မ​ေကာင္​းဆိုး၀ါးမင္​းသားန႔ဲသူ႔ရ႕ဲအဖိုးတန္​ဇနီး

87 (z+u)

စုန္႔ခ်င္းရန္ သခင္မတုရဲ႕ အိပ္ယာနားထိုင္ၿပီး " ဖြားဖြား က်ြန္မကို ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ဖြားဖြားနားေခၚထားပါ"
လို႔ ငိုရင္းေျပာေနတယ္။ သခင္မတု ဟာအိပ္ယာေပၚက မထနိုင္တာေတာင္ သူမကို ဘာျဖစ္ေနတာလဲလို႔ ေမးခဲ့တယ္။ သခင္မတု ကိုႏွောက္ယွက္တာေတာ္သင့္ၿပီ။

"တူမေလးဆီကပိုက္ဆံခိုးလို႔ အေမေထာင္က်သြားၿပီ။ ခုေတာ့ဦးေလးနဲ႕ အန္တီအပါအဝင္ေဆြမ်ိဳးေတြအကုန္ က်မကိုတအားမုန္းေနၾကၿပီ။ အိမ္ေစေတြနဲ႕ အိမ္ေတာ္ထိန္းကေတာင္ က်မကိုေတြ႕ရင္ ေလွာင္ေျပာင္ေနၾကတယ္။ က်မက ဒီအိမ္မွာ အႀကီးဆုံးသမီးႀကီးျဖစ္ေပမယ့္ က်မမွာဘာလုပ္ပိုင္ခြင့္မွ မရွိေတာ့ဘူး။"

အသနားခံ ငိုေႂကြးေနတဲ့ စုန္႔ခ်င္းရန္  ကို သခင္မတု ကၾကည့္ၿပီး

"ဥပေဒခ်ိဳးေဖာက္ၿပီး မင္းကိုဒီလိုျဖစ္ေအာင္လုပ္တဲ့ မင္းအေမကို အျပစ္တင္ေနတာလား ခ်င္းရန္"

လို႔ေမးလိုက္တယ္။ သူမက
"မဟုတ္ပါဘူး"
လို႔ေခါင္းကိုျပာျပာသလဲခါၿပီး ျငင္းလိုက္တယ္။

" သူတို႔ေနာက္ထပ္ က်မကို အနိုင္မက်င့္ရဲ႕ေတာ့ေအာင္လို႔ ဝူအန္းအိမ္ေတာ္ကိုဖိတ္ၿပီး က်မဘက္က ရပ္တည္ရွင္းျပ ေပးေစခ်င္႐ုံပါ"

သခင္မတု ကသူမကို ႏွစ္သိမ့္ေပးၿပီး

" ငါက က်န္းအိမ္ေတာ္ကျဖစ္တယ္။ ဝူအန္အိမ္ေတာ္က လူေတြကို ဘယ္လိုလုပ္သြားၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္နိုင္ပါ့မလဲ။ မင္းအေဖနဲ႕ အဖြားကိုသြားရွာၿပီးမင္းဘက္က ရပ္တည္ေပးဖို႔ေျပာေပါ့။ ဒါဆိုမင္းကို ဘယ္သူမွေနာက္ထပ္ အျပစ္ရွာ ေဝဖန္ရဲေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။"

"အေဖကအၿမဲအလုပ္ရႈပ္ေနတာ။ အိမ္ျပန္မလာ ရက္အေတာ္ၾကာေနၿပီ။ အဖြားက်ေတာ့လည္း က်မကို ျမင္တိုင္း စားေတာ့ဝါးေတာ့မတတ္ဘဲ ၿပီးရင္ ဆူေတာ့တာဘဲ။ က်မကိုလည္းဘယ္တုန္းကမွ ကာကြယ္ေပးတယ္ဆိုတာ မရွိဘူး။ က်မမွာေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိလို ဖြားဖြားကိုလာရွာတာပါ။"

လို႔ျပန္ေျဖရင္း စုန္႔ခ်င္းရန္  လည္းမ်က္ႏွာကို လက္ကိုင္ပဝါနဲ႕အုပ္ၿပီး တရႈတ္ရႈတ္ငိုေနတာ ကိုယ္လုံးေလးပါတုန္လို႔။