"We doen The Lion King."
"Nee, we gaan geen zoetsappig tekenfilm kijken. Dus, we gaan een horror film kijken."
"Ja, als ik dan schrik dan spring ik sowieso op jou. Dus, het word The Lion King." Ik plof op de bank en pak de afstandsbediening. "Madison." Zucht hij. "Fijn dat we het eens zijn." Ik start Netflix op en zoek The Lion King op. "Waarom geen horror?"
"Dat heb ik je net twee minuten uitgelegd." Mompel ik en nestel me in de bank. "Volgende keer dus een horror."
"Er komt geen volgende keer Walters." The Lion King begint af te spelen en Yorick komt met een bak popcorn naast me zitten. Rambo komt er aan lopen en springt op mijn schoot. "Ugh." Hij is zwaar. Yorick zet de popcorn tussen ons in. Ik pak een handje popcorn. Rambo begint te bedelen. "Nee." Ik hoor Yorick grinniken. Wat apart is, is dat wanneer we binnen liepen Rambo niet begon te grommen tegen Yorick. Hij begon trouwens wel heel hard te blaffen. Maargoed.
Eindelijk is de film afgelopen en zit ik half slapend op de bank. Rambo was inmiddels al naar zijn mand gelopen. "Ga jij naar huis?" Vraag ik aan Yorick wanneer ik de lege popcorn bak op het aanrecht zet. "Ja, Eva wacht denk ik op mij." Ik knipper even paar keer snel met mijn ogen en kijk Yorick dan aan. "Ze wacht op je?" Vraag ik met een open mond die ik snel sluit. "Uhu, ze appte me net een half uur geleden."
"Het is je vriendin sukkel. Je had gelijk weg moeten gaan." Hij haalt zijn schouders op en loopt dan naar mij toe. Ik kijk hem een vragende blik aan, waardoor Yorick snel zijn hoofd schut en naar de deur loopt. "Later."
"Doei." Yorick sluit de deur.
De volgende ochtend word ik wakker en ligt er iets zwaars op mij. Shit, is Yorick blijven slapen. Nee toch? Hij is weg gegaan. Ik maak mijn ogen open en zie Rambo op mij liggen. "Goedemorgen lekkerding." Ik aai over zijn hoofd. "Ga je er af, ik wil douchen." Hij blijft liggen en legt zijn hoofd weer neer. "Rambo?"
"Rambo?!"
"Pas op! Anders Ram- bo ik je nog." Ik begin van mijn eigen grap te grinniken. Die was echt heel slecht. Ik zucht even en duw Rambo dan aan de kant. "Hup! Anders kan ik je niet uitlaten." Hij snuift even en springt dan van het bed. "Goedzo."
Na het douchen, doe ik Rambo aan de lijn en stap ik uit het appartement. Rambo heeft een bal in zijn bek waarmee hij zo kan spelen. Het is buiten best fris maar wel warm genoeg zodat je niet te rillen staat. De zon schijnt dus ik doe mijn zonnebril op. "Zou er een park zijn?" Mompel ik half naar mezelf, en half naar Rambo. Rambo loopt gewoon door. Ik zucht en kijk om me heen.
Na een tijdje zie ik in de verte een vijver en wat bomen. Dus, een park. Als het goed is.
Als we eraan komen pak ik de bal uit Rambo zijn bek. Daarna maak ik zijn lijn voorzichtig los maar houd hem nog wel vast aan zijn halsband. "Goed, de bedoeling is dat je hem ook echt haalt. Anders moet ik hem pakken en ik ben lui." Eerst ga ik wat met de bal heen en weer. Rambo blijft de volgen met zijn kop. "Ready?" Ik gooi de bal weg en Rambo rent er achter aan. Dan word er op mijn schouder getikt. Ik draai mijn hoofd en zie Samuel staan. "Hey." Glimlacht Samuel. "Hey!" Zeg ik een beetje enthousiast. Ik draai weer mijn hoofd en zie Rambo er aan komen rennen. Wanneer ik denk dat hij ook deze kant op komt gaat hij opeens de bocht om. "Shit."
"Ik help wel." Hoor ik Samuel lachen. "Omygod, ja dankje." We rennen allebij achter Rambo aan.
Na, voor mijn gevoel, een uur hebben gerend hebben we uiteindelijk Rambo te pakken. "Mijn god, ik lijk wel bejaard." Heig ik. Samuel begint te lachen. "Dankjewel, alweer." Glimlach ik daarna. "Graag gedaan." Knipoogt hij. "Heb je vanavond misschien tijd om wat te eten? Of drinken." Hij wrijft in zijn nek. "Ja, leuk." Rambo begint te trekken aan zijn lijk. "Waar?"
"Ken je de HoltBar?" Vraagt Samuel. "Vast wel, e-" Rambo trekt hard aan de lijn. "Rambo!" Ik hoor Samuel lachen. "We appe wel!" Schreeuw ik nog snel naar hem. "Is goed! Tot vanavond."
-
Ik heb een weddenschap verloren..
Dus ik moet een driegangen menu maken en zelf betalen woehoe.
Nu ben ik blut.
Goed, dit was de informatie van de dag. FIJN WEEKEND MENSEN!