Bullshit. 1&2

'Één vraag tegelijkertijd please.'

Ik voel zijn lippen op de mijne. Het is toch best apart. Ik zoen mijn ex beste vriend. Maar aan de andere kant voelt het goed. Ik ga er in mee. Onze lippen bewegen syngroon met elkaar. Opeens hij trekt zich terug en staat dan op. "Ja... Umh... Ik ga, doei." En weg is hij. God, nee, nee, nee, nee! Dit had niet mogen gebeuren. Nee. Ik ben niet NIET verliefd op hem. Dat weet ik honderd procent zeker. Nouja, negenennegentig procent zeker. Die andere één procent daar zit nog de twijfeling in. Ja, dat is het. Oke. Ja. Ik moet Sophie bellen. Ja. Dat ga ik doen. Oke. Ik ren naar mijn kamer en pak mijn telefoon van mijn bureau. Ik tik het nummer van Sophie in en naar paar keer piepen gaat hij over. "Met Sophie, Ik weet even niet wie je bent en ik ga nu ook ophangen als je Madison niet bent."

"Met Madison." Oh, Wacht ik ben super boos op Sophie. Nou, nu even niet. Dit is namelijk een noodgeval. "Omygod! Madison! Het spijt me zo! Echt! Wacht, Waarom bel je me?"

"Het is goed. Nou, Na hockey ben ik dus direct naar huis gegaan. Blijkbaar had Yorick me gevolgd. En waar het nu een beetje op neer komt. We hebben gezoend?"

"Je hebt wat!"

"We hebben gezoend."

"Ja, dat hoorde ik wel domme loempia! Ik kom nu naar je toe."

"Hoeft n-" Piep,piep,piep. Soms heb ik er echt een hekel aan dat Sophie dichtbij woont want anders was ze gewoon thuis gebleven. Ik ga gewoon mijn ouders vragen om te verhuizen. Ja, dat word me geweldige plan. Aha, Slimmerd. Ik geef me zelf een mentaal schouderklopje.

Na ongeveer tien minuten gaat de bel. Ik maak de deur open en Sophie staat in de deuropening. "OMYGOD MADISON! ZIJN JULLIE NU EEN STEL?! WACHT, JIJ HAAT EN HOUD NIET VAN IEMAND EN JE DOET NIET AAN DE LIEFDE. HEB IK IETS GEMIST?!"

"Jezus Soph. Één vraag tegelijkertijd please."

"Zijn jullie nu een stel?"

"Nee. Het was wel apart. Hij trok zich terug en moest toen opeens vertrekken."

"Whut? Ja, snap ik wel. Hij heeft namelijk met Kathy."

"Hij vertelde mij dat dat allemaal nep was."

"Nou, toen in de kleedkamer vertelde zij dat ze voor altijd bij elkaar zouden blijven. Mag ik trouwens naar binnen." Oh, ja voor de duidelijkheid we staan nog buiten. Voor de niet slimme mensen onder ons. haha, grapje. Humor op de max. "Ja."

"Nee! Wacht laten we naar de stad gaan. Dat was ons plan toch al een beetje."

"Zolang ik niet mega hakken hoef te kopen en te strakke jurkje's."

"I promise."

"Mooi." Ik ren nog even snel naar binnen om de huissleutel te pakken en mijn geld. Geen geld, Niks kopen. Onthoud dat. Straks loop je in de stad met het idee van:'Laat ik wat kopen.' Dan sta je bij de kassa en oeps geen geld meer. Ja, dat is dan jammer. Life lessons van Madison.

Binnen een half uur zitten we in de stad. "Wat wil je kopen?" Vraag ik aan Sophie. Zij kwam namelijk met het idee om naar de stad te gaan. Dusja. "Nou, De h&m heeft sale."

"Yes. Oke, dan gaan we daar heen." We lopen naar het grote gebouw van de h&m. Er komt bijna direct iemand naar ons toe om ons te helpen. "Dames, Kan ik jullie helpen?"

"Nou, we zijn net binnen dus mogen we nog even rond kijken?" Zegt Sophie. Volgensmij was het niet echt een vraag. Ik kan er trouwens ook niet tegen als mensen gelijk naar ons toekomen om te vragen of ze kunnen helpen. "Tuurlijk mag dat." En weg is ze. Apart.

We zijn weer uit de h&m. Sophie heeft meer dan twee tassen en ik heb niks. Ik heb gewoon op dit moment even niet mijn shop moment. Waarschijnlijk ben ik nog steeds een beetje door de war door die zoen. Dan schiet me te binnen dat ik nog een bikini moet kopen. "Soph! Ik moet nog een bikini. En aangezien het bijna zomer is."

"Had dat even eerder gezegd jij!" Met een hand waar nog geen tassen in hangen trekt Sophie mij de eerst beste zwemkleding winkel binnen. Als eerste zie ik allemaal rode en gele bikini's hangen. Niet echt bepaalt mijn smaak. Maar dan, Ergens achter in de winkel zie ik een mint groene bikini hangen. Dat word hem. Ik loop er heen en pak hem van het kleding rek. Daarna loop ik naar een pashokje en trek ik hem aan. Volgensmij heeft Sophie zich ook al in de zetels gewurmd die tegen over de pashokjes staan. Ik stap het pashokje uit en kijk verwachtingsvol naar Sophie. Ik zal even (Zoals al die instructie filmpjes gaan) Uitleggen hoe ze eruit ziet. Eerst worden haar ogen groot. Dan slaat ze haar hand voor haar mond en vervolgens begint ze keihard maar dan ook keihard te gillen. "OMYGOD MAD!"

"Mooi? Goed? Kan het ermee door?"

"Prachtig. Heel goed. Kopen!"

"Oke, oke."

-

Hey mensen, Hierbij dit liedje hoort NIET bij het hoofdstuk. Alleen ik vind hem best vrolijk en op dit moment kan iedereen dat wel even gebruiken. Ik vind het zelf heel erg wat er op dit moment is gebeurt in Brussel en wat er op dit moment allemaal in de wereld gebeurt. Ik leef met iedereen mee die dit heeft meegemaakt of familie leden heeft waar dit moment is gebeurt.

Ik maak trailers voor boeken duss, heb je een trailer nodig roep maar.

Hier beneden ook nog even de kleding van Madison!