မ​ေကာင္​းဆိုး၀ါးမင္​းသားန႔ဲသူ႔ရ႕ဲအဖိုးတန္​ဇနီး

96: ရတနာ ႐ွာေတြ႔ျခင္း

Zawgyi

Happy Halloween dayပါ
ဒါေလးက အပိုအပိုင္းပါ

ဥမင္က က်ဥ္းေျမာင္း ႐ွည္လ်ားၿပီး အဆုံးကို မျမင္ႏိုင္ေပ စိုစြတ္ထိုင္းမႈိုင္းတ့ဲအနံ႔က မု႐ုံရႊယ္အား တြန္႔ဆုတ္ေစသည္
"ဥမင္ထဲ ေလွ်ာက္ေနတာ တစ္နာရီ႐ွိၿပီ အခုထိ တူတူလိုပဲ ဘယ္ေနရာေရာက္ေနၿပီလဲ"

ေတြေဝေနတ့ဲ သူမမ်က္ႏွာကို ၾကည့္ၿပီး အိုးရန္ျပံဳးလိုက္ကာ
"ေျမပုံထဲ ဘာအမွတ္အသားမွ မေတြ႔ဘူးလား"

မု႐ုံရႊယ္ ေျမပုံကို ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ ေခါင္းခါလိုက္သည္။
"ရတနာရဲ႕ တည္ေနရာပဲ ပါတယ္  ဂူ ဒါမွမဟုတ္ ဥမင္ရဲ႕ ေျမပုံအမွတ္အသားမပါဘူး"
အမွတ္အသားေတြက အေသးစိတ္တယ္ အရင္ဧကရာဇ္က ဒီေနရာအတြက္ ဘာအမွတ္အသားမွ မခ်န္ခ့ဲတာ အ့ံၾသစရာေတာ့မ႐ွိေပ မဟုတ္ရင္ လူတိုင္း ရတနာ႐ွိတ့ဲေနရာကို ႐ွာေတြ႔သြားမွာေပါ့

အိုးရန္ ေက်ာက္တုံးနံရံကို ေလ့လာလိုက္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"ဥမင္မွာက အနံ႔ဆိုးတယ္ ၿပီးေတာ့ ဝင္ေပါက္ေရာ ေထာင္ေခ်ာက္ေရာ မေတြ႔ဘူး ဆက္သြားရေအာင္ ကိုယ္တို႔ ထြက္ေပါက္ေတာ့ ေတြ႔မွာပါ"

"ေရြးစရာမွမ႐ွိတာ"
မု႐ုံရႊယ္ ၿငိမ္သက္ေနသည္ ဥမင္က စက္ဝိုင္းပုံစံမဟုတ္ပါေစန႔ဲဟု ဆုေတာင္းေနရသည္ မဟုတ္လွ်င္ သူမတို႔ အေစနရာကိုပဲ ျပန္ျပန္ေရာက္လာၿပီး တစ္သကႅဳံး ဥမင္ထဲ ေနေနရလိမ့္မယ္

႐ုတ္တရက္ ေလေျပတစ္ခုက သူမပါးကို က်ီစယ္သြားသည္ မု႐ုံရႊယ္ မ်က္ႏွာ ဝင္းလက္သြားကာ
"ေလတိုက္တယ္ အနီးအနားမြာ ထြက္ေပါက္ ႐ွိမယ္ထင္တယ္"
အကယ္၍ ထြက္ေပါက္မဟုတ္ရင္ေတာင္ တံခါး ဒါမွမဟုတ္ တျခားလမ္းကို ဆက္ေပးထားတ့ဲ တစ္ခုခုျဖစ္ႏိုင္တယ္ ဒါဆို သူတို႔ ဥမင္ထဲ လည္ေနစရာမလိုေတာ့ဘူး

ေက်ာက္တုံးနံရံေတြက တူေနတုန္းပဲ ကြာျခားမႈ တစ္ခုတစ္ေလကိုေတာင္ မေတြ႔ရေသးဘူး အိုးရန္မ်က္ႏွာ မည္းေမွာင္လာကာ
"ထြက္ေပါက္က အနီးအနားမြာ ႐ွိေနသင့္တာ ေသေသခ်ာခ်ာ႐ွာရေအာင္"

"အင္း"
မု႐ုံရႊယ္ ေခါင္းညိတ္ကာ သူမ၏ ေသးသြယ္ေသာ လက္မ်ားျဖင့္ နံရံကို လိုက္တြန္းၾကည့္ေနေလသည္။ နံရံေတြက ေစးကပ္ေနကာ ေရညႇိမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနေလသည္။ ဆားနံ႔က သူတို႔ဆီ တစ္ဖန္ ေရာက္လာေလျပန္သည္ မု႐ုံရႊယ္ နဖူးတြန္႔မိေပမ့ဲ နံရံကိုသာ ဆက္တြန္းေနေလသည္။