ÇETE

B.80

-Jiyong ne Seul'ünden bahsediyorsun ? dedi Seunghyun salona geçer geçmez. Haru ve Hyorin'de salona gelmişti. 

-Hyung ne yapalım ? Burada işimiz bitti farkında mısın ? Haru'yu bulduk. Buraya zaten bunun için geldik. 

-Tamam peki Ji Eun'da gelsin. Neden o gelmiyor ? dedi Daesung. Kafamı iki yana salladım. 

-Onu neden orada bıraktıysak bu yüzden gelmiyor Dae

-Ama oppa onu bıraktığımızda olanları gördün. Sadece daha çok bela aldı başına dedi Lisa. Orası öyleydi ama artık Daegu'daydı. Başına bir bela açamazdı. Herkesten uzaktı ama Seul onun için tehlikeliydi. 

-Hayır. Burası güvenli

-Neler oluyor ? dedi Haru. Ona döndüm. Neden hepsi bana karşıymış gibi hissediyordum ? 

-Ji Eun ile Jiyong oppa sevgiliydi dedi Jennie Haru'ya bakıp

-Bu harik-pardon di derken. Artık değiller mi ? 

-Biz Ji Eun'u Seul'de bıraktık ve buraya geldik. Seni bulmak için

-Anlamıyorum. Neden o da gelmedi ? Beni bulmak için ondan mı ayrıldın ? Oppa bu saçmalık dedi Haru bana bakıp. Kafayı yemek üzereydim. 

-Öyle gerekti

-Ama artık gerekmez oppa. Hepimiz dönelim. Ji Eun unnie de gelsin lütfen dedi Ji Soo. Kafamı iki yana salladım. 

-Olmaz. Güvenli değil

-Ben onu korurum dedi Lisa ayağa kalkıp. 

-Bende korurum dedi Jennie Lisa'nın yanındayken. Bağırmıştı. 

-Belli korursunuz. O gün o sokakta olduğu gibi mi ? 

-Oppa sana dedim sarhoştum. Başım dönüyordu. Bir daha içmem gereki-

-Lisa konu kapandı

-Kapanmadı diye bağırdığında ona döndüm. 

-Bu sefer kapanmadı. Ji Eun unnie de geliyor. Gerekirse yanından ayrılmam oppa. Bir daha içmem. Görmüyor musun başına neler açıldı biz yokken ? Görmedin mi kanlar içindeydi. Ben... ben  onu o halde gördüğümde o kan ona ait diye korktum. Yanındaysak onu koruruz. Uzakta elimizden bir şey gelmez

-Bende korurum dedi Jungkook. 

-Siz ikiniz yeter artık. Çocukca düşünüyorsunuz dedim sesimi yükseltip. En son kaldırabileceğim şey bir kavga dahaydı ama sanırım edecektik. 

-Hepimiz koruruz Jiyong. Seul'e beraber gidelim dedi Seunghyun. Benim o ses yükseltmemden sonra zaten konuşabilecek tek kişiydi. 

-Olmaz hyung. Gerçekten olmaz. Bu tehlikeli.

-Korkak dediğinde kaşlarımı çatıp Hyorin'e baktım. Bunu demesi üzerine herkes ona dönmüştü. Pardonda bu kız zaten kimdi ? 

-Ne ? dedim sinirle. Hyorin ise ayağa kalktı. 

-Abin korkaklık yapmış Haru. Belli ki Ji Eun'u o kadar da sevmiyormuş ha çünkü seven insan bırakıp gitmez

-Sen ne biliyorsun ki ? dedim sesimi yükseltip o ise bilmiş biri gibi kollarını beline doladı. 

-Ne mi biliyorum ? o kızın acı çektiğini, her gece kabuslarla uyandığını. Yalnız kaldığı için 6 ay  o pisliklerle yaşamasına rağmen bunu göremediğini biliyorum. Onların pislik olduğunu bile göremedi çünkü  tekrar yalnız kalmaktan korkuyordu. Sen bunu bilmezsin. Bu evde cinayetler işlendi. İnsanlar öldü ama Ji Eun öyle ölü gibiydi ki bunları bile fark etmedi. Ben bu evde dayak yedim, Bay Lee'ye sırf Ji Eun ile karşılaştığında uyanık olmasın ve onunla konuşmasın diye yasa dışı ilaçlar vermeye zorlandım, meslek etiğimi bozmaya zorlandım. Sabahlara kadar ağladım ama Ji Eun bunları fark edemeyecek kadar kötü durumdaydı. O odadan çıkmadı, iki çatal yemek yiyip tekrar kendini oraya tıktı. Ben bunları biliyorum. Peki sen ne biliyorsun ? Ahh hadi onu bıraktık bizi ilgilendirmez diyip arkanı dönmedin mi ? Hepiniz döndünüz. Rahat mıydınız bari ?  dedi yüksek sesle. 

-Bak her şey öyle gözüktüğü gibi değil anladın mı ? Bilmeden ağzını açma sakın 

-Ah öyle mi ? Hadi bakalım komik çocuk açtım ne yapacaksın dedi alayla. Sinirle ona doğru ilerlediğimde Youngbae ayağa kalktı. 

-Sakin ol Jiyong 

-Sakin mi olayım ? Bae burada kimse benim mutlu mesut yaşadığımı söyleyemez . Anladın mı ? Benim neler yaşadığımı biliyorsun. Neler çektiğimi de. En doğru karardı onu orada bırakmak. Buraya bizimle gelseydi... Sırf bizimle yanımızda kaldığı için ölebilirdi, başına bir şey gelebilirdi. Bunu biliyorsun. Kang onu bırakır mıydı ? Yada hangimizi bırakırdı ? Biz bir şekilde kendimizi korurduk ama o ? Bir markete gittiğinde yada bahçeye çıktığında en basidi sokakta yürürken Kang'ın ona bir şey yapmayacağını nereden bilebilirdim ? Onu tehlikeye mi atsaydım ? Biz her gün ölümden ölüme koşarken onu da mı sürükleseydim peşime ? Neden ? Onu sevdiğim için mi ? Sevmek bu mu ? Yanımda olsun tehlike de olsa bile sorun yok demek mi ? diye bağırdım onu ittiğimde ve evden çıkmak için kapıya döndüğümde olduğum yerde kaldım

-Ne dönüyor burada ? dedi Ji Eun. Yutkundum. Şuan aşırı sinirliydi. Her halinden belliydi. 

-Yok bi-

-Sana burada ne dönüyor dedim Kwon Jiyong diye bağırdı.