de parkeer plaats af naar het appartement. "Sorry, let's go naar je nieuwe huis!" Rambo blaft weer en gaat weer liggen op de stoel. Ik aai snel over zijn kop en glimlach dan.

-

Ik vind het zo geweldig om met die hond te schrijven.

EN OEH SAMUEL.

Hier pictureee

Daarbij: 6e plek romantiek WAAAAATTTTT???!!!! OMYGOD