ဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္? တကယ္လား? မု႐ုံရႊယ္ ေၾကာင္အသြားသည္။ ခ်င္းရန္မွာ သူမကလြဲရင္ ဒိန္ခ်ဥ္လုပ္နည္း သိတ့ဲသူ႐ွိေသးတယ္ေပါ့
ရႈပ္ေထြးေနတ့ဲ သူမအမူအရာကို ၾကည့္ၿပီး အိုးရန္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ အသာေျပာလိုက္သည္။
"ကိုယ္တို႔ တခ်က္သြားၾကည့္မလား"
"ေသခ်ာတာေပါ့"
မု႐ုံရႊယ္ ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ကာ လူအုပ္ႀကီးေနာက္ကေန ဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္ကို လိုက္သြားေလသည္။
ခ်င္းရန္က လူတိုင္းက ႏြားႏို႔ ဒါမွမဟုတ္ သိုးႏို႔ကိုပဲ တိုက္႐ုိက္ေသာက္ၾကကာ တခ်ိဳ႕တေလကသာ သၾကားထည့္ေသာက္ၾကသည္။ ထိုနည္းကိုလဲ လူအနည္းငယ္ကသာ သိၾကသည္။
ဒိန္ခ်ဥ္ဆိုတာ ဘူေဂးရီးယားႏိုင္ငံက အစျပဳခ့ဲၿပီး ႐ု႐ွားသိပၸံသမားတစ္ဦးက ကမၻာကို မိတ္မဆက္ခင္ ၂၀ရာစုအေစာပိုင္းထိ ဘယ္သူမွ ဒါကို မသိၾကေသးေပ။ သူ႔ကိုယ္ပိုင္စိတ္ကူးန႔ဲ ဒိန္ခ်ဥ္လုပ္နည္းကို သိတယ္ဆိုရင္ ထိုလူက တကယ့္ကို ဉာဏ္ႀကီး႐ွင္ပဲ
လမ္းခ်ိဳးတစ္ခုကို ေကြ႔ၿပီးေနာက္ သူမျမင္ကြင္းထဲ တဖိတ္ဖိတ္လက္ေနတ့ဲ 'ဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္' ဆိုတ့ဲ စာလုံးႀကီး ႏွစ္လုံး ခ်ိတ္ဆြဲထားတ့ဲ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ ဆိုင္က တင္းက်ပ္စြာ ပိတ္ခံထားရကာ လူေတြက လက္ထဲအေႂကြေစ့မ်ားကိုင္လ်က္ ေအာ္ဟစ္ေနၾကသည္။
"ငါ သုံးခြက္လိုခ်င္တယ္''
"ငါးခြက္''
"ဆယ္ခြက္''
"ေဟး မတြန္းၾကန႔ဲေလ မတြန္းၾကပါန႔ဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ ဒိန္ခ်ဥ္အလုံေလာက္႐ွိပါတယ္ "
ဆိုင္ဝန္ထမ္းတစ္ဦးက လူရာဂဏန္႔ခန္႔႐ွိတ့ဲ ဝယ္သူမ်ားကို ႏွစ္သိမ့္ေပးေနသည္။
ဆိုင္န႔ဲ ႏွစ္မီတာခန္႔ ေဝးတ့ဲေနရာတြင္ စႏၵကူးသစ္သားျပားတစ္ခု ေထာင္ထားၿပီး 'ေမာ့ပိုင္အထူးထုတ္ကုန္' ဆိုတ့ဲ စာလုံးသုံးလုံး ေရးထားေလသည္။
မု႐ုံရႊယ္ မ်က္လုံးေမွးစင္းသြားသည္။ ဒါဆို ဒီဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္က ေမာ့ပိုင္က တစ္ေယာက္ေယာက္ ဖြင့္ထားတာေပါ့ သူမ ေမာ့ပိုင္က တစ္ေယာက္ကိုသာ သိၿပီး ထိုတစ္ေယာက္က ေမာ့ပိုင္မင္းသမီး ခ်င္းယြီယမ္ပင္။
"မင္းသားအိုးရန္ မိန္းကေလးမု႐ုံ"
ႏူးည့ံတ့ဲ မိန္းကေလးအသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။ မု႐ုံရႊယ္ အသံၾကားရာ လိုက္ၾကည့္ေတာ့ အေစာင့္ႏွစ္ေယာက္က ဝါးခုံကို သယ္ကာ ျဖည္းေလးစြာ ေလွ်ာက္လာတာကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။
ဝါးခုံေပၚတြင္ ငယ္ရြယ္တ့ဲ မိန္းကေလးတစ္ဦး ထိုင္ေနကာ ထိုမိန္းကေလးက အျဖဴေရာင္ဝတ္႐ုံကို ဝတ္ဆင္ထားကာ သူမရဲ႕ အနက္ေရာင္ ဆံႏြယ္တို႔ကို ျဖန္႔ခ်ထားေလသည္။ သူမ မိတ္ကပ္မလိမ္းထားေပမ့ဲ ၾကည့္ရတာ လွပေနေသးသည္။ သူမက ေမာ့ပိုင္မင္းသမီး ခ်င္းယြီယမ္ပင္။
မု႐ုံရႊယ္ အနည္းငယ္ အ့အားသင့္သြားသည္။
"ဒါဆို ဒီဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္က နင္ဖြင့္ထားတာေပါ့"
"အတိအက်ပဲ"
ခ်င္းယြီယမ္ စိတ္ႀကီးဝင္ေနတ့ဲအမူအရာန႔ဲ ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္သည္။
စုန္႔ခ်င္းယန္ သူမကို ေျပာျပတ့ဲ လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ႀကီးက ဒိန္ခ်ဥ္လုပ္နည္းပင္။ သူမ(စုန္႔ခ်င္းယန္)က မု႐ုံရႊယ္ ဒိန္ခ်ဥ္လုပ္ေနတာကို အႀကိမ္မ်ားစြာ ေတြ႔ခ့ဲရသည္။ သူမ ဒိန္ခ်ဥ္ကို သိတာ ေကာင္းတ့ဲအခ်က္ပင္။ သူမ စုန္႔ခ်င္းယန္ကို လႊတ္ေပးလိုက္ကာ လုပ္နည္းအတိုင္း ဒိန္ခ်ဥ္လုပ္ဖို႔ ခ်က္ခ်င္း ျပန္ခ့ဲျခင္းပင္။
"ေမာ့ပိုင္မွာ ဝံပုေလြႏို႔န႔ဲ ဝက္ဝံႏို႔ေတြပဲ ႐ွိတာ ဘယ္ကတည္းက ဒိန္ခ်ဥ္လုပ္တာလဲ"
မု႐ုံရႊယ္မ်က္ခုံးပင့္ကာ ခ်က္ခ်င္းေကာက္ေမးလိုက္သည္။
"ငါ မေတာ္တဆ လုပ္တတ္သြားတာ"
ခ်င္းယြီယမ္ရဲ႕ မ်က္ဝန္းတို႔က မာနႀကီးၿပီး စိတ္ႀကီးဝင္ေနတ့ဲ အၾကည့္တို႔န႔ဲ မု႐ုံရႊယ္ကို ၾကည့္ကာ ျပံဳးရင္း ေျပာလိုက္သည္။ သူမ ဒိန္ခ်ဥ္ကို လုပ္ၿပီးသည္ႏွင့္ တစ္ခါ ျမည္းၾကည့္လိုက္သည္။ တစ္လုပ္တည္းႏွင့္ သူမ အရမ္းအံ့ျသသြားရေလာက္သည္။
သူမ ဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္တစ္ခုေလာက္ ဖြင့္ၿပီးသည္ႏွင့္ အမ်ားႀကီးႀကိဳးစားရမည္ဟု ထင္ခ့ဲေပမ့ဲ သူမေနာက္က ရာခ်ီတ့ဲလူေတြက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္႐ွိသည္ဟု ၫႊန္ျပေနသလိုပင္။
"တကယ္လား ေကာင္းတာေပါ့ ႐ွင္က အရမ္းေတာ္တာပဲ မင္းသမီးခ်င္း"
မု႐ုံရႊယ္ အံႀကိတ္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
ခ်င္းယြီယမ္က အထက္တန္းလႊာ အျမင့္ဆုံးမွ မင္းသမီးေလးပင္။ သူမ ဘယ္ေတာ့မွ သူမကိုယ္တိုင္ ဒိန္ခ်ဥ္လုပ္ဖို႔ စဥ္းစားမိမွာ မဟုတ္ေပ။ သိသာစြာပင္ သူမက သူမ(မု႐ုံရႊယ္) ရဲ႕ လုပ္နည္းကို ခိုးၿပီးေတာ့ ဒိန္ခ်ဥ္လုပ္နည္းကို သိသြားတာပင္။ အ့ဲတာကို ဘာအကူအညီမွမယူဘဲ သူမကိုယ္တိုင္ လုပ္ထားတာလို႔ ေျပာေသးသည္။ ဘယ္ေလာက္အ႐ွက္မ႐ွိဟာမလဲ
"႐ွင္က ကြၽန္မကို ေျမႇာက္ပင့္ေနတာပဲ"
ခ်င္းယြီယမ္ အထင္ေသးစြာ ၾကည့္ၿပီး ျပံဳးကာ ေျပာလိုက္သည္။
စုန္႔ခ်င္းယန္ေျပာသည္က မု႐ုံရႊယ္က ဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္ဖြင့္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနသည္ဟု။ ဒါေၾကာင့္ သူမက အရင္ ဦးေအာင္ ဖြင့္လိုက္ကာ ေမာ့ပိုင္အထူးထုတ္ကုန္ ဟုနာမည္ေပးလိုက္သည္။
ဒါေၾကာင့္ မု႐ုံရႊယ္ ဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္ဖြင့္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ သူမကို တုပသလိုျဖစ္ကာ သူမထက္ ေကာင္းမွာ မဟုတ္ေပ။ သူမဘက္ကလဲ မု႐ုံရႊယ္က သူမရဲ႕ လုပ္နည္းကို ခိုးယူထားပါသည္ဟု သတင္းျဖန္႔လိုက္လွ်င္ ျပည္သူေတြက သူမ(မု႐ုံရြွယ္)ကို အထင္ေသးသြားမည္ျဖစ္ကာ သူမ႐ွင္းျပခ်င္ရင္ေတာင္ ဘယ္သူမွ နားေထာင္မွာ မဟုတ္ေပ။ ၿပီးသည္ႏွင့္ မု႐ုံရႊယ္ရဲ႕ စီးပြားေရးလဲ ထိုးက်သြားလိမ့္မည္။
မု႐ုံရႊယ္ ဆိုင္ပိတ္သြားလွ်င္ ပိုေကာင္းသည္။ သူမတစ္ဦးတည္း ဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္ကို ခ်ဲ့ဖြင့္လို႔ရသည္။
ခ်င္းယြီယမ္ မု႐ုံရႊယ္ကို စိတ္ႀကီးဝင္စြာ ၾကည့္လိုက္သည္။ မု႐ုံရႊယ္ကလဲ သူမကို ျပန္ၾကည့္ကာ ေမးလိုက္သည္။
"ဒိန္ခ်ဥ္ဆိုင္ဖြင့္ၿပီး ဘာလုပ္ခ်င္တာလဲ စိတ္အေျပာင္းလဲ ျဖစ္ေအာင္လို႔လား"
အထက္တန္းလႊာေတြက ဘယ္ေတာ့မွ ပိုက္ဆံမျပတ္ေပ။ မုန္႔လုပ္နည္းေတြကို ကိုယ္တိုင္အတြက္ သုံးလို႔ရသည္။ အထူးအေၾကာင္းျပခ်က္မ႐ွိဘဲ သူတို႔ လူအမ်ားအလယ္မွာ ဆိုင္မဖြင့္ေပ။
ခ်င္းယြီယမ္ ျပံဳးလိုက္ကာ မေႏွးမျမန္ ေျပာလိုက္သည္။
"ႏြားႏို႔က အရမ္းအာဟာရ႐ွိတာမွန္တယ္ ဒါေပမ့ဲ သူ႔အနံ႔က အေတာ္ညႇီတယ္ ဒိန္ခ်ဥ္ကက် အာဟာရေတြအကုန္ပါၿပီးတ့ဲအျပင္ အရသာကလဲ အရမ္းေကာင္းတယ္ လူေတြ ပိုၿပီး က်န္းမာတ့ဲ ဘဝကို ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ အထူးအေနန႔ဲ ငါ ဆိုင္ဖြင့္လိုက္တာ"
အခုေတာ့ လူေတြအားလုံးရဲ႕ မ်က္လုံးက ခ်င္းယြီယမ္ ဆီမွာျဖစ္ၿပီး အားလုံးက သူမကို ေကာင္းခ်ီးေပးေနၾကသည္။
"မင္းသမီးခ်င္းက အရမ္းေကာင္းတာပဲ"
"ဟုတ္တယ္ မွန္တယ္ သူမက တျခားလူေတြအတြက္ ေတြးေပးတတ္တယ္ တကိုယ္ေကာင္းစိတ္မ႐ွိဘူးပဲ"
"လွပၿပီး စိတ္ထားေကာင္းတ့ဲ မင္းသမီးပဲ သူမန႔ဲ မင္းသားက်င္းက တကယ္ကို လိုက္ဖက္တ့ဲ စုံတြဲပဲ"
လူေတြရဲ႕ ခ်ီးမြမ္းေကာင္းခ်ီးေပးသံကို ၾကားရတ့ဲအခါ ခ်င္းယြီယမ္ အရင္က မခံစားဖူးတ့ဲ ခံစားခ်က္ကို ရလိုက္သည္။ သူမ မု႐ုံရႊယ္ကို ဆြေပးတ့ဲ အၾကည့္န႔ဲ ၾကည့္လိုက္သည္။
မု႐ုံရႊယ္ ႏွာေခါင္းရႈ့ံလိုက္သည္။ ခ်င္းယြီယမ္က သူမရဲ႕ လုပ္နည္းကို ခိုးၿပီး ပိုက္ဆံ႐ွာတ့ဲအျပင္ အခု အ႐ွက္မ႐ွိတ့ဲစကားလုံးေတြန႔ဲ လူထုရဲ႕ အားေပးမႈကို ရေအာင္ လုပ္ေနျပန္ၿပီ သူမက သူမကို ဆြၿပီး ေဒါသထြက္ေစခ်င္ရင္ေတာင္ သူမအေနန႔ဲ ခ်င္းယြီယမ္ န့ဲ အခ်ိန္ျဖဳန္းခ်င္စိတ္မ႐ွိေပ။ ခ်င္းယြီယမ္ က ေသခ်င္မွေတာ့ ျဖည့္ဆည္းေပးရတာေပါ့
"ဒါဆို ႐ွင္ဆိုလိုတာ ဒိန္ခ်ဥ္ရဲ႕ ပါဝင္ပစၥည္းေတြအကုန္လုံးက ေမာ့ပိုင္ကေပါ့"
"ဒါေပါ့"
ခ်င္းယြီယမ္ ျပံဳးလိုက္သည္။ သူမက ေမာ့ပိုင္အထူးထုတ္ကုန္ဆိုမွေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ ေမာ့ပိုင္က ပစၥည္းေတြန႔ဲပဲ ထုတ္လုပ္ရမွာေပါ့ မဟုတ္ရင္ သူမက ဝယ္သူေတြကို လိမ္သလို ျဖစ္ေနမွာေပါ့
"ငါ့ဒိန္ခ်ဥ္အရသာက ေကာင္းတယ္ ေစ်းနႈန္းကလဲ သင့္တင့္တယ္ လွည့္စားထားတာ မ႐ွိဘူး နင္ဝယ္မယ္ဆို ေလ်ွာ့ေပးမယ္ေလ"
မု႐ုံရႊယ္ကသာ ဒိန္ခ်ဥ္လုပ္နည္းရဲ႕ ပိုင္႐ွင္ျဖစ္သည္။ ခ်င္းယြီယမ္ က သူမရဲ႕ လုပ္နည္းကို ခိုးကာ ဒိန္ခ်ဥ္လုပ္ၿပီး သူမကို ျပန္ေရာင္းလိုက္တာက မု႐ုံရႊယ္ကို ေဒါသအရမ္းထြက္တာ ဒါမွမဟုတ္ ေသြးအန္လိမ့္မည္ဟု သူမထင္သည္။
ခ်င္းယြီယမ္ မု႐ုံရႊယ္ကို ေက်နပ္စြာ ၾကည့္လိုက္သည္။ ဒါေပမဲ့ မု႐ုံရႊယ္က တည္ၿငိမ္ေနကာ သူမနႈတ္ခမ္းက ေကြးတက္သြားကာ ျပံဳးလိုက္ၿပီး
"ၾကင္နာမႈအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဒါေပမ့ဲ ေမာ့ပိုင္က အစားအစာေတြက အရမ္းေအးလြန္းၿပီး အရမ္းျပင္းထန္တယ္ အ့ဲတာက ကြၽန္မကို မသက္သာေစမွာ စိုးရိမ္မိတယ္"
ခ်င္းယြီယမ္ ႏွာေခါင္းရႈ့ံလိုက္သည္။ မသက္မသာခံစားရမယ္? ဆင္ေျခေပးေနတာပဲ သူမ မု႐ုံရႊယ္ကို ဆက္တြန္းအားေပးခ်င္သည္။ မု႐ုံရႊယ္က ေဒါသအႀကီးအက်ယ္ ထြက္သင့္တာေလ။
"အိုး ငါ့အစာအိမ္"
"ငါေရာပဲ"
"ငါေရာ အိုး နာလိုက္တာ"
သူမရဲ႕ ဒိန္ခ်ဥ္ကို ေသာက္ၿပီးသူတိုင္း ႐ုတ္တရက္ အစာအိမ္နာလာၾကကာ သူတို႔နဖူးမွ ေခြၽးေတြ စီးက်လာၾကၿပီး နာက်င္မႈေၾကာင့္ ရႈံ့မ့ဲေနၾကသည္။
"ဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ"
ေက်နပ္ေနတ့ဲ အျပံဳးက ခ်င္းယြီယမ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚမွာ ေအးခဲသြားသည္။ သူမ မေကာင္းတ့ဲ ခံစားခ်က္ကို ရေနသည္။
"မသန္႔တာ တစ္ခုခု စားခ့ဲေသးလား"
"မနက္စာစားၿပီးကတည္းက မင္းရဲ႕ ဒိန္ခ်ဥ္ကလြဲရင္ ဘာမွမစားရေသးဘူး "
တစ္ေယာက္က ထ ေျပာလိုက္သည္။ ႐ုတ္တရက္ သူ တစ္ခုခုကို ေတြးမိသြားသည္။ အစာအိမ္ထိသြားတ့ဲ လူေတြအကုန္ သူတို႔လက္ထဲမွာ ဒိန္ခ်ဥ္ခြက္ကို ပိုင္ထားၾကေလသည္။
********
ဒိန်ချဉ်ဆိုင်? တကယ်လား? မုရုံရွှယ် ကြောင်အသွားသည်။ ချင်းရန်မှာ သူမကလွဲရင် ဒိန်ချဉ်လုပ်နည်း သိတ့ဲသူရှိသေးတယ်ပေါ့
ရှုပ်ထွေးနေတ့ဲ သူမအမူအရာကို ကြည့်ပြီး အိုးရန် မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ အသာပြောလိုက်သည်။
"ကိုယ်တို့ တချက်သွားကြည့်မလား"
"သေချာတာပေါ့"
မုရုံရွှယ် ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ကာ လူအုပ်ကြီးနောက်ကနေ ဒိန်ချဉ်ဆိုင်ကို လိုက်သွားလေသည်။
ချင်းရန်က လူတိုင်းက နွားနို့ ဒါမှမဟုတ် သိုးနို့ကိုပဲ တိုက်ရိုက်သောက်ကြကာ တချို့တလေကသာ သကြားထည့်သောက်ကြသည်။ ထိုနည်းကိုလဲ လူအနည်းငယ်ကသာ သိကြသည်။
ဒိန်ချဉ်ဆိုတာ ဘူဂေးရီးယားနိုင်ငံက အစပြုခ့ဲပြီး ရုရှားသိပ္ပံသမားတစ်ဦးက ကမ္ဘာကို မိတ်မဆက်ခင် ၂၀ရာစုအစောပိုင်းထိ ဘယ်သူမှ ဒါကို မသိကြသေးပေ။ သူ့ကိုယ်ပိုင်စိတ်ကူးန့ဲ ဒိန်ချဉ်လုပ်နည်းကို သိတယ်ဆိုရင် ထိုလူက တကယ့်ကို ဉာဏ်ကြီးရှင်ပဲ
လမ်းချိုးတစ်ခုကို ကွေ့ပြီးနောက် သူမမြင်ကွင်းထဲ တဖိတ်ဖိတ်လက်နေတ့ဲ 'ဒိန်ချဉ်ဆိုင်' ဆိုတ့ဲ စာလုံးကြီး နှစ်လုံး ချိတ်ဆွဲထားတ့ဲ ဆိုင်တစ်ဆိုင်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ဆိုင်က တင်းကျပ်စွာ ပိတ်ခံထားရကာ လူတွေက လက်ထဲအကြွေစေ့များကိုင်လျက် အော်ဟစ်နေကြသည်။
"ငါ သုံးခွက်လိုချင်တယ်''
"ငါးခွက်''
"ဆယ်ခွက်''
"ဟေး မတွန်းကြန့ဲလေ မတွန်းကြပါန့ဲ ကျွန်တော်တို့မှာ ဒိန်ချဉ်အလုံလောက်ရှိပါတယ် "
ဆိုင်ဝန်ထမ်းတစ်ဦးက လူရာဂဏန့်ခန့်ရှိတ့ဲ ဝယ်သူများကို နှစ်သိမ့်ပေးနေသည်။
ဆိုင်န့ဲ နှစ်မီတာခန့် ဝေးတ့ဲနေရာတွင် စန္ဒကူးသစ်သားပြားတစ်ခု ထောင်ထားပြီး 'မော့ပိုင်အထူးထုတ်ကုန်' ဆိုတ့ဲ စာလုံးသုံးလုံး ရေးထားလေသည်။
မုရုံရွှယ် မျက်လုံးမှေးစင်းသွားသည်။ ဒါဆို ဒီဒိန်ချဉ်ဆိုင်က မော့ပိုင်က တစ်ယောက်ယောက် ဖွင့်ထားတာပေါ့ သူမ မော့ပိုင်က တစ်ယောက်ကိုသာ သိပြီး ထိုတစ်ယောက်က မော့ပိုင်မင်းသမီး ချင်းယွီယမ်ပင်။
"မင်းသားအိုးရန် မိန်းကလေးမုရုံ"
နူးည့ံတ့ဲ မိန်းကလေးအသံကို ကြားလိုက်ရသည်။ မုရုံရွှယ် အသံကြားရာ လိုက်ကြည့်တော့ အစောင့်နှစ်ယောက်က ဝါးခုံကို သယ်ကာ ဖြည်းလေးစွာ လျှောက်လာတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။
ဝါးခုံပေါ်တွင် ငယ်ရွယ်တ့ဲ မိန်းကလေးတစ်ဦး ထိုင်နေကာ ထိုမိန်းကလေးက အဖြူရောင်ဝတ်ရုံကို ဝတ်ဆင်ထားကာ သူမရဲ့ အနက်ရောင် ဆံနွယ်တို့ကို ဖြန့်ချထားလေသည်။ သူမ မိတ်ကပ်မလိမ်းထားပေမ့ဲ ကြည့်ရတာ လှပနေသေးသည်။ သူမက မော့ပိုင်မင်းသမီး ချင်းယွီယမ်ပင်။
မုရုံရွှယ် အနည်းငယ် အ့အားသင့်သွားသည်။
"ဒါဆို ဒီဒိန်ချဉ်ဆိုင်က နင်ဖွင့်ထားတာပေါ့"
"အတိအကျပဲ"
ချင်းယွီယမ် စိတ်ကြီးဝင်နေတ့ဲအမူအရာန့ဲ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။
စုန့်ချင်းယန် သူမကို ပြောပြတ့ဲ လျို့ဝှက်ချက်ကြီးက ဒိန်ချဉ်လုပ်နည်းပင်။ သူမ(စုန့်ချင်းယန်)က မုရုံရွှယ် ဒိန်ချဉ်လုပ်နေတာကို အကြိမ်များစွာ တွေ့ခ့ဲရသည်။ သူမ ဒိန်ချဉ်ကို သိတာ ကောင်းတ့ဲအချက်ပင်။ သူမ စုန့်ချင်းယန်ကို လွှတ်ပေးလိုက်ကာ လုပ်နည်းအတိုင်း ဒိန်ချဉ်လုပ်ဖို့ ချက်ချင်း ပြန်ခ့ဲခြင်းပင်။
"မော့ပိုင်မှာ ဝံပုလွေနို့န့ဲ ဝက်ဝံနို့တွေပဲ ရှိတာ ဘယ်ကတည်းက ဒိန်ချဉ်လုပ်တာလဲ"
မုရုံရွှယ်မျက်ခုံးပင့်ကာ ချက်ချင်းကောက်မေးလိုက်သည်။
"ငါ မတော်တဆ လုပ်တတ်သွားတာ"
ချင်းယွီယမ်ရဲ့ မျက်ဝန်းတို့က မာနကြီးပြီး စိတ်ကြီးဝင်နေတ့ဲ အကြည့်တို့န့ဲ မုရုံရွှယ်ကို ကြည့်ကာ ပြုံးရင်း ပြောလိုက်သည်။ သူမ ဒိန်ချဉ်ကို လုပ်ပြီးသည်နှင့် တစ်ခါ မြည်းကြည့်လိုက်သည်။ တစ်လုပ်တည်းနှင့် သူမ အရမ်းအံ့သြသွားရလောက်သည်။
သူမ ဒိန်ချဉ်ဆိုင်တစ်ခုလောက် ဖွင့်ပြီးသည်နှင့် အများကြီးကြိုးစားရမည်ဟု ထင်ခ့ဲပေမ့ဲ သူမနောက်က ရာချီတ့ဲလူတွေက မျှော်လင့်ချက်ရှိသည်ဟု ညွှန်ပြနေသလိုပင်။
"တကယ်လား ကောင်းတာပေါ့ ရှင်က အရမ်းတော်တာပဲ မင်းသမီးချင်း"
မုရုံရွှယ် အံကြိတ်ကာ ပြောလိုက်သည်။
ချင်းယွီယမ်က အထက်တန်းလွှာ အမြင့်ဆုံးမှ မင်းသမီးလေးပင်။ သူမ ဘယ်တော့မှ သူမကိုယ်တိုင် ဒိန်ချဉ်လုပ်ဖို့ စဉ်းစားမိမှာ မဟုတ်ပေ။ သိသာစွာပင် သူမက သူမ(မုရုံရွှယ်) ရဲ့ လုပ်နည်းကို ခိုးပြီးတော့ ဒိန်ချဉ်လုပ်နည်းကို သိသွားတာပင်။ အ့ဲတာကို ဘာအကူအညီမှမယူဘဲ သူမကိုယ်တိုင် လုပ်ထားတာလို့ ပြောသေးသည်။ ဘယ်လောက်အရှက်မရှိဟာမလဲ
"ရှင်က ကျွန်မကို မြှောက်ပင့်နေတာပဲ"
ချင်းယွီယမ် အထင်သေးစွာ ကြည့်ပြီး ပြုံးကာ ပြောလိုက်သည်။
စုန့်ချင်းယန်ပြောသည်က မုရုံရွှယ်က ဒိန်ချဉ်ဆိုင်ဖွင့်ဖို့ ကြိုးစားနေသည်ဟု။ ဒါကြောင့် သူမက အရင် ဦးအောင် ဖွင့်လိုက်ကာ မော့ပိုင်အထူးထုတ်ကုန် ဟုနာမည်ပေးလိုက်သည်။
ဒါကြောင့် မုရုံရွှယ် ဒိန်ချဉ်ဆိုင်ဖွင့်မယ်ဆိုရင်တောင် သူမကို တုပသလိုဖြစ်ကာ သူမထက် ကောင်းမှာ မဟုတ်ပေ။ သူမဘက်ကလဲ မုရုံရွှယ်က သူမရဲ့ လုပ်နည်းကို ခိုးယူထားပါသည်ဟု သတင်းဖြန့်လိုက်လျှင် ပြည်သူတွေက သူမ(မုရုံရွှယ်)ကို အထင်သေးသွားမည်ဖြစ်ကာ သူမရှင်းပြချင်ရင်တောင် ဘယ်သူမှ နားထောင်မှာ မဟုတ်ပေ။ ပြီးသည်နှင့် မုရုံရွှယ်ရဲ့ စီးပွားရေးလဲ ထိုးကျသွားလိမ့်မည်။
မုရုံရွှယ် ဆိုင်ပိတ်သွားလျှင် ပိုကောင်းသည်။ သူမတစ်ဦးတည်း ဒိန်ချဉ်ဆိုင်ကို ချဲ့ဖွင့်လို့ရသည်။
ချင်းယွီယမ် မုရုံရွှယ်ကို စိတ်ကြီးဝင်စွာ ကြည့်လိုက်သည်။ မုရုံရွှယ်ကလဲ သူမကို ပြန်ကြည့်ကာ မေးလိုက်သည်။
"ဒိန်ချဉ်ဆိုင်ဖွင့်ပြီး ဘာလုပ်ချင်တာလဲ စိတ်အပြောင်းလဲ ဖြစ်အောင်လို့လား"
အထက်တန်းလွှာတွေက ဘယ်တော့မှ ပိုက်ဆံမပြတ်ပေ။ မုန့်လုပ်နည်းတွေကို ကိုယ်တိုင်အတွက် သုံးလို့ရသည်။ အထူးအကြောင်းပြချက်မရှိဘဲ သူတို့ လူအများအလယ်မှာ ဆိုင်မဖွင့်ပေ။
ချင်းယွီယမ် ပြုံးလိုက်ကာ မနှေးမမြန် ပြောလိုက်သည်။
"နွားနို့က အရမ်းအာဟာရရှိတာမှန်တယ် ဒါပေမ့ဲ သူ့အနံ့က အတော်ညှီတယ် ဒိန်ချဉ်ကကျ အာဟာရတွေအကုန်ပါပြီးတ့ဲအပြင် အရသာကလဲ အရမ်းကောင်းတယ် လူတွေ ပိုပြီး ကျန်းမာတ့ဲ ဘဝကို ပိုင်ဆိုင်ဖို့ အထူးအနေန့ဲ ငါ ဆိုင်ဖွင့်လိုက်တာ"
အခုတော့ လူတွေအားလုံးရဲ့ မျက်လုံးက ချင်းယွီယမ် ဆီမှာဖြစ်ပြီး အားလုံးက သူမကို ကောင်းချီးပေးနေကြသည်။
"မင်းသမီးချင်းက အရမ်းကောင်းတာပဲ"
"ဟုတ်တယ် မှန်တယ် သူမက တခြားလူတွေအတွက် တွေးပေးတတ်တယ် တကိုယ်ကောင်းစိတ်မရှိဘူးပဲ"
"လှပပြီး စိတ်ထားကောင်းတ့ဲ မင်းသမီးပဲ သူမန့ဲ မင်းသားကျင်းက တကယ်ကို လိုက်ဖက်တ့ဲ စုံတွဲပဲ"
လူတွေရဲ့ ချီးမွမ်းကောင်းချီးပေးသံကို ကြားရတ့ဲအခါ ချင်းယွီယမ် အရင်က မခံစားဖူးတ့ဲ ခံစားချက်ကို ရလိုက်သည်။ သူမ မုရုံရွှယ်ကို ဆွပေးတ့ဲ အကြည့်န့ဲ ကြည့်လိုက်သည်။
မုရုံရွှယ် နှာခေါင်းရှု့ံလိုက်သည်။ ချင်းယွီယမ်က သူမရဲ့ လုပ်နည်းကို ခိုးပြီး ပိုက်ဆံရှာတ့ဲအပြင် အခု အရှက်မရှိတ့ဲစကားလုံးတွေန့ဲ လူထုရဲ့ အားပေးမှုကို ရအောင် လုပ်နေပြန်ပြီ သူမက သူမကို ဆွပြီး ဒေါသထွက်စေချင်ရင်တောင် သူမအနေန့ဲ ချင်းယွီယမ် န့ဲ အချိန်ဖြုန်းချင်စိတ်မရှိပေ။ ချင်းယွီယမ် က သေချင်မှတော့ ဖြည့်ဆည်းပေးရတာပေါ့
"ဒါဆို ရှင်ဆိုလိုတာ ဒိန်ချဉ်ရဲ့ ပါဝင်ပစ္စည်းတွေအကုန်လုံးက မော့ပိုင်ကပေါ့"
"ဒါပေါ့"
ချင်းယွီယမ် ပြုံးလိုက်သည်။ သူမက မော့ပိုင်အထူးထုတ်ကုန်ဆိုမှတော့ သေချာပေါက် မော့ပိုင်က ပစ္စည်းတွေန့ဲပဲ ထုတ်လုပ်ရမှာပေါ့ မဟုတ်ရင် သူမက ဝယ်သူတွေကို လိမ်သလို ဖြစ်နေမှာပေါ့
"ငါ့ဒိန်ချဉ်အရသာက ကောင်းတယ် ဈေးနှုန်းကလဲ သင့်တင့်တယ် လှည့်စားထားတာ မရှိဘူး နင်ဝယ်မယ်ဆို လျှော့ပေးမယ်လေ"
မုရုံရွှယ်ကသာ ဒိန်ချဉ်လုပ်နည်းရဲ့ ပိုင်ရှင်ဖြစ်သည်။ ချင်းယွီယမ် က သူမရဲ့ လုပ်နည်းကို ခိုးကာ ဒိန်ချဉ်လုပ်ပြီး သူမကို ပြန်ရောင်းလိုက်တာက မုရုံရွှယ်ကို ဒေါသအရမ်းထွက်တာ ဒါမှမဟုတ် သွေးအန်လိမ့်မည်ဟု သူမထင်သည်။
ချင်းယွီယမ် မုရုံရွှယ်ကို ကျေနပ်စွာ ကြည့်လိုက်သည်။ ဒါပေမဲ့ မုရုံရွှယ်က တည်ငြိမ်နေကာ သူမနှုတ်ခမ်းက ကွေးတက်သွားကာ ပြုံးလိုက်ပြီး
"ကြင်နာမှုအတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဒါပေမ့ဲ မော့ပိုင်က အစားအစာတွေက အရမ်းအေးလွန်းပြီး အရမ်းပြင်းထန်တယ် အ့ဲတာက ကျွန်မကို မသက်သာစေမှာ စိုးရိမ်မိတယ်"
ချင်းယွီယမ် နှာခေါင်းရှု့ံလိုက်သည်။ မသက်မသာခံစားရမယ်? ဆင်ခြေပေးနေတာပဲ သူမ မုရုံရွှယ်ကို ဆက်တွန်းအားပေးချင်သည်။ မုရုံရွှယ်က ဒေါသအကြီးအကျယ် ထွက်သင့်တာလေ။
"အိုး ငါ့အစာအိမ်"
"ငါရောပဲ"
"ငါရော အိုး နာလိုက်တာ"
သူမရဲ့ ဒိန်ချဉ်ကို သောက်ပြီးသူတိုင်း ရုတ်တရက် အစာအိမ်နာလာကြကာ သူတို့နဖူးမှ ချွေးတွေ စီးကျလာကြပြီး နာကျင်မှုကြောင့် ရှုံ့မ့ဲနေကြသည်။
"ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ"
ကျေနပ်နေတ့ဲ အပြုံးက ချင်းယွီယမ်ရဲ့ မျက်နှာပေါ်မှာ အေးခဲသွားသည်။ သူမ မကောင်းတ့ဲ ခံစားချက်ကို ရနေသည်။
"မသန့်တာ တစ်ခုခု စားခ့ဲသေးလား"
"မနက်စာစားပြီးကတည်းက မင်းရဲ့ ဒိန်ချဉ်ကလွဲရင် ဘာမှမစားရသေးဘူး "
တစ်ယောက်က ထ ပြောလိုက်သည်။ ရုတ်တရက် သူ တစ်ခုခုကို တွေးမိသွားသည်။ အစာအိမ်ထိသွားတ့ဲ လူတွေအကုန် သူတို့လက်ထဲမှာ ဒိန်ချဉ်ခွက်ကို ပိုင်ထားကြလေသည်။