B.55

155 18 10
                                    

Gözlerimi açtığımda bir odadaydım. Bana neden tanıdık geliyordu ?Yavaşça yataktan kalktım. Sade bir odaydı. Büyük bir yatak, televiyon, koltuk ve büyük bir dolap vardı. Bavullarım kapının hemen yanındaydı.

-Mavis diye fısıldadım. Eğer bavullarım buradaysa oda burada olabilirdi. Değildi.

Yavaşça kapıya ilerledim. Büyük ihtimalle kili- açık. İşte bu saçmaydı. Beni kaçırıp sonra bırakacaklar mıydı ? Sanmıyorum. Kapıyı açık bıraktılarsa bu odadan çıkabilirim anlamına geliyordu. Evden çıkabilirim değil. Odadan çıktım. Uzun bir koridor vardı. Yavaş adımlarla koridora çıktım. Kimsenin beni görmesini istemiyordum. Sadece etrafa bakacak ve kimse görmeden odaya geçecektim. Bu sayede en uygun zamanda buradan kaçabilirdim. Kimin evinde olduğunu bilmiyordum ama beni zorla getirdiğine göre pek de dost değildi.

-Güvenliği arttır. Eve kimse girmeyecem,kimse çıkmayacak dedi biri. Sesi duymamla kendimi duvara yanaştırdım. Burada durup onları dinlemek mantıklıydı ama riskliydi. Koridorun diğer ucuna ilerledim ve sol döndüm. Bu ev bana fazla tanıdıktı. Karşıma çıkan büyük kahverengi kapıya baktım. İçimden bir ses oraya gitmemi söylüyordu. Bahçeden gelen ayak sesleri vardı. O büyük kapıyı boş verdim ve yanımdaki kapıyı araladım. Banyo. Güzel. İçeri girdim ve elimi yüzümü yıkadım. Tamam beni kaçıran yani deponun oraya gelen adamın evi değildi burası. O sadece bir çalışandı. Çünkü daha demin sesini duyduğum adamdan emir almıştı. Evin güvenliğini arttırıyorlar. Kaçış planımı hızlandırmam gerekti. Klozetin üzerine çıktım ve banyonun küçük camından baktım. Çok fazla bir şey gözükmüyordu ama bir kaç koruma görmüştüm. Hızla indim ve kapıya yanaştım. Acele etmeliydim.

-Uyandı mı? Diye bir ses duydum. Bu sefer bir kadın sesiydi. Nefesimi tuttum. Şuan banyoya girerse büyük bir sorunum olurdu.

-Şimdiye kadar uyanması lazımdı. Pansuman yaptım dediğinde elim enseme gitti. Kocaman bir bant vardı. Tanrım. Başım felaket ağrıyordu ama herif nasıl vurduysa artık pansuman gerekmişti.

-Umarım uyanır. O son şans dedi kız. Gözlerimi kırpıştırdım. Tamam. Anahtar deliğine eğildim.

-Saçmalama. Kimin tarafını tutacağı belli. Onu buna karıştırmıyoruz

-Denemeye değer

-Değmez. Ölürüz dediğinde elimle ağzımı kapattım. Ayak sesleri uzaklaştıklarıni gösteriyordu. Sesler kesilince oturduğum yerden kalktım. Tamam umarım o iki kaçık benden bahsedemiyorlardır çünkü ben bu sikik evde 1 dakika daha durmam. Banyodan çıktım ve tekrar büyük kapıya baktım. Belki de bu kısa yoldur. Beni buradan çıkaracak yoldur.  Denemeye değerdi. Kapı kolunu tuttum. Eğer içeride hoşlanmadığım bir şey olursa lavaboyu aradığımı söylerdim. Herhangi bir şey derdim.

-Bayan Lee dediğinde yüreğim ağzıma gelmişti. Yavaşça arkamı döndüm ve koridora bakındım. Koridordaki vazoyu hızla elime aldığımda bana doğru bir adım attı.

-Bir adım daha atma bu sefer ben senin kafanı yararım

-Bayan Lee lütfen sakin olun

-Sakin mi olayım ? Seni psikopat herif enseme bir hastaneye yetecek bandaj var ve sakin mi olayım. Kimsin sen ? Dedim kaşlarımı çatıp. Vazoyu daha sıkı kavradım.

-Bayan Lee ben Jae Wook. Size yardımcı olacağım

-O zaman bana kapıyı göster dediğimde gülümsedi. Arkasına bir anda 5 adam geçtiğinde elini kaldırıp onları durdurdu.

-Daha da iyisini yapabilirim. Sizi görmek istiyor. Size eşlik edeyim

-Kim ? Ben kimseyi görmek istemiyorum dedim kapı kolunu kavradım. İşte plan odaya gir cam falan bul ve kaç.

-Sizin isteğiniz bir önemi yok şuan ama ufak bir tavsiye. O kapıdan girmek istemezsiniz dedi ve adamları üzerime doğru yolladı. Vazoyu birinin kafasında kırdığımda artık bir silahım yoktu. İki adam kollarımi tuttu ve beni koridor boyunca sürüklerken debelensem de bir işe yaramadı. O sesin olduğu yere soktular. Büyük salonda arkası bize dönüktü. Beni bir koltuğa bırakıp yanıma dikildiler.

-Efendim Bayan Lee geldi dedi Jae Wook. Evet asla getirilmemiştim. Adam bana döndü. Beni kaçırması ve yeni terk edilmiş olmam onu yakışıklısın ama sana yavşayamam listeme sokuyordu.

-Ji Eun. Evine hoşgeldin. Beni tanıdın mı ? Dedi adam sevecen bir tavırla. Evim ?

-Hayır dedim ne diyebilirdim ki. Evim mi ? Tamam durum bok yoluna gidiyor.

-Benim abin. Lee Woo Tak dedi. Tamam yakışıklısın ama sana yavşayamam listesine üç numara ekledik. Ne abim mi ?

ÇETENơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ