၅၇။
"ဖယ္..."မုရံုရႊယ္ မုရံုေရာ့ကိုတြန္းဖယ္လိုက္ၿပီး ေႁမြကိုေနာက္တစ္ခါသူမရဲ႕ ဓားတိုေလးနဲ႔ထိုးဖို႔လုပ္လိုက္တယ္။ "ခြၽင္" ခနဲအသံအက်ယ္ႀကီးၾကားလိုက္ရၿပီး ဓားသြားကအဲ့သတၱဝါရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ကိုပိုင္းျဖတ္လိုက္တယ္။ဓားသြားအစြန္း မွာေပေနတဲ့ေသြးေတြကလည္း ေနေရာင္နဲ႔ေရာင္ျပန္ဟပ္ေနတယ္။
"႐ွဴး...႐ွဴး...႐ွဴး...." ေႁမြကနာက်င္လြန္းတဲ့အတြက္ တ႐ွဴး႐ွဴးနဲ႔ ၾကံခိုင္သန္မာတဲ့သူ႔ရဲ႕ အၿမီးနဲ႔သူမဆီ ျပင္းထန္စြာ လႈပ္႐ွားလိုက္တဲ့အခါ ေလျပင္းတစ္ခ်က္ေဝွ့သြားၿပီး သစ္ရြက္ေတြကလည္း ႐ုတ္တရက္ထြက္ေပၚလာတဲ့ အဲ့ဒီ့ေလေျပနဲ႔အတူ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေႂကြက်ေနတယ္။
မုရံုရႊယ္က သူမရဲ႕ဓားေျမႇာင္ေလးကို တင္းၾကပ္စြာစုပ္ကိုင္ထားရင္း ႐ုတ္တရက္ လႈပ္႐ွားလိုက္တယ္။ ေႁမြႀကီးကေတာ့ေသြးေတြအန္ထြက္လာၿပီးမ်က္ႏွာမဲႀကီးနဲ႔ၾကည့္ရင္း သူ႔ရဲ႕အၿမီးကိုျပင္းထန္စြာ အဆက္မပ်က္ခါရမ္းေနတာဟာ ႐ူးေနတဲ့အ႐ူးတစ္ေယာက္လို။
မုရံုရယ္ ဒ္ီတစ္ေခါက္ေတာ့ေျပးမလြတ္ေတာ့ပဲ သူ႔ရဲ႕ေက်ာဘက္ကိုျပင္းထန္စြာ႐ိုက္မိသြားတယ္။ သူေျမႀကီးေပၚလဲက်သြားၿပီး ေသြးေတြအန္ထြက္လာတယ္။ သူျပန္ၿပီးမတ္တက္ရပ္ဖို႔ႀကိဳးစားေပမဲ့ အခ်ည္းအႏွီးပဲ။
"အကို" မုရံုရႊယ္ သူ႔အကိုတိုက္ခိုက္ခံရတာကို ေမ့ေလ်ာ့ည့္စြာၾကည့္ေနမိတယ္။ သူမသတိရတဲ့အခ်ိ္န္ သူ႔အကို ကို ကူညီဖို႔ေ႐ွ႕ကိုတိုးသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ လ်င္ျမန္စြာနဲ႔ တစ္စံုတစ္ခုကအေပၚကေနေရာက္လာၿပီး သူ႔အကိုရဲ႕လက္ကို ဖမ္းယူလိုက္တယ္။ သူတို႔ေတြ သူ႔ကိုအခ်ိန္မီဖမ္းမိသြားတဲ့အတြက္ ေႁမြႀကီးရဲ႕တိုက္ခိုက္တာကို ေ႐ွာင္တိမ္းႏိုင္ခဲ့တယ္။
မုရံုရႊယ္ စိတ္ခ်သြားလို႔ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ သူမေသြးနံ႔ရလိုက္တဲ့အတြက္ အေပၚကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမအေ႐ွ႕ကေန သူမရဲ႕မ်က္ႏွာကို တိုက္ခိုက္ဖို႔လုပ္ေနတဲ့ ေႁမြအစြယ္ႀကီးေတြ။ သူမ သိေနတာက ေသခ်ာေပါက္ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ သူမမွာလြတ္လမ္းမ႐ွိေလာက္ဘူးဆိုတာ......
YOU ARE READING
မေကာင္းဆိုး၀ါးမင္းသားန႔ဲသူ႔ရ႕ဲအဖိုးတန္ဇနီး
Romancesummary အခ်ိန္ခရီးသြားပုံျပင္တစ္ပုဒ္ ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္မ်ားၿပီး ေကာက္က်စ္တ့ဲသူမဟာ အဆင့္အတန္းျမင့္မ်ိဳး႐ိုးမွ လူမမာသည္မမေလး လာျဖစ္တယ္ ေစ့စပ္ထားတ့ဲ အမ်ိဳးသားဟာလဲ သနားၾကင္နာစိတ္မ႐ွိဘဲ သူမကို အဆင့္နိမ့္ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေနရာပဲ ေပးမယ္...