Bullshit. 1&2

✨2, 'Zie je zo wel.'

"Ik hoop maar voor je dat het eten lekker is, want ik ben ka-pot. Nooit geweten dat je vingers ook moe kunnen worden, en niet eens een potlood meer vast kunnen houden." Zeur ik,wanneer Yorick de deur open maakt. "Goede avond?" Zegt hij met opgetrokken wenkbrauwen en sluit de deur achter me. "Sorry," mompel ik. "Ik had gewoon een hele zware dag."

"Had me geroepen en ik had je geholpen met tillen." Grapt Yorick. "Wat?" Zucht ik en zet mijn tas op de grond. "Je had een 'zware' dag. Dus als ik je had geholpen, was het minder zwaar."

"Oh, aha."

"Niet grappig?" Ik trek mijn jas uit. "Jawel. Sorry, ik ben gewoon niet in de stemming." Yorick fluit en loopt naar de keuken. "Ik merk het." Hoor ik Yorick nog snel zeggen wanneer hij de hoek om loopt. Ik volg hem. Wanneer ik de keuken binnen loopt, ontmoet een lekkere geur mijn neus. Ik snuif even en hoor Yorick dan grinniken. "Ruikt het lekker?"

"Ja, omygod. Ik wist niet dat je zo lekker kon koken." Glimlach ik en zet een wat stappen naar voren zodat ik recht tegen over hem sta. "Een beetje hulp van de AllerHande." Hij haalt zijn schouders op. "Zeg dat nou niet, nu is het gelijk minder knap." Grijns ik.

Geen idee waarom ik grijns trouwens. Dit werk haalt mijn emoties erg doorelkaar. Of, dat doe ik zelf. Aangezien dat best wel zou kunnen, eerlijkgezegd.

"Niks kan knapper worden, als het al knap is." Grijnst Yorick terug. "Wat is dat nou weer een niet duidelijke spirituele zin zeg." Zeg ik wanneer ik mijn wenkbrauwen optrek. "Waar verblijft Rambo eigenlijk?" Vraagt Yorick opeens en leunt met zijn hand op het keukenblad. "Onderwerp switch zeg. Anyways, Sophie let op hem." Glimlach ik. "Ah, zo." Yorick buigt naar voren om me een kus te geven, maar ik draai net mijn hoofd, daardoor krijg ik van Yorick een geïrriteerde blik. "Wat kook je?" Grijns ik. "Vlees." Mompelt Yorick. "Dat zie ik, maar way voor recept?"

"Zie je zo wel."

"Wow, waarom zo geïrriteerd?" Ik kijk weer naar Yorick die inmiddels bij de koelkast staat. "Ik ben niet geïrriteerd." Hij pakt een pak met sap en zet het op de keukenblad. "Jawel."

"Niet."

"Jawel."

"Niet."

"Zie je." Mompel ik en loop naar hem toe. "Waarom?" Vraag ik met een glimlach. "Madison, er is niks."

"Zeker," ik ga met mijn hand over zijn arm. "Ik bedoel, het zou wel super vervelend zijn als je geïrriteerd bent op deze avond. Wanneer ik kom eten." Yorick slikt even maar begint dan toch te grijnzen. "Heel zeker."

"Oh, oke. Mooi." Ik druk een klein kusje op de lippen van Yorick. Zo snel dat hij amper kan reageren. Ik hoor hem weer zuchten en loop dan naar de keukentafel.

Even later zitten we met zijn tweeën aan tafel. "Yorick?" Vraag ik, wanneer ik een stukje vlees in mijn mond doe. "Ja?"

"Je zoekt een nieuwe baan, right?"

"Uhu."

"Word kok." Yorick begint te lachen en legt zijn vork op tafel. "Grappig."

"Ik meen het Yorick. Word kok."

"Ik zal erover nadenken."

-

Ik lijk op een fu*cking kreeft.

Mn hele rug is srs rood, en het doet super veel pijn. Omygod.

Wie komt er in de 'kreeftenclub'?