ÇETE

B.99

-Jiyong şu müziği kıs

-Hadi kaaaalk dedi ve dolabı kapattı. Gözlerimi açtım. Aynanın karşında kıyafetini düzeliyordu. Kırmızı bir boğazlı üzerine beyaz bir şey giymiş üzerine de ceket geçirmiş. Küpelerini takmaya çalışıyordu.

-Gel buraya yardım edeyim dediğimde yanıma oturdu. Küpelerini uzattı. Hepsini teker teker taktım.

-Hayırdır nereye böyle ?

-Seninle geliyorum

-Ne ?

-Hastaneye geliyorum. Hadi hazırlan

-Ama daha kahvaltı bile yapmadım. Ayrıca Lisa ile hastaneden sonra alışverişe gidecektik. Biliyorsun kilo aldım ayrıca bugün cinsiyeti de öğreneceğiz ya

-Gelmek istiyorum. Beraber alışveriş yaparız dediğinde yataktan fırladım

-O zaman giyineyim ben. Hemen. Bekle beni dediğimde güldü. Hızlıca üzerime bol bir elbise geçirdim.

-Ceket al bebeğim. Hava soğuk diye seslendi odadan. Sırıtmama engel olamadan bir ceket aldım ve odaya geçtim.

-Hazırım. Çıkalım dedim bana baktı ve bir şey demeden çekmecelerden birini açtı ve bir şapka getirdi ve yanıma geldim. Kafama geçirdi.

-Hasta olma dedi ve elimi tutup beni odadan çıkardı. Aşağı indik.

-O nereye böyle? Dediğinde Haru'ya döndüm.

-Hastaneye gidiyoruz dedim lanet ağzım kapanmıyordu.

-Peki ben odamdayım dedi ve dönüp gittiğinde Ri bahçeden içeri girdi.

-Acelemiz var biz de gidiyoruz dedi Jiyong ve beni dışarı götürdü. Arabaya bindik.

-Sanki Ri ile Haru arasında bir sıkıntı var

-Ne ? Saçmala Ji Eun onlar abi kardeş gibi dediğinde kaşlarımı çattım. Bilemiyordum. Bana pek abi kardeş gibi gelmiyordu. Arabayı çok güzel bir kafeye çekti ve sohbet edip kahvaltı yaptık.

-Sence çıksalar ne dersin ?

-Kim ? Ri ile Haru mu? İmkansız

-Hadi ama

-Bak Lisa ve Kook'a bile zor ikna oldum ki hala ikna olmuş gibi değilim dediğinde gülümsedim.

-Çünkü abisin. Hep boyle hissedeceksin. Ben isterdim. Haru Ri ile kesin mutlu olurdu

-Ri kardeşim gibi

-Evet

-Haru zaten öyle. Yani ikisi de dolaylı yoldan kardeş

-Saçmalıyorsun. Hadi kalk gidelimm randevuya geç kalacağız dediğimde kafa salladı. Beraber hastaneye geçtik.

-İçeri gelecek misin ?

-Burada kalsam daha iyi. Ben sadece bana kızma diye buraya kadar eşlik ettim

-Sana kızmıyor-

-Kızdığını biliyorum.

-Sadece kırıldım dedim Joon Gi'nin odasında durdum.

-Emin misim gelmeyeceğine? Yani içeride olmani isterim dediğinde derin bir nefes alıp kafa salladı. Beraber içeri girdik. Joon Gi kalkıp bana sarıldığında Jiyong surat aşıp kenara oturdum her zamanki yere uzandım. Karnımı açtı.

-Nasıl gidiyor ?

-Sadece sırt ağrısı. Arada bir sancı

-Sırt ağrısı çok normal. Malum bebek büyüdü dediğinde kafa salladım. Gerçekten de büyümüştü.

-Peki normal doğum mu istiyorsun ?

-Ne kadar canım yanacağına bağlı dedim gülerek

-Hiç hamile kalmadım ama bazılari ortalığı birbirine katıyor, bazıları ise daha sakin. Yani kişiden kişiye değişiyor ama her türlü canın yanacak. Yine de normal doğum daha iyi dediğinde kafa salladım.

-Yani bilmiyorum Joon Gi. Bayıldıktan sonra gittiğimiz doktor sezaryan dedi zaten riskli bir hamilelik varmış

-Bunun stresini yapma. Evet riskli bir hamileliğin var çünkü stresslisin ama normal doğum da yapabilirsin. Şimdii hadi bebeğe bakalım dediğinde ekrana döndük.

-Yaa 2 haftada beklediğimden fazla büyümüş. Yavaş yavaş organları oluşuyor dediğinde gülümsedim. Jiyong'un göz ucuyla buraya bakmaya çalıştığını görüyordum

-Ama sırtı bize dönük. Sanırım bugün cinsiyet için bir şey diyemeyeceğiz. Yine de biraz bekleyelim dedi sonra Jiyong'a döndü

-Kalp atışını duymak ister misin ? Hadi gel yakından bak

-Gerek yok. Siz halledin dediğinde önüne döndü.

-Sanırım ufaklıkda babası kadar inatçı. Bize dönmüyor dediğinde Joon Gi'ye baktım. Minnettardım. Jiyong yavaşça bize doğru geldi. Joon Gi de bana bakıp gülümsedi.

-Evet bak bu

-N-nasıl? Bu mu ? Dedi Jiyong bana bakıp Gülümseyip kafa salladığımda ekrana döndü.

-Ama çok küçük

-4 aylık Jiyong. Bak bu kafası. Kolları dediğinde Jiyong ekrana daha da yaklaştı.

-Bu da kalp atışı dedi Joon Gi ve bir tuşa bastı.

-Evet ben sizi biraz tek bırakayım. Resmini size vereceğim. Yani onu halledeceğim dedi ve çıktı. Jiyong diz çöktüğü yerden kalkmadı. Dolan gözlerine baktım.

-Kalp atışı gerçekten zayıf ama.. dedi kalbim heyecanla çarpama başladı.

-A-ama ? Dedim. Yerden kalkıp yanıma oturdu ve dudağımı öptü. Derin bir nefes verdim.

-Ama çok güzel dedi ellerimi tutup ve göz yaşları aktı.