Türkiye De Yaşanmış Cin Ve Hayalet Olayları 3

Musallat

      Yaz günü. Misafirlerimiz var, ev kalabalık. Yaşım tahminen sekiz veya dokuz. Misafir çocuklarla fazla gürültü yaptığımız için bir odaya tıkılmıştık. Arada odadan kaçıp büyüklerin yanına gidiyordum birşeyler atıştırmak için. Biz ne kadar gürültü yapıyorsak, büyüklerimizde o kadar sessiz ve endişeliydi o akşam. Odaya aniden girdiğimde aynı anda susmaları ve beni oradan uzaklaştırmaya çalıştıkları için garipsemiştim durumu.
      Bir kaç gün sonra teyzem gelmişti. Annemle konuştular uzun uzun. Bende salonda tetris oynarken kulağım onlarda. Teyzem eminmisin dedikçe, annem başka yolu yok diye ısrar ediyordu. Bir kaç saat sonra teyzemle beraber bi yere gideceğimizi söyledi annem. Teyzem hastaydı, doktora tek gidemiyordu ve ben ona eşlik edecektim. Ama sonrasında gördüklerim beni bambaşka bir dünyanın içine çekecekti.
     Sanırım yolda uyumuşum. Mahalle arasında, normal bir apartmanın önündeydik. Teyzem sıkıca tembihliyordu "odadan çıkmayacaksın".. apartmana girip biraz merdiven çıktıktan sonra bir kapının önünde durduk. Orta yaşlı bir kadındı kapıyı açan, gözleri masmavi. O an beni görünce göz bebeklerinin titrediğini hiç unutamadım..
     Kadın bizi içeri aldı. Bana diğer odada televizyonu açıp, yemem için çikolata falan verdi. Televizyon izliyordum ama aklım hep teyzem ve o kadındaydı. Yerimden kalktım, kapıya doğru ilerledim onlara biraz daha yakın olmak için. Korkuyordum abi çocuktum ben. Neden birileri beni sürekli kendinden uzaklaştırıyordu. Asıl önemli olanda, doktora gidicez diye evden çıkmıştık. Bizim o evde ne işimiz vardı. Ben bunları düşünürken o kadın geldi yanıma. içeriden de teyzemin kahkaha sesleri geliyordu. Oğlum korkma, teyzen birazdan gelecek dedi. Orada ağlamaya başlamıştım. Teyzeme gidicem dedim. Kadın önce olmaz dedi ama sonra dayanamadı. Teyzemin kahkahasını duydukça ben daha çok ağlıyordum. Kadın elimden tuttu, beni odaya götürdü. Teyzemin gözleri kan çanağı gibi olmuştu. Yerde oturmuştu. Önünde birkaç tane farklı renklerde kalemler vardı. Sağa sola dağılmış kağıtlar. Büyükçe bir mum yanıyordu odanın ortasındaki sehpanın üzerinde. Teyzem gülmeye devam ederken ben hala ağlamaya devam ediyordum. Elini tuttuğunu gördüm. Bir eliyle diğer elinin avuç içini kapatmıştı.
     Aradan çok zaman geçti. Ortaokula başlamıştım. Teyzemin arada bir doktora, yani o kadının yanına gittiğini duyuyordum annemle konuşmalarından. Anneme sordum neden teyzemin doktora gittiğini. inanmış gibi yapmıştım. Artık kafam daha iyi çalışıyordu. Annem, teyzemin çocuğu olmadığını bu yüzden doktora gittiğini söyledi. Şimdi birşeyleri çözmeye başlıyordum. Sizin aklınıza gelenler benimde aklıma gelmeye başlamıştı artık.
      Bu süre zarfında acayip rüyalar görmeye başlamıştım. Özellikle boş olan odalara girmeye korkuyordum. Yine birgün ev kalabalıktı. Kalabalıktan sıkılıp diğer odaya girdim. Kapıyı kapatmak için arkamı döndüğümde bizim mahalleden 20 yaşlarında bi abiyi kapının arkasında gördüm. Bağırarak kapıyı tekrar açtım kaçtım odadan. Herkes etrafıma toplanmıştı. Bi süre konuşamadım. Sonra gördüğümü anlatınca hep birlikte odaya girdiler, ama hiçbirşey yoktu.
     O gece garip rüyalarım devam etti. Çocuk ağlaması hatırlıyorum. Elimde bıçak benzeri birşey vardı. Anneme defalarca saplarken bıçağı, teyzem kahkaha atıyordu. Bunalım burdan sonra başladı. Hayatımın en kötü günlernin başlangıcı bu rüya olmuştu.
     Sabah uyandığımda rüyamı anneme anlattım ama geçiştirdi. işin peşini bırakmadım. Hem korkuyordum, hemde neler olduğunu öğrenmeye çalışıyordum. Yine birgün bir akrabamızı ziyarete gitmiştik. Ailemiz geniş olduğu için bizde akraba ziyaretleri bitmez. Kadınlar bi odada toplanmıştı yine. Bende bi akraba çocuğuyla takılıyordum. Kadınlar her toplandığında bende orada olmaya çalışıyordum. Birşeyler vardı ve benden başka herkes bunu biliyordu. Teyzemi yatıştırıcı birşeyler söylüyorlardı. Geçecek düzelecek falan gibi şeyler işte. Annemi teyzeme yarın beraber gidelim dediğini duydum. Mutlaka bende bi şekilde gitmeliydim. O geceyi yine ürkütücü rüyalarla geçirmiştim. Hayal meyal hatırladığım tek şey vardı, sürekli bir bebek ağlaması, teyzem vecalısıyorlardı
Ertesi sabah annem beni uyandırdı. Okulların tatil olduğu bir dönemdi. Doktora gideceğimizi söyledi, kıyafetlerimi hazırladı. Giyindim kahvaltı yapıp yola çıktık. Kendimi yine aynı evin önünde bulmuştum. Teyzem evin balkonundan gel işareti yaptı. Merdivenleri çıkarken korkularım iyice artıyordu ama yaşımında biraz olsun ilerlemesi kendimi tutmam için yeterliydi. Annem elimi tuttu. Kapının önündeydik. O kadın kapıyı açtı. Teyzemi görmedim hiç, yine o odaya girmişti. Annem beklememi söyleyip kadınla beraber içeri girdi. 10 dakika kadar sonra teyzem yine kahkaha atmaya başlamıştı. Annem de sakinleştirmek için birşeyler söylüyordu. Kapıya yaklaşıp birşeyler duyabilmek için yerimden kalktığım sırada otur yerine diye bağırdı içerdeki kadın. Bildiğiniz donup kaldım. Lan noluyo bu evde diye üç buçuk atarken kadın geldi. Elimden tutup odaya götürdü beni. Teyzem yine daha önceki gibi ter içinde kalmıştı. Elleri bezle sarılmıştı. Kollarında ve kıyafetinin üzerinde mum damlaları vardı. Kadın gözlerimi başörtüsü ile kapatıp, anneme ve teyzeme birşeyler söylüyordu sessizce. Onlarda tekrar etmeye calısıyorlardı
     Gözlerim fal taşı gibi açılmıştı . Korkudan dizlerim elim ayağım heryerim titriyordu. içimden kadına küfür ediyordum, noluyo burda  bu karı ne ayak diye aklımdan geçirdikçe kadın dönüp dönüp bana bakıyordu. Sonra kadın beni ortaya oturttu. Bi kaç defa bağırarak helal et dedi. Noluyo  diyorum kafayı yemek üzereyim. Sana diyorum dedi. Helal ediyorum diyecekmişim. Bi kaç defa helal ediyorum dedim ama nasıl dedim hatırlamıyorum. Annemle teyzem bana bakıp bakıp ağlıyordu beyler. O kadın "olmuyor, inanmıyor, anlatıcaz" gibi bişeyler söyledi. Galiba mevzunun sonuna geliyorduk.
     Annem teyzem ve o kadın aralarında konuştular biraz sonra teyzem geldi, bişeyler söyledi. Arapçaydı sanırım. Ellerindeki bezleri çıkardı. Elimi tuttu. Elleri yanıktı avuç içi su toplamıştı. Teyzem bişeyler daha söyledi ağlayarak, hiçbirşey anlamadım . Bitsinde artık gidelim modundaydım. Annem geldi oturdu yanıma. Oğlum dedi "sana cinler musallat olmuş". Birşeyler olduğu belliydi ama, bu cinler bana musallat olduysa teyzeme ne oluyordu, annem ne ayaktı ? Orda ağlamaya başladım . Eve gidene kadar ağladım. Eve gittik yine ağladım. gözlerim acıyordu artık. Akşam üzeri annemin yanına gidip "ablama abime niye musallat olmuyorlarda bana oluyorlar gibi bişeyler söyledim. Anlatıcam oğlum dedi.
     Annem ağlamalarıma artık dayanamamıştı. Psikolojim alt üst durumdaydı artık. Ergenlik dönemimde herkes dışarıda takılırken, ben evde duvarlara bakıyordum. Biz üç kardeşiz. Bir abim, bir de ablam var. Annem benim doğmamı istememiş . Hamile olduğunu öğrenince kendi çabalarıyla düşük yapmaya çalışmış. iş yerinde hamile olduğunu gizleyip, ağır işleri kendi yapıyormuş sırf düşük yapmak için. Bir kaç ilaç kullanmış. Ama fayda etmemiş. Maddi durumumuz ne çok iyi, nede çok kötüydü. Orta halli bir aileydik. Acaba annem neden benim doğmamı istememişti? Ben bunları düşünürken zaman akıp gidiyordu . Liseye başlayacaktım. Korkularım hiç eksilmemişti. Teyzemin psikolojisi iyice bozulmuş, evde yalnız kalamıyordu. Hemen her gün hastaneye veya o kadın gibi bu işlerle uğraşan birilerine gidiyordu. Sanırım artık teyzemle yüzleşmenin zamanıda gelmişti.