Bullshit. 1&2

'Anders komen we er niet.'

Na het weekend kom ik weer aan op school en begint iedereen te lachen. Verdomme, die vieze kleuter heeft echt het filmpje online gezet. Payback, Ja, en dan erger. Toevallig weet ik dat mijn vader altijd al iets had met camera's. Die kan ik wel in zijn kamer hangen. Moet je nou eens kijken. Het is vroeg in de morgen en ik bedenk gewoon binnen vijf seconden een 'meester' plan. Aangekomen bij de kluisje's staat Sophie. Als ze me ziet aankomen begint zij ook keihard te lachen. "Soph!" Zucht ik een geïrriteerd. "En jij zegt dat ik mee moet doen met Idols?"

"Hou op." Mompel ik. "Je bent een barbiepop, irritand, arrogant twintig meter afstand." Zingt Sophie verder. "Alsjebliefd!"

"Wat?"

"Twintig meter afstand. Alsjebliefd, straks word ik echt famous en dan moeten er wel camera's tussen ons kunnen passen. Of paparazzie."

"Droom verder Mad. Dus, heb je al een tweede date met je prins op het witte paard?"

"Ja, zeker." Hoor ik achter me. Wat doet Thijs hier. Ik draai me om maar zie Yorick grijnsent tegen de kluisje's leunen. "Oh, Walters."

"Framboos, ik dacht aan een picknick aan het meer bij het bos."

"Ja." Zegt Sophie voor dat ik kan antwoorden. "Soph!"

"Sorry, ik laat het liefdeskoppel wel alleen. Dan ga ik even opzoek naar mijn cupido in de luier. Oh, ik vraag wel of hij zijn cupidopijltje's op jou wil richten, daaag." En weg is ze. Dit meen je niet. Voorzichtig, alsof er een moordenaar achter mee staat, wat trouwens ook zo is, draai ik me om. Yorick staat nog steeds met zijn perfecte grijns tegen de kluisje's aan. Ik doe mijn armen over elkaar en laat een duidelijke zucht horen. "Een picknick date huh? Niet verkeerd."

"Je hebt eigenlijk geen keus."

"Waarvoor?" Hij haalt een picknick mand achter zijn rug vandaan. "Ik heb het al klaar gemaakt, ofzoiets. Dus je gaat mee."

"Maar," zeur ik. "Ik heb les."

"Is geregelt."

"Sinds wanneer?" Ik doe allebij mijn wenkbrauwen omhoog. "Zonet, nou ga je mee of niet? Sexy girl." Frustrerend doe ik mijn handen in de lucht. "Ik vermoord hem! Ja, maar noem me alsjebliefd gewoon Framboos." Want dat komt zo perfect uit jou mond. Wat? Nee. Pff, help. "Oke, ik heb trouwens ook Frambozen gekocht voor de picknick."

"Aha, mister chameur." Hij knipoogt en steekt dan zijn arm uit. "Gaan we met de auto?"

"Nope, met jou afgesleten fiets. Anders komen we er niet."

"Ik fiets!"

"Nee, ik fiets. Je hebt een krat op je fiets toch? Dan kan daar de picknickmand in want hij is best zwaar."

"Dus, de ó zo stoere Walters is niet sterk. Dat is nieuw." Hij draait met zijn ogen en loopt dan naar de fietsenrekken. Ik blijf ongeveer twee meter achter hem lopen. "Anders wil ik wel de picknick mand vast houden!" Ga ik door. "Ik wil best de man in deze ingewikkelde relatie zijn hoor!" Hij loopt stug door. Aan zijn schokkende schouders zie ik dat hij lacht. Er verschijnt ook een glimlachje op mijn gezicht. "Trouwens, dan moet jij wel op onze twintig katten passen. Want ik moet toch de mannelijk taken op mijn nemen!" Opeens staat hij stil en loop ik tegen hem aan. "He-" hij duwt me tegen de muur met zijn ene hand. Met zijn andere hand houd hij de picknick mand vast. Hij heeft een grote grijns op zijn gezicht en ik kan ook een klein glimlachje niet onderdrukken. "Kun je alsjebliefd even je mond houden?"

"Dan kan ik. Maar wie zegt dat ik dat ook doe." Hij kijkt grijnsent weg en laat me dan ook los. "Ik fiets."

"Jaja, sinds wanneer ben jij zo'n gentle man?"

"Altijd al, je zag het alleen niet."

"Nogmaals, ik doe niet aan de liefde plus jij bent een player." Ik kijk even van zijn voeten tot zijn hoofd en trek dan een vies gezicht. "En daarbij, kon je ook nog wat aan je uiterlijk doen." Hij zucht en gooit dan de picknick mand in mijn krat. We waren dus al bij mijn fiets maar ik had het even niet door. Niet echt omgevingsbewust weetjewel. "Sleutels." Zegt Yorick wanneer hij zijn hand uit steekt. Ik rommel een beetje in mijn tas en haal mijn sleutel eruit. Er hangt een pluizig bolletje aan die ik ooit op de kermis had gewonnen. "Schattig." Lacht hij en steekt de fiets sleutel in het slot. Daarna haalt hij de fiets uit het rek en gaat op mijn fiets zitten. "Spring maar achter op bij mij, achter op jou fiets."

"Beloof me dat ik heelhuids terug kom op school."

"Jaja, beloofd. Nou ga zitten."

"Rustig rambo." Ik spring achterop en Yorick begint te fietsen.

Aangekomen bij het meer spring ik bijna direct van mijn fiets af. "Dat doe ik dus nooit weer!"

"Hoezo? Ik ben maar twee keer bijna tegen iets aangereden. Dat is een record!"

"Ja, en we waren bijna dood!" Hij begint te lachen. "Rustig maar." Hij haalt de picknick mand uit te krat en loop daarna naar het meer. Uit de mand haalt hij een kleed en legt hem uitgevouwen neer op het gras. "Kom je nog? Of zit je aan het genieten van mijn perfectie?"

"Walters!" Hij begint weer te lachen. Ik loop naar hem toe en laat me zakken op het kleed. Ondertussen haalt Yorick al wat spulletje's uit de mand. "Twee zakken kersensnoepje's? Sirieus Walters? Wil je me vetmesten ofzo?"

"Hey! Ik had haast en haalde gewoon alles wat ik zag uit de rekken. En nee, je hebt een prachtig lichaam." Hij laat zijn ogen even over mij lichaam glijden. Ongemakkelijk, heel erg. "Wil je stoppen met kijken." Hij grijnst even. "Dan maak ik wel een foto." Ik sla op zijn arm. "Au!"

"Mietje." Lach ik wanneer ik een zak chips open maak. Patatje joppie. Die is gewoon het lekkerst. Yorick legt een hand op zijn hard. "Je raakt me diep, dit doet pijn." Ik draai met mijn ogen en stop een chipje in mijn mond. "Het zou me niks verbazen dat jij morgen echt een pijl tegen je hoofd krijgt."

"Wat? Hoezo? Wil iemand me vermoorden?! Oh god, ik ben nog zo jong!"

"Nee, rustig Framboos." Ik begin te lachen. "Grapje toch, maar hoezo?"

"Cupidopijltje's. Stijn vat dat meestal heel sirieus op."

"Tuurlijk, ik pas morgen wel op. Oke?"

"Ja, anders houd ik ze wel tegen met mijn superskils." Hij maakt met zijn arm een raar gebaar. "Niet doen!" Lach ik.

Oke, ja. Eerlijk? Ik heb hem gemist. Ik heb Yorick Walters gemist als mijn vriend.