HEY IK MAAK GRAAG TRAILERS, DUS WIL JE EEN TRAILER VOOR JE BOEK GEEF EVEN EEN SEINTJE!)
Ik zit te huilen op de bank. Ik heb werkelijk waar geen idee waarom. Vanochtend had ik nog een geweldig humeur en nu zit ik te huilen op de bank. Ja, die logica is er wel. Ondertussen heeft Sophie mijn helemaal gespamt op watssapp en meer dan twintig keer gebeld. Ik negeer het. Ze zoekt het maar uit. Ik maak nooit ruzie en ik word bijna nooit boos. Yorick is daar natuurlijk een uitzondering van. Sophie weet dat wanneer ik boos ben dat ik dan ook echt boos ben. Daarom doet ze waarschijnlijk ook zo over react. Mijn voorraadje chocolade is trouwens ook weer op. De bel gaat. Ik heb niet echt zin om naar de deur te lopen dus laat ik het. Weer gaat de bel maar deze keer houd de gene hem ingedrukt. Ik zucht en sta op om vervolgens naar de deur te lopen. Ik maak de deur open en zie Yorick staan. "Wat moet je Walters?" Ik sla mijn armen over elkaar en wacht op het antwoord van Yorick. "Sophie was helemaal van streek en jij ook. Ik kom voor een uitleg."
"Een uitleg? Van mij, voor jou?!" Ik begin te lachen. "En waarom dan wel? Heeft Sophie gezegt dat ik haar hem geslagen ofzo?"
"Nee, ze wou het niet vertellen. Daarom ben ik hier. Kan ik binnen komen." Eigenlijk heb ik geen zin in bezoek. Maar omdat ik op dit moment waarschijnlijk even geen vrienden meer heb kan ik net zo goed Yorick binnen laten. Kuch. Ik maak de deur verder open en laat met een hand gebaar zien dat hij binnen kan komen. Hij stapt binnen en ik sluit de deur achter hem. Ik loop naar de woonkamer en ga op de bank zitten. "Wat wil je weten?" Vraag ik uiteindlijk. "Waarom jij verdrietig bent en Sophie." Ik zucht. "Kathy." Ik voel de tranen weer omhoog komen. Waarom ben ik nou zo'n emotieel persoon. Daarbij huil ik niet om het feit dat Kathy en Sophie het goed kunnen hebben. Ook wel omdat Kathy alles ALLES van mij afpikt. Eerst Yorick en nu Sophie. "Hoezo Kathy?"
"Wow, jij bent slim. Wacht, laten wij het eerst over jou 'relatie' hebben met Kathy." Hij zucht. "Verschikkelijk. Ze is echt een irritant persoon. Leuk voor één nacht maar daarna. Nee." Ik laat een klein glimlachje zien. "En waarom hebben jullie dan wat."
"Dat denkt ze. Maar het is niet zo." Hij haalt een hand door zijn warrige haar. Het ziet er zo verdomd sexy uit. Ik zou zo graag mijn handen er door heen halen. Wow, wow, wow. Ik doe niet aan de liefde. Nope. "Waarom kwam je dan bij die hockeywedstrijd?"
"Jullie zien rond rennen ik te korte en strakke rokjes. Ja, dat kan ik niet missen." Zegt hij met een knipoog. Ik pak een kussen en gooi hem naar Yorick zijn hoofd. Maar aangezien alles bij Yorick gaat zoals hij wilt vangt hij hem en kijkt mij met een grijns aan. "Je gooit echt als een meisje."
"Ik ben een meisje. Duh." Ik draai met mijn ogen en kijk naar de grond. Er vind een ongemakkelijk stilte plaats. Ik wil 'duss' zeggen maar dan voel ik een vinger onder mijn kin. Yorick tilt mijn gezicht op en ik kijk in de chocolade bruine ogen. "Yo- "Sst." Gelijk houd ik mijn mond. De blik van Yorick glijd af en toe naar mijn lippen. Ik kan het niet laten en ik kijk ook af en toe naar die van hem. Ik zie dat hij slikt doordat zijn adamsappel op en neer gaat. "Yorick?" Vraag ik weer. "Uhuh." Antwoord hij nogsteeds met zijn vinger onder mijn kin. "Wat doe je?"
"Niks."
"Oh, ja echt wel."
"Nee."
"Jawehel."
"Neehee." Zeurt hij terug. "Ja. Wel."
"Nee."
"Echt wel. Je houd mijn hoofd vast en je do- "God, wat ben je irritant." En dan voel ik Yoricks zachte roze lippen op de mijne.