35.
ဒါက လူသတ္လက္နက္ပဲ!
အိုးရန္ေ႐ွာက္ခ်န္ရဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြက ေရခဲျမစ္အလား ေအးစက္သြားသည္။ သူက လက္ဖက္ရည္ခြက္ကို မ,ယူလိုက္ၿပီး လက္ဖက္ရည္မ်ားကို ေရခဲဓားသြားမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲလိုက္ကာ ေရခဲခ်ပ္လႊာေလးမ်ားက ခြက္မ်က္ႏွာျပင္မွာ ေပါေလာေပၚေနသည္။ သူက မုရံုရႊယ္အား ကယ္တင္ရန္ ျပင္ဆင္ထားေလၿပီ။
မေမွ်ာ္လင့္ဘဲနဲ႔ မုရံုရႊယ္က ထိုအရာ လာေနတာကို ျမင္လိုက္သည္။ *သူမက ယန္ခ်င္ကုိ ပိုက္၍ ကိုယ္ကိုလွည့္ကာ ထိုစြမ္းအားမ်ားကို ေ႐ွာင္တိမ္းလိုက္ေလသည္။*
"ဘုန္း!" စြမ္းအား႐ိုက္ခ်က္က နံရံကို သြားထိမွန္ကာ သစ္သားစမ်ားကို ဖြလန္ၾကဲထြက္သြားေစသည္။
ရလဒ္အေနနဲ႔ နံရံမွာ အမွတ္အသားတစ္ခု ျဖစ္၍ သြားေလသည္။ အဲဒါက နံရံအေနာက္က အုတ္ကိုပါ သြား၍ သက္ေရာက္မႈ ႐ွိသည္။
အေနာက္မွာ နက္ရိႈင္းတ့ဲ အမွတ္အသားႀကီးကို ျမင္တ့ဲအခါ လူစုဟာ ပင့္သက္ရွိဳက္လိုက္မိၾကသည္။
မုရံုရႊယ္ကေတာ့ ထိခိုက္ဒဏ္ရာမရဘဲ လြတ္ေျမာက္သြားခ့ဲ၏။ အိုးရန္ေ႐ွာက္ခ်န္၏ မ်က္ဝန္းေတြထဲမွာ အ့ံအားသင့္ေနသည့္ အရိပ္အေယာင္မ်ား ယွက္သန္းေနသည္။ သူက သူ႔လက္ထဲက လက္ဖက္ရည္ခြက္ထဲက ေရခဲဓားသြားမ်ားကို လက္ဖက္ရည္အျဖစ္ ျပန္လည္ ေျပာင္းလဲလိုက္၏။
ယန္ခ်င္ကို လူသတ္လက္နက္အျဖစ္ အသံုးျပဳသည့္ ခ်င္ယြီယြမ္၏ စြမ္းရည္က အလြန္ ထိတ္လန္႔စရာ ေကာင္းလွသည္။ ထိုအရာက သူမ၏ လက္ကုိသာ သြားေရာက္ထိမွန္ခ့ဲလွ်င္ အ႐ိုးပါ က်ိဳးေၾကသြားႏိုင္ၿပီး ေနာက္ထပ္ တီးခတ္ႏိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။
ခ်င္ယြီယြမ္က အသာစီးမယူႏိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္ လက္္နက္ကို သူမဆီ ဝန္းရံရစ္ပတ္ကာ တိုက္ခိုက္ေစသည္။ ဒီမိန္းမက ဒီေလာက္ ေအာက္တန္းက်တ့ဲ နည္းကို သံုးတယ္လား?.. ဒါဆို ငါကလည္း ထပ္ၿပီး ယဥ္ေက်းေနစရာ မလိုေတာ့ဘူး!
မုရံုရႊယ္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြက သေရာ္ဟန္ျဖင့္ တြန္႔ေကြးသြားၿပီး သူမရဲ႕ ယန္ခ်င္ေပၚသို႔ လက္ကို တင္လိုက္ကာ ေပါ့ပါးစြာ တီးခတ္လိုက္သည္။ သာယာေသာ ဂီတသံစဥ္ တစ္ခု ထြက္ေပၚလာၿပီး ႏုတ္သေကၤတတစ္ခုက ခ်င္ယြီယြမ္ဆီသို႔ ပ်ံသန္းသြားေလသည္။ ထိုအထဲမွာ ရန္ျပဳႏိုင္သည့္ လက္နက္တစ္မ်ိဳးက ျမွဳပ္နွံထားခံရသည္။
"ထန္း!" လက္နက္တစ္ခုက အျခားဂီတႏုတ္တစ္ခုႏွင့္ ထိခတ္ၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဂီတႏုန္က ေမ႐ွန္းခန္းမဆီကို ဦးတည္၍ ကန္ထြက္သြားေလသည္။
ခ်င္ယြီယြမ္ မ်က္လံုးေတြ ေမွးစင္းကာ ၾကည့္လိုက္သည္။ ထိုဂီတႏုတ္မ်ားကို ရည္ရြယ္ခ်က္႐ွိ႐ွိႏွင့္ မုရံုရႊယ့္ ယန္ခ်င္မွ ႀကိဳးေတြက ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည္ကို သိလိုက္ရ၏။ ထိုတူညီသည့္ ႏုတ္ေတြက သူမ၏ ႀကိဳးစားမႈကို တြန္းကန္ေသာ္လည္း သူမ၏ ယန္ခ်င္ဆီသို႔ ျပန္လာေနခ့ဲသည္။
ထို ဂီတႏုတ္ႀကိဳးမ်ားက လိုသလို ဆြဲဆန္႔ႏိုင္မွာ ေသခ်ာသည္။ သို႔ေပမယ့္ အကြၽမ္းက်င္ဆံုး ဂီတသမားမ်ားေတာင္ ထိုဂီတႏုတ္ႀကိဳးကို မီတာဝက္ခန္႔ ေရာက္ေအာင္သာ ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္၏။ ဒီအခန္းႏွစ္ခုက ႐ွစ္မီတာ ကိုးမီတာခန္႔ က်ယ္ဝန္းၿပီး တြန္းလွန္မႈအားက အခန္းႏွစ္ခုအလယ္တြင္ ေတြ႕ဆံုခ့ဲသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထို္ႏုတ္မ်ားမွာ အနည္းဆံုး ေလးမီတာမွ ငါးမီတာသို႔ ျဖတ္သန္းလာခ့ဲေပသည္။ မုရံုရႊယ္သည္ ဘာမွ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္သည့္ ငအငန လံုးဝ မဟုတ္ေပ။
သူမက ဒီလို စြမ္းအား႐ွိသည့္ ၿပိဳင္ဘက္ႏွင့္ မေတြ႕ရသည္မွာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာခ့ဲၿပီျဖစ္ကာ သူမ၏ အေသြးအသားထဲမွာ ၿပိဳင္ဆိုင္လိုစိတ္မ်ား ဆူပြက္လာသည္။
ခ်င္ယြီယြမ္၏ ႏႈတ္ခမ္းေတြ တြန္႔ခ်ိဳးသြားၿပီး အျပံဳးတစ္ဝက္ကို ေဖာ္ထုတ္လိုက္သည္။ သူမရဲ႕ သြယ္လ်လ် လက္ေခ်ာင္းေတြက ယန္ခ်င္ကို ျဖတ္ကာ တီးခတ္လိုက္၍ ဂီတမွ်င္တန္းမ်ား တစ္ခ်ိန္တည္း ဆက္တိုက္လိုလို ထြက္ေပၚလာ၏။ ထိုအခ်ိန္မွာပဲ ဓားေျမႇာင္တစ္လက္က အားမန္အျပည့္ႏွင့္ အညႇာအတာမ့ဲစြာ မုရံုရႊယ္ထံသို႔ ေျပးဝင္သြားသည္။
မုရံုရႊယ္ မ်က္ခံုးေတြ ျမင့္တက္သြားၿပီး သူမ၏ လက္ေခ်ာင္းေတြကလည္း ယန္ခ်င္ေပၚတြင္ လ်င္ျမန္စြာ ျဖတ္၍ သြားကာ ဂီတသံမ်ား ပ်ံသန္းထြက္လာၿပီး ဓားသြားက့ဲသို႔ စြမ္းအင္မ်ားက စုစည္းထြက္ေပၚလာသည္။ သူမက ခ်င္ယြီယြမ္ထံသို႔ ျဖတ္သန္းပစ္လႊတ္လိုက္၏။
"ထန္း!.. ထန္း!.. ထန္း!" ဂီတႏုတ္မ်ားႏွင့္ စြမ္းအင္လႊာမ်ားက ေလထုထဲမွာ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ကုန္ကာ နံရံ၊ သစ္သားတံခါး၊ အမိုးအကာမ်ားကို ထိမွန္ကာ မိုးမ်ား ရြာသြန္းသက့ဲသို႔ သစ္သားမႈန္ႏွင့္ ဖုန္မႈန္႔မ်ား အနီးဝန္းက်င္တြင္ ပ်ံ႕လြင့္ကုန္ေလသည္။ စားေသာက္ခန္းမအတြင္းမွာ တြန္းထိုးရုန္းကန္မႈတခ်ိဳ႕ ျဖစ္ေပၚလာသည္။
တခ်ိဳ႕ေတြက သူတို႔ရဲ႕ ထိုင္ခံုေတြကေန ထ,လိုက္ၾကေပမယ့္ စားေသာက္ဆိုင္ထဲကေနေတာ့ ထြက္ခြာမသြားေပ။ သူတို႔က ေျပးလႊားၿပီး နံရံေအာက္ေျခမွာ ပုန္းကြယ္ေနၾကသည္။ စိတ္လႈပ္႐ွားမႈအျပည့္နဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ လည္ပင္းေတြကို ေမာ္ၿပီး ဒီတိုက္ခိုက္မႈကို မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ ေတြ႔ျမင္ရေအာင္ ႀကိဳးစားေနၾက၏။
ေလထဲမွာေတာ့ ကာရံက်တ့ဲ သံစဥ္မ်ား ေမ်ာလြင့္ေနၿပီး မေကာင္းတ့ဲ စြမ္းအင္ေတြ နစ္ျမဳပ္ေနသည့္ ဓားသြားမ်ား ေပ်ာ္ဝင္ေနကာ စစ္အသြင္ေဆာင္ေနသည္။ ဒီၿပိဳင္ပြဲက ဂီတတီးခတ္ျခင္းနဲ႔ တိုက္ခိုက္ျခင္း စြမ္းရည္ကုိ ေဖာ္ထုတ္ျပသည့္ ရင္သပ္ရႈေမာဖြယ္ရာ ျမင္ကြင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ကမာၻပ်က္ၿပီဆိုရင္ေတာင္ ဒီလိုပြဲမ်ိဳးကိုေတာ့ လက္လြတ္မခံသင့္ေပ။
ခ်င္ယြီယြမ္ ႏူးည့ံစြာ ႀကိဳးေတြကို တီးခတ္လိုက္ၿပီး ဂီတသံစဥ္မ်ားက လြင့္ပ်ံထြက္ေပၚလာျပန္သည္။ သံစဥ္ထဲမွာ နစ္ဝင္ေနသည့္ ေၾကကြဲျခင္း ခံစားခ်က္တခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ လူစုဟာ ဆြဲေဆာင္ျခင္းကို ခံလိုက္ရ၏။
အႏၲရာယ္႐ွိသည့္ စြမ္းအင္ဓားသြားက အ႐ွိန္အဟုန္ျဖင့္ ေမ်ာလြင့္လာသည္။ ပထမဆံုး ဓားသြားအနည္းငယ္က အစီအစဥ္ ပ်က္လာကာ ေနာက္မွဝင္လာသည့္ အျခားေသာ ဓားသြားမ်ားက မူးေနာက္စရာေကာင္းေလာက္သည့္ အ႐ွိန္ျဖင့္ ဆက္လက္ ဝင္ေရာက္လာ၏။
မုရံုရႊယ္ သူမ၏ တီးခတ္မႈ အျမန္ႏႈန္းကို ျမႇင့္တင္လိုက္သည္။ ဂီတသံစဥ္က ျမင့္သထက္ျမင့္လာၿပီး ေလထုအတြင္းမွာ ေမ်ာလြင့္ရင္း စြမ္းရည္ပိုမို ျပည့္ဝလာခ့ဲသည္။
သံစဥ္ေတြက ေလထုလႊာအလယ္မွာ အလင္းလို အလ်င္ႏွင့္ ရစ္ဝဲကခုန္ေန၏။ လူစုႀကီးဟာ ဘယ္ေလာက္ထိ လႈပ္ရွားေနသလဲဆိုတာကိုု ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္း မျမင္ႏိုင္ၾကေတာ့ေပ။ သံစဥ္ေတြက ဆက္လက္ ကခုန္ေနၿပီး ထပ္ကာ ထပ္ကာ ပိုမို၍ စြမ္းေဆာင္ရည္ ျပည့္ဝလာသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုသံစဥ္ေတြက ခ်င္ယြီယြမ့္အနားသို႔ ေရာက္႐ွိႏိုင္ရန္မွာမူ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသာ တိုးကပ္သြားႏိုင္ေပသည္။
သံစဥ္က ၿပီးဆံုးလုနီးပါးျဖစ္ပါ မုရံုရႊယ္က သူမ၏ တီးခတ္ျခင္းကို ျမန္သည္ထက္ ျမန္ဆန္လာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနသည္။ ခ်င္ယြီယြမ္ သည္းခံႏိုင္ျခင္းမ႐ွိေတာ့ဘဲ မုရံုရႊယ္ကို စူးစူး၀ါး၀ါးၾကည့္ကာ အျမင္ကို ဖံုးလႊမ္းလုေအာင္ ေတာက္ပသည့္ အျဖဴေရာင္ အလင္းတန္းအား မုရံုရႊယ္ထံသို႔ ပစ္လႊတ္လိုက္သည္။
ခ်င္ယြီယြမ္က သူမရဲ႕ ျဖန္႔ခြဲရံဝန္း လက္နက္စြမ္းအားကို ေဖာ္ထုတ္လိုက္သည္။ စိတ္ကုန္စရာပဲ!
ဒီႀကိဳးေတြက ထြက္လာတ့ဲ အလင္းျဖဴေတြက ေငြေရာင္အပ္ေတြလား.. ဓားေျမႇာင္ေတြလား..?
ဘာေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိစၥမ႐ွိဘူး.. အဓိကက ခ်င္ယြီယြမ္က အႏိုင္ရကုိ ရခ်င္ေနတာမလား?. သူမက မုရံုရႊယ္ကို အႏိုင္ရခြင့္ မေပးႏိုင္!
မုရံုရႊယ္ရဲ႕ အၾကည့္ေတြက ေအးစက္သြားသည္။ သူမ၏ လက္ေတြက ယန္ခ်င္ကို ႐ုတ္ခ်ည္း႐ိုက္ခတ္လိုက္ၿပီး သံစဥ္တခ်ိဳ႕ကို ပို႔လႊတ္ကာ ထိုအလင္းဆီ တိုက္႐ိုက္ေျပးဝင္သြားေစလိုက္သည္။ အလင္းေတြက လ်င္ျမန္လြန္းတာေၾကာင့္ လူအုပ္ႀကီးဟာ ရိပ္ခနဲ ရိပ္ခနဲသာ ျမင္ေတြ႔ရသည္။
မျမင္ႏိုင္ေလာက္ေသာ အ႐ွိန္ႏွင့္ ေက်ာက္ေဝ့ယန္ခ်င္သို႔ ျဖတ္သန္းသြားခ့ဲၿပီး 'ထန္း.. ထန္း.. ထန္း' ဟူေသာ အသံမ်ား ၾကားလိုက္ရၿပီးေနာက္ ေက်ာက္ေဝ့ယန္ခ်င္၏ ႀကိဳးမ်ား ထင္႐ွားစြာ ျပတ္ေတာက္သြားခ့ဲေလသည္။
'ဘုန္း!' ေမ်ာလြင့္ေနတ့ဲ စြမ္းအင္ေတြက ႀကိဳးေတြကို ဖ်က္ဆီးၿပီးသြားတ့ဲေနာက္ မုရံုရႊယ္၏ ယန္ခ်င္႐ွိရာသို႔ ျပန္လာေနသည္။
မုရံုရႊယ္ ေတးသြားကို အဆံုးသတ္လိုက္သည္။
လန္႐ွင္းသီးသန္႔ခန္းထဲကုိ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခ်င္ယြီယြမ္က မ်က္ႏွာေသႏွင့္ ထိုင္ေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။ သူမရဲ႕ လက္သြယ္သြယ္ေတြက ေလထဲမွာပင္ ရပ္တန္႔ေနဆဲ ႐ွိေသး၏။ သူမက သူမရဲ႕ ေက်ာက္ေဝ့ယန္ခ်င္ကို ေငးစိုက္ၾကည့္ေနသည္။ သူမ၏ ေက်ာက္ေဝ့ယန္ခ်င္မွ ႀကိဳးမ်ားအားလံုးက တိတိပပကို ျပတ္ေတာက္ေနခ့ဲၿပီ ျဖစ္သည္။ သူမဟာ သူမရဲ႕ အဆံုးသတ္ ေတးသြားကိုေတာင္ မတီးခတ္ရေသးဘဲ ေနာက္ထပ္လည္း ဆပ္၍ တီးခတ္ႏိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။
ယြဲ႕ယန္စားေသာက္ဆိုင္အတြင္းမွာ တိတ္ဆိတ္ျခင္းက လႊမ္းမိုးသြားသည္။ လူစုႀကီးဟာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္း မယံုၾကည္နုိင္ ျဖစ္ေနၾကသည္။ ဒီၿပိဳင္ပြဲက ခ်င္းယန္ရဲ႕ အနာဂတ္ဘုရင္မနဲ႔ မင္းသားက်င္းရဲ႕ ပဏာမဇနီးတို႔၏ ၿပိဳင္ပြဲျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ေၾကာက္စရာေကာင္းလြန္းလွသည္။
႐ုတ္တရက္ လူအုပ္ထဲမွ တစ္ေယာက္က ေအာ္လိုက္သည္။ "မယံုႏိုင္စရာပဲ!"
ထိုလူတို႔ဟာလည္း အခုမွ အသိျပန္ဝင္လာကာ ဆူညံဆူညံအသံမ်ား ထြက္ေပၚလာေလသည္။
သူတို႔က အတူတူ စုမိသြားၿပီး ဒီၿပိဳင္ပြဲအေၾကာင္းကို စတင္ ေဆြးေႏြးေတာ့သည္။ "အခု ဘယ္သူက ႏိုင္ၿပီး ဘယ္သူ ရံႈးသြားတာလဲ?"
" ေျပာစရာေတာင္မလိုဘူး.. မင္းသမီးခ်င္ ရံႈးၿပီး မုရံုသခင္မေလး ႏိုင္သြားတာေပါ့......"
"မင္းမွန္တယ္... မင္းသမီးခ်င္ တီးခတ္တ့ဲ အရည္အခ်င္းက မုရံုသခင္မေလးထက္ ပိုေကာင္းတယ္.. ဒါေပမယ့္ မင္းသမီးခ်င္ရဲ႕ တီးခတ္မႈက မုရံုသခင္မေလးရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈကို မေက်ာ္လႊားႏိုင္ဘူး.. ၿပီးေတာ့ သူမက ေနာက္ဆံုး သံစဥ္ေရာက္ေအာင္ေတာင္ မတီးခတ္ႏိုင္ဘူး... ေသခ်ာတာေတာ့ သူမ ရံႈးသြားၿပီ.... "
မုရံုရႊယ္ ျပံဳးၿပီး ခ်င္ယြီယြမ္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။ "မင္းသမီးခ်င္.. ဒီၿပိဳင္ပြဲရဲ႕ ရလဒ္အတြက္ တျခားအၾကံဳျပဳခ်င္တာမ်ား ႐ွိေသးလား?"
ယြဲ႕ယန္စားေသာက္ဆိုင္မွ စားသံုးသူအမ်ားစုက ျမင့္ျမတိမ်ိဳးႏြယ္ေတြ ျဖစ္ၾကၿပီး ရလဒ္ကို သူတို႔ေတြ အကုန္ ျမင္ေတြ႕ခ့ဲၾကသည္။ သူမ မည္က့ဲသို႔ ျငင္းဆို၍ မည္သည္ကို အၾကံျပဳရမည္နည္း?
"မ႐ွိဘူး!" ခ်င္ယြီယြမ္က ႏူးည့ံညင္သာသည့္ အသံျဖင့္ ျပန္ေျဖလိုက္ၿပီး သူမ၏ အသံက ေနရာတစ္ခုလံုးကို ျဖတ္သန္းသြားသည္။
"ေကာင္းၿပီ... ဒါဆို ႐ွင့္ရဲ႕ ေက်ာက္ေဝ့ယန္ခ်င္က အခု ကြၽန္မဟာ ျဖစ္သြားၿပီေပါ့!" မုရံုရႊယ္က လူအုပ္ႀကီးကို ျဖတ္ကာ ညႊန္ျပရင္း ေျပာလိုက္သည္။
က်က္သေရ႐ွိစြာနဲ႔ သူမက ခ်င္ယြီယြမ္ထံသို႔ လမ္းေလွ်ာက္လာၿပီး သူမအသစ္ပိုင္ဆိုင္လိုက္သည့္ ယန္ခ်င္ကို ႂကြားႂကြားရြရြ ပိုက္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ သူမ ျပံဳးကာ ေျပာလိုက္၏။ " ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မင္းသမီးခ်င္!"
ခ်င္ယြီယြမ္ ေဒါသမ်ား လိႈက္တက္လာၿပီး သူမ၏ အက်ႌလက္႐ွည္ထဲမွာေတာ့ လက္သီးဆုပ္တစ္ခုကို က်စ္က်စ္ဆုပ္လို႔ထားသည္။ သူမလို ဂီတနတ္ဘုရားမ,လို႔ ေက်ာ္ၾကားသူက ယန္ခ်င္တီးခတ္တာမွာ ရံႈးနိမ့္သြားတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလဲ?.. အဲဒါအျပင္ကို မုရံုရႊယ္က ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္ ောကင္းမြန္တ့ဲ အရည္အခ်င္းကို ထုတ္ျပႏိုင္ရတာလဲ!. ဒါက အ႐ွက္ရေစတာပဲ......
"မင္းသမီးခ်င္.. ႐ွင္က ႐ွင့္ရဲ႕ ေက်ာက္ေဝ့ယန္ခ်င္ကို ေပးဖို႔ရာ တြန္႔ဆုတ္ေနတာလား?" မုရံုရႊယ္က ႐ိုးသားျဖဴစင္သည့္ မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္ သူမကို ၾကည့္ကာ ေမးလိုက္၏။
ခ်င္ယြီယြမ္၏ မ်က္လံုးထဲမွာေတာ့ အမုန္းတရားမ်ား ေလာင္ၿမိဳက္ေနျခင္းအား ျမင္လိုက္ရေလသည္။
ထို ေက်ာက္ေဝ့ယန္ခ်င္က သူမဟာျဖစ္တာေၾကာင့္ ေပးလိုက္ဖို႔အတြက္ တြန္႔ဆုတ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္လည္း မုရံုရႊယ္က လူအမ်ားေ႐ွ႕မွာ အႏိုင္ရ႐ွိသြားတာျဖစ္ၿပီး သူမ ေျပာစကားကို သူမ ျပန္႐ုတ္သိမ္းဖို႔ရာ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ထိုက့ဲသို႔ လုပ္လိုက္မည္ဆိုလွ်င္ ခ်င္းယန္ တိုင္းသူျပည္သားေတြေ႐ွ႕မွာ သူမက ကိုယ့္စကားကိုယ္ မတည္သည့္ လူအျဖစ္ ေလွာင္ေျပာင္ခံရေပလိမ့္မည္။
35.
ဒါက လူသတ်လက်နက်ပဲ!
အိုးရန်ရှောက်ချန်ရဲ့ မျက်ဝန်းတွေက ရေခဲမြစ်အလား အေးစက်သွားသည်။ သူက လက်ဖက်ရည်ခွက်ကို မ,ယူလိုက်ပြီး လက်ဖက်ရည်မ်ားကို ရေခဲဓားသွားများအဖြစ် ပြောင်းလဲလိုက်ကာ ရေခဲချပ်လွှာလေးများက ခွက်မျက်နှာပြင်မွာ ပေါလောပေါ်နေသည်။ သူက မုရုံရွှယ်အား ကယ်တင်ရန် ပြင်ဆင်ထားလေပြီ။
မမျှော်လင့်ဘဲနဲ့ မုရုံရွှယ်က ထိုအရာ လာနေတာကို မြင်လိုက်သည်။ *သူမက ယန်ချင်ကို ပိုက်၍ ကိုယ်ကိုလှည့်ကာ ထိုစွမ်းအားမ်ားကို ရှောင်တိမ်းလိုက်လေသည်။*
"ဘုန်း!" စွမ်းအားရိုက်ချက်က နံရံကို သွားထိမှန်ကာ သစ်သားစမ်ားကို ဖွလန်ကြဲထွက်သြားစေသည်။
ရလဒ်အနေနဲ့ နံရံမွာ အမှတ်အသားတစ်ခု ဖြစ်၍ သြားလေသည်။ အဲဒါက နံရံအနောက်က အုတ်ကိုပါ သြား၍ သက်ရောက်မှု ရှိသည်။
အနောက်မွာ နက်ရှိုင်းတ့ဲ အမှတ်အသားကြီးကို မြင်တ့ဲအခါ လူစုဟာ ပင့်သက်ရှိုက်လိုက်မိကြသည်။
မုရုံရွှယ်ကတော့ ထိခိုက်ဒဏ်ရာမရဘဲ လွတ်မြောက်သွားခ့ဲ၏။ အိုးရန်ရှောက်ချန်၏ မျက်ဝန်းတွေထဲမှာ အ့ံအားသင့်နေသည့် အရိပ်အယောင်မ်ား ယှက်သန်းနေသည်။ သူက သူ့လက်ထဲက လက်ဖက်ရည်ခွက်ထဲက ရေခဲဓားသွားများကို လက်ဖက်ရည်အဖြစ် ပြန်လည် ပြောင်းလဲလိုက်၏။
ယန်ချင်ကို လူသတ်လက်နက်အဖြစ် အသုံးပြုသည့် ချင်ယွီယွမ်၏ စွမ်းရည်က အလွန် ထိတ်လန့်စရာ ကောင်းလှသည်။ ထိုအရာက သူမ၏ လက်ကိုသာ သြားရောက်ထိမှန်ခ့ဲလျှင် အရိုးပါ ကျိုးကြေသွားနိုင်ပြီး နောက်ထပ် တီးခတ်နိုင်တော့မည် မဟုတ်ပေ။
ချင်ယွီယွမ်က အသာစီးမယူနိုင်တော့တာကြောင့် လက််နက်ကို သူမဆီ ဝန်းရံရစ်ပတ်ကာ တိုက်ခိုက်စေသည်။ ဒီမိန်းမက ဒီလောက် အောက်တန်းကျတ့ဲ နည်းကို သုံးတယ်လား?.. ဒါဆို ငါကလည်း ထပ်ပြီး ယဉ်ကျေးနေစရာ မလိုတော့ဘူး!
မုရုံရွှယ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေက သရော်ဟန်ဖြင့် တွန့်ကွေးသွားပြီး သူမရဲ့ ယန်ချင်ပေါ်သို့ လက်ကို တင်လိုက်ကာ ပေါ့ပါးစွာ တီးခတ်လိုက်သည်။ သာယာသော ဂီတသံစဉ် တစ်ခု ထွက်ပေါ်လာပြီး နုတ်သငေ်္ကတတစ်ခုက ချင်ယွီယွမ်ဆီသို့ ပျံသန်းသြားလေသည်။ ထိုအထဲမွာ ရန်ပြုနိုင်သည့် လက်နက်တစ်မျိုးက မြှုပ်နှံထားခံရသည်။
"ထန်း!" လက်နက်တစ်ခုက အခြားဂီတနုတ်တစ်ခုနှင့် ထိခတ်ပြီး ပျောက်ကွယ်သွားသည်။ သို့သော်လည်း ဂီတနုန်က မေရှန်းခန်းမဆီကို ဦးတည်၍ ကန်ထွက်သြားလေသည်။
ချင်ယွီယွမ် မျက်လုံးတွေ မှေးစင်းကာ ကြည့်လိုက်သည်။ ထိုဂီတနုတ်မ်ားကို ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိနှင့် မုရုံရွှယ့် ယန်ချင်မွ ကြိုးတွေက ထိန်းချုပ်ထားသည်ကို သိလိုက်ရ၏။ ထိုတူညီသည့် နုတ်တွေက သူမ၏ ကြိုးစားမှုကို တွန်းကန်သော်လည်း သူမ၏ ယန်ချင်ဆီသို့ ပြန်လာနေခ့ဲသည်။
ထို ဂီတနုတ်ကြိုးများက လိုသလို ဆွဲဆန့်နိုင်မွာ သေချာသည်။ သို့ပေမယ့် အကျွမ်းကျင်ဆုံး ဂီတသမားမ်ားတောင် ထိုဂီတနုတ်ကြိုးကို မီတာဝက်ခန့် ရောက်အောင်သာ ဖော်ထုတ်နိုင်၏။ ဒီအခန်းနှစ်ခုက ရှစ်မီတာ ကိုးမီတာခန့် ကျယ်ဝန်းပြီး တွန်းလှန်မှုအားက အခန်းနှစ်ခုအလယ်တွင် တွေ့ဆုံခ့ဲသည်။ ထို့ကြောင့် ထို်နုတ်မ်ားမွာ အနည်းဆုံး လေးမီတာမှ ငါးမီတာသို့ ဖြတ်သန်းလာခ့ဲပေသည်။ မုရုံရွှယ်သည် ဘာမွ မစွမ်းဆောင်နိုင်သည့် ငအငန လုံးဝ မဟုတ်ပေ။
သူမက ဒီလို စွမ်းအားရှိသည့် ပြိုင်ဘက်နှင့် မတွေ့ရသည်မွာ အချိန်အတော်ကြာခ့ဲပြီဖြစ်ကာ သူမ၏ အသွေးအသားထဲမှာ ပြိုင်ဆိုင်လိုစိတ်မ်ား ဆူပွက်လာသည်။
ချင်ယွီယွမ်၏ နှုတ်ခမ်းတွေ တွန့်ချိုးသွားပြီး အပြုံးတစ်ဝက်ကို ဖော်ထုတ်လိုက်သည်။ သူမရဲ့ သွယ်လ်လ် လက်ချောင်းတွေက ယန်ချင်ကို ဖြတ်ကာ တီးခတ်လိုက်၍ ဂီတမျှင်တန်းမ်ား တစ်ချိန်တည်း ဆက်တိုက်လိုလို ထွက်ပေါ်လာ၏။ ထိုအချိန်မွာပဲ ဓားမြှောင်တစ်လက်က အားမန်အပြည့်နှင့် အညှာအတာမ့ဲစွာ မုရုံရွှယ်ထံသို့ ပြေးဝင်သွားသည်။
မုရုံရွှယ် မျက်ခုံးတွေ မြင့်တက်သွားပြီး သူမ၏ လက်ချောင်းတွေကလည်း ယန်ချင်ပေါ်တွင် လျင်မြန်စြာ ဖြတ်၍ သြားကာ ဂီတသံမ်ား ပျံသန်းထွက်လာပြီး ဓားသွားက့ဲသို့ စွမ်းအင်မ်ားက စုစည်းထွက်ပေါ်လာသည်။ သူမက ချင်ယွီယွမ်ထံသို့ ဖြတ်သန်းပစ်လွှတ်လိုက်၏။
"ထန်း!.. ထန်း!.. ထန်း!" ဂီတနုတ်များနှင့် စွမ်းအင်လွှာများက လေထုထဲမှာ ထိပ်တိုက်တွေ့ကုန်ကာ နံရံ၊ သစ်သားတံခါး၊ အမိုးအကာမ်ားကို ထိမှန်ကာ မိုးမ်ား ရွာသွန်းသက့ဲသို့ သစ်သားမှုန်နှင့် ဖုန်မှုန့်များ အနီးဝန်းကျင်တွင် ပျံ့လွင့်ကုန်လေသည်။ စားသောက်ခန်းမအတွင်းမွာ တွန်းထိုးရုန်းကန်မှုတချို့ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။
တချို့တွေက သူတို့ရဲ့ ထိုင်ခုံတွေကနေ ထ,လိုက်ကြပေမယ့် စားသောက်ဆိုင်ထဲကနေတော့ ထွက်ခြာမသြားပေ။ သူတို့က ပြေးလွှားပြီး နံရံအောက်ခြေမှာ ပုန်းကွယ်နေကြသည်။ စိတ်လှုပ်ရှားမှုအပြည့်နဲ့ သူတို့ရဲ့ လည်ပင်းတွေကို မော်ပြီး ဒီတိုက်ခိုက်မှုကို မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့ တွေ့မြင်ရအောင် ကြိုးစားနေကြ၏။
လေထဲမှာတော့ ကာရံကျတ့ဲ သံစဉ်မ်ား မျောလွင့်နေပြီး မကောင်းတ့ဲ စွမ်းအင်တွေ နစ်မြုပ်နေသည့် ဓားသြားမ်ား ပျော်ဝင်နေကာ စစ်အသွင်ဆောင်နေသည်။ ဒီပြိုင်ပြဲက ဂီတတီးခတ်ခြင်းနဲ့ တိုက်ခိုက်ခြင်း စွမ်းရည်ကို ဖော်ထုတ်ပြသည့် ရင်သပ်ရှုမောဖွယ်ရာ မြင်ကွင်းပင် ဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာပျက်ပြီဆိုရင်တောင် ဒီလိုပွဲမျိုးကိုတော့ လက်လွတ်မခံသင့်ပေ။
ချင်ယွီယွမ် နူးည့ံစွာ ကြိုးတွေကို တီးခတ်လိုက်ပြီး ဂီတသံစဉ်မ်ားက လွင့်ပျံထွက်ပေါ်လာပြန်သည်။ သံစဉ်ထဲမွာ နစ်ဝင်နေသည့် ကြေကွဲခြင်း ခံစားချက်တချို့ကြောင့် လူစုဟာ ဆြဲဆောင်ခြင်းကို ခံလိုက်ရ၏။
အန္တရာယ်ရှိသည့် စွမ်းအင်ဓားသြားက အရှိန်အဟုန်ဖြင့် မျောလွင့်လာသည်။ ပထမဆုံး ဓားသွားအနည်းငယ်က အစီအစဉ် ပျက်လာကာ နောက်မှဝင်လာသည့် အျခားသော ဓားသြားမ်ားက မူးနောက်စရာကောင်းလောက်သည့် အရှိန်ဖြင့် ဆက်လက် ဝင်ရောက်လာ၏။
မုရုံရွှယ် သူမ၏ တီးခတ်မှု အမြန်နှုန်းကို မြှင့်တင်လိုက်သည်။ ဂီတသံစဉ်က မြင့်သထက်မြင့်လာပြီး လေထုအတွင်းမွာ မျောလွင့်ရင်း စွမ်းရည်ပိုမို ပြည့်ဝလာခ့ဲသည်။
သံစဉ်တွေက လေထုလွှာအလယ်မွာ အလင်းလို အလျင်နှင့် ရစ်ဝဲကခုန်နေ၏။ လူစုကြီးဟာ ဘယ်လောက်ထိ လှုပ်ရှားေနသလဲဆိုတာကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မမြင်နိုင်ကြတော့ပေ။ သံစဉ်တွေက ဆက်လက် ကခုန်နေပြီး ထပ်ကာ ထပ်ကာ ပိုမို၍ စွမ်းဆောင်ရည် ပြည့်ဝလာသည်။ သို့သော်လည်း ထိုသံစဉ်တွေက ချင်ယွီယွမ့်အနားသို့ ရောက်ရှိနိုင်ရန်မွာမူ ဖြည်းဖြည်းချင်းသာ တိုးကပ်သွားနိုင်ပေသည်။
သံစဉ်က ပြီးဆုံးလုနီးပါးဖြစ်ပါ မုရုံရွှယ်က သူမ၏ တီးခတ်ခြင်းကို မြန်သည်ထက် မြန်ဆန်လာအောင် လုပ်ဆောင်နေသည်။ ချင်ယွီယွမ် သည်းခံနိုင်ခြင်းမရှိတော့ဘဲ မုရုံရွှယ်ကို စူးစူးဝါးဝါးကြည့်ကာ အမြင်ကို ဖုံးလွှမ်းလုအောင် တောက်ပသည့် အဖြူရောင် အလင်းတန်းအား မုရုံရွှယ်ထံသို့ ပစ်လွှတ်လိုက်သည်။
ချင်ယွီယွမ်က သူမရဲ့ ဖြန့်ခွဲရံဝန်း လက်နက်စွမ်းအားကို ဖော်ထုတ်လိုက်သည်။ စိတ်ကုန်စရာပဲ!
ဒီကြိုးတွေက ထွက်လာတ့ဲ အလင်းဖြူတွေက ငွေရောင်အပ်တွေလား.. ဓားမြှောင်တွေလား..?
ဘာတွေပဲဖြစ်ဖြစ် ကိစ္စမရှိဘူး.. အဓိကက ချင်ယွီယွမ်က အနိုင်ရကို ရချင်နေတာမလား?. သူမက မုရုံရွှယ်ကို အနိုင်ရခွင့် မပေးနိုင်!
မုရုံရွှယ်ရဲ့ အကြည့်တွေက အေးစက်သွားသည်။ သူမ၏ လက်တွေက ယန်ချင်ကို ရုတ်ချည်းရိုက်ခတ်လိုက်ပြီး သံစဉ်တချို့ကို ပို့လွှတ်ကာ ထိုအလင်းဆီ တိုက်ရိုက်ပြေးဝင်သြားစေလိုက်သည်။ အလင်းတွေက လျင်မြန်လွန်းတာကြောင့် လူအုပ်ကြီးဟာ ရိပ်ခနဲ ရိပ်ခနဲသာ မြင်တွေ့ရသည်။
မမြင်နိုင်လောက်သော အရှိန်နှင့် ကျောက်ဝေ့ယန်ချင်သို့ ဖြတ်သန်းသွားခ့ဲပြီး 'ထန်း.. ထန်း.. ထန်း' ဟူသော အသံမ်ား ကြားလိုက်ရပြီးနောက် ကျောက်ဝေ့ယန်ချင်၏ ကြိုးများ ထင်ရှားစွာ ပြတ်တောက်သွားခ့ဲလေသည်။
'ဘုန်း!' မျောလွင့်နေတ့ဲ စွမ်းအင်တွေက ကြိုးတွေကို ဖျက်ဆီးပြီးသွားတ့ဲနောက် မုရုံရွှယ်၏ ယန်ချင်ရှိရာသို့ ပြန်လာနေသည်။
မုရုံရွှယ် တေးသွားကို အဆုံးသတ်လိုက်သည်။
လန်ရှင်းသီးသန့်ခန်းထဲကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ချင်ယွီယွမ်က မျက်နှာသေနှင့် ထိုင်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ သူမရဲ့ လက်သွယ်သွယ်တွေက လေထဲမှာပင် ရပ်တန့်နေဆဲ ရှိသေး၏။ သူမက သူမရဲ့ ကျောက်ဝေ့ယန်ချင်ကို ငေးစိုက်ကြည့်နေသည်။ သူမ၏ ကျောက်ဝေ့ယန်ချင်မွ ကြိုးများအားလုံးက တိတိပပကို ပြတ်တောက်နေခ့ဲပြီ ဖြစ်သည်။ သူမဟာ သူမရဲ့ အဆုံးသတ် တေးသွားကိုတောင် မတီးခတ်ရသေးဘဲ နောက်ထပ်လည်း ဆပ်၍ တီးခတ်နိုင်တော့မည် မဟုတ်ပေ။
ယွဲ့ယန်စားသောက်ဆိုင်အတွင်းမွာ တိတ်ဆိတ်ခြင်းက လွှမ်းမိုးသွားသည်။ လူစုကြီးဟာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ကြည့်ရင်း မယုံကြည်နိုင် ဖြစ်နေကြသည်။ ဒီပြိုင်ပြဲက ချင်းယန်ရဲ့ အနာဂတ်ဘုရင်မနဲ့ မင်းသားကျင်းရဲ့ ပဏာမဇနီးတို့၏ ပြိုင်ပွဲဖြစ်သည့်အလျောက် ကြောက်စရာကောင်းလွန်းလှသည်။
ရုတ်တရက် လူအုပ်ထဲမှ တစ်ယောက်က အော်လိုက်သည်။ "မယုံနိုင်စရာပဲ!"
ထိုလူတို့ဟာလည်း အခုမွ အသိပြန်ဝင်လာကာ ဆူညံဆူညံအသံမ်ား ထွက်ပေါ်လာလေသည်။
သူတို့က အတူတူ စုမိသွားပြီး ဒီပြိုင်ပြဲအကြောင်းကို စတင် ဆွေးနွေးတော့သည်။ "အခု ဘယ်သူက နိုင်ပြီး ဘယ်သူ ရံှုးသွားတာလဲ?"
" ပြောစရာတောင်မလိုဘူး.. မင်းသမီးချင် ရံှုးပြီး မုရုံသခင်မလေး နိုင်သြားတာပေါ့......"
"မင်းမှန်တယ်... မင်းသမီးချင် တီးခတ်တ့ဲ အရည်အချင်းက မုရုံသခင်မလေးထက် ပိုကောင်းတယ်.. ဒါပေမယ့် မင်းသမီးချင်ရဲ့ တီးခတ်မှုက မုရုံသခင်မလေးရဲ့ ဖိနှိပ်မှုကို မကျော်လွှားနိုင်ဘူး.. ပြီးတော့ သူမက နောက်ဆုံး သံစဉ်ရောက်အောင်တောင် မတီးခတ်နိုင်ဘူး... သေချာတာတော့ သူမ ရံှုးသွားပြီ.... "
မုရုံရွှယ် ပြုံးပြီး ချင်ယြီယြမ္ကို ကြည့်လိုက်သည်။ "မင်းသမီးချင်.. ဒီပြိုင်ပွဲရဲ့ ရလဒ်အတွက် တခြားအကြုံပြုချင်တာမ်ား ရှိသေးလား?"
ယွဲ့ယန်စားသောက်ဆိုင်မွ စားသုံးသူအမ်ားစုက မြင့်မြတိမျိုးနွယ်တွေ ဖြစ်ကြပြီး ရလဒ်ကို သူတို့တွေ အကုန် မြင်တွေ့ခ့ဲကြသည်။ သူမ မည်က့ဲသို့ ငြင်းဆို၍ မည်သည်ကို အကြံပြုရမည်နည်း?
"မရှိဘူး!" ချင်ယွီယွမ်က နူးည့ံညင်သာသည့် အသံဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက်ပြီး သူမ၏ အသံက နေရာတစ်ခုလုံးကို ဖြတ်သန်းသွားသည်။
"ကောင်းပြီ... ဒါဆို ရှင့်ရဲ့ ကျောက်ဝေ့ယန်ချင်က အခု ကျွန်မဟာ ဖြစ်သွားပြီပေါ့!" မုရုံရွှယ်က လူအုပ်ကြီးကို ဖြတ်ကာ ညွှန်ပြရင်း ပြောလိုက်သည်။
ကျက်သရေရှိစွာနဲ့ သူမက ချင်ယွီယွမ်ထံသို့ လမ်းလျှောက်လာပြီး သူမအသစ်ပိုင်ဆိုင်လိုက်သည့် ယန်ချင်ကို ကြွားကြွားရွရွ ပိုက်လိုက်သည်။
ထို့နောက် သူမ ပြုံးကာ ပြောလိုက်၏။ " ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မင်းသမီးချင်!"
ချင်ယွီယွမ် ဒေါသများ လှိုက်တက်လာပြီး သူမ၏ အကျႌလက်ရှည်ထဲမွာတော့ လက်သီးဆုပ်တစ်ခုကို ကျစ်ကျစ်ဆုပ်လို့ထားသည်။ သူမလို ဂီတနတ်ဘုရားမ,လို့ ကျော်ကြားသူက ယန်ချင်တီးခတ်တာမွာ ရံှုးနိမ့်သွားတယ်ဆိုတာ ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်ပါ့မလဲ?.. အဲဒါအပြင်ကို မုရုံရွှယ်က ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ဒီလောက် ောကင်းမွန်တ့ဲ အရည်အချင်းကို ထုတ်ပြနိုင်ရတာလဲ!. ဒါက အရှက်ရစေတာပဲ......
"မင်းသမီးချင်.. ရှင်က ရှင့်ရဲ့ ကျောက်ဝေ့ယန်ချင်ကို ပေးဖို့ရာ တွန့်ဆုတ်နေတာလား?" မုရုံရွှယ်က ရိုးသားဖြူစင်သည့် မျက်ဝန်းများဖြင့် သူမကို ကြည့်ကာ မေးလိုက်၏။
ချင်ယွီယွမ်၏ မျက်လုံးထဲမှာတော့ အမုန်းတရားမ်ား လောင်မြိုက်နေခြင်းအား မြင်လိုက်ရလေသည်။
ထို ကျောက်ဝေ့ယန်ချင်က သူမဟာဖြစ်တာကြောင့် ပေးလိုက်ဖို့အတွက် တွန့်ဆုတ်နေသည်။ သို့သော်လည်း မုရုံရွှယ်က လူအမ်ားရှေ့မှာ အနိုင်ရရှိသွားတာဖြစ်ပြီး သူမ ပြောစကားကို သူမ ပြန်ရုတ်သိမ်းဖို့ရာ မဖြစ်နိုင်ပေ။ ထိုက့ဲသို့ လုပ်လိုက်မည်ဆိုလျှင် ချင်းယန် တိုင်းသူပြည်သားတွေရှေ့မှာ သူမက ကိုယ့်စကားကိုယ် မတည်သည့် လူအဖြစ် လှောင်ပြောင်ခံရပေလိမ့်မည်။