သူမရဲ႕ နက္ေမွာင္တ့ဲ မ်က္ဝန္းေတြကို ၾကည့္ၿပီး အိုးရန္ အထြန္႔တက္ခ်င္ေနေသးတာေတြအကုန္လုံးကို သက္ျပင္းတခ်က္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲကာ မု႐ုံရႊယ္ကို သူ႔လက္ကို ကိုင္ခြင့္ျပဳလိုက္ၿပီး ထြက္သြားလိုက္သည္။
သူတို႔ လက္ကိုင္ထားၾကတာကို ၾကည့္ၿပီး ရိရီခ်န္းမ်က္လုံးထဲ မသာယာျခင္းက ႐ုတ္တရက္ ထြက္ေပၚလာသည္။ အ့ဲေနာက္ ေျခလွမ္းကို ျမန္လိုက္ကာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေနာက္ကေန လိုက္သြားသည္။
ေဟာ္ဖုန္း ဝါးခုံေလးေ႐ွ႕ ရပ္ၿပီး ေမွ်ာ့ပုလင္းကို ကိုင္ကာ ဝါးခုံေပၚ တစ္ဝက္လွဲေလ်ာင္းေနတ့ဲ တုန္႔ဖန္းလီကို ၾကည့္ရင္း မဝံ့မရဲ ေျပာလိုက္သည္။
"သခင္"
မု႐ုံရႊယ္ မသြားခင္ သူ႔ကို ဘယ္လိုအဆိပ္ေျဖရမလဲ ဘာမွမေျပာသြားေပ။ သူ႔သခင္အတြက္ ေမွ်ာ့ကို ဘယ္အေၾကာေပၚ ထားရမလဲ ဆိုတာလဲ သူမသိေပ။
တုန္႔ဖန္းလီ မ်က္ႏွာ မဲေမွာင္သြားသည္။ သူ ထလိုက္ၿပီး ဝတ္႐ုံကို ျပန္ဝတ္ကာ ထြက္သြားလိုက္သည္။ သူတို႔သုံးေယာက္ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ထြက္သြားခ်ိန္ထိ သူ တခ်ိန္လုံး ဒီေနရာမွာ ႐ွိေနခ့ဲသည္။ ဒါေပမ့ဲ ကိုယ္ေပ်ာက္လူသားျဖစ္ေနသလိုမ်ိဳး ဘယ္သူမွ သူ႔ကို နႈတ္ဆက္မသြားခ့ဲၾကေပ။ ဒါက တကယ့္ကို အ႐ွက္ကြဲတာပင္။
အရင္မင္းသားက်င္း ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ျခင္းက ေသးငယ္ ဒါမွမဟုတ္ ႀကီးမားတ့ဲ တစ္စုံတစ္ခု ျဖစ္လာႏိုင္သည္။ မု႐ုံရႊယ္ ျပန္လာပါ့မလားလဲ သူမသိေပ။ သူမကို ေစာင့္ေနျခင္းက သူ႔ပုံစံမဟုတ္ေပ။
"မင္းသားက်င္းအိမ္ေတာ္မွာ ပြဲေကာင္းေကာင္း႐ွိလိမ့္မယ္ သြားၾကည့္ရေအာင္"
နာရီဝက္ ၾကာၿပီးေနာက္ မု႐ုံရႊယ္ မင္းသားက်င္းအိမ္ေတာ္ကို ေရာက္သြားသည္။ သူမ ေက်ာက္တုံးနက္လမ္းေလးကတဆင့္ အဓိကျခံဝန္းထဲ ေက်ာ့ေက်ာ့ေမာ့ေမာ့ ဝင္ေရာက္သြားသည္။ သူမဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ သြယ္လ်တ့ဲ ပုံရိပ္တခုက သူတို႔ဆီကို ေျပးလာတာ ေတြ႔လိုက္ရသည္။
"ရီခ်န္း ဘယ္လိုလဲ ႐ွင္..."
ရိရီခ်န္းေဘးမွာ ရပ္ေနတ့ဲ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးကို ေတြ႔လိုက္ရေတာ့ 'လက္ထပ္ပြဲေန႔ကို သတ္မွတ္ၿပီးၿပီလား' ဆိုတ့ဲ စကားေလးလုံးက သူမလည္ေခ်ာင္းထဲ ျပန္ဝင္သြားသည္။
YOU ARE READING
မေကာင္းဆိုး၀ါးမင္းသားန႔ဲသူ႔ရ႕ဲအဖိုးတန္ဇနီး
Romancesummary အခ်ိန္ခရီးသြားပုံျပင္တစ္ပုဒ္ ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္မ်ားၿပီး ေကာက္က်စ္တ့ဲသူမဟာ အဆင့္အတန္းျမင့္မ်ိဳး႐ိုးမွ လူမမာသည္မမေလး လာျဖစ္တယ္ ေစ့စပ္ထားတ့ဲ အမ်ိဳးသားဟာလဲ သနားၾကင္နာစိတ္မ႐ွိဘဲ သူမကို အဆင့္နိမ့္ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေနရာပဲ ေပးမယ္...
