Redemption (Greek Translation)

Κεφάλαιο 62

ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΒΡΙΣΙΜΟ.

-Alice

(το εννοεί :P-Β.)

-:-:-:-

"Evelyn, ξύπνα."

Ένα δάχτυλο πίεσε το μάγουλο μου. Αναστέναξα.

"Ξύπνησε γαμώτο, εσύ σκατό." ο Harry είπε και με κούνησε. "Θα χάσουμε την πτήση μας."

"Ψυχοπαθή," μούγκρισα και σηκώθηκα από την θέση μου στο αεροδρόμιο. Το ταβάνι ήταν λαμπερό αλλά το δωμάτιο πληκτικό και σιγανό. Ο λαιμός μου πονούσε και είχε πιαστεί επειδή αποκοιμήθηκα στην καρέκλα.

"Συγνώμη, δεν το άκουσα ακριβώς αυτό," είπε όσο πλησιάζαμε την πύλη 8 στην ουρά πίσω από ένα ζευγάρι. "Και με αυτό εννοώ Τι στο διάολο μόλις είπες;"

Ένας μυώδης άντρας που μου έκρυβε την θέα χαμογέλασε στην γυναίκα που στεκόταν δίπλα του. Τον άκουσα να της μουρμουρίζει 'Και εμείς έτσι ήμαστε' και αυτή έβγαλε ένα μικρό γέλιο.

"Oh, Θεέ μου, σκάσε," πετάχτηκα πειραχτικά. "Είσαι χειρότερος και από τον αδερφό μου." αυτό μου ξύπνησε κάτι μέσα μου αλλά το αγνόησα.

"Μπορώ να κάνω ότι στο διάολο θέλω, τα έχουμε ξαναπεί." μου είπε.

Μια φωνή από το μεγάφωνο ενημέρωσε τους ανθρώπους μέσα. "Η πύλη 8 είναι τώρα ανοιχτή για--"

"ΛΑΑΑΑΑΛΑΛΑΛΑ," ο Harry φώναξε και κάλυψε τα αυτιά μου, βάζοντας το κεφάλι μου μέσα στο στέρνο του. 

"Ugh!"¨τον έσπρωξα. "Ποιο είναι πρόβλημα σου;" Κεφάλια γύρισαν για να μας κοιτάξουν θυμωμένα.

"Δεν μπορώ να σε αφήσω να μάθεις που πάμε," είπε. "Μια χαρά τα πάμε μέχρι τώρα με εσένα αδιάφορη."

Άνθρωποι άρχισαν να κοιτάνε μακριά από εμάς, αλλά ένα αγόρι κοίταζε πολύ ώρα. Ο Harry με έπιασε γύρω από την μέση μου και με έφερε προς αυτόν, όλη την ώρα κοιτάζοντας το αγόρι που δεν κοίταζε καν ακριβώς σε εμένα και είχε και κορίτσι δίπλα του.

"Ζηλιάρη," μουρμούρισα.

"Όχι ζήλια," ψιθύρισε. "Απειλητική."

"Απειλή." τον διόρθωσα.

"Γίνεσαι αναιδής." γούρλωσε τα μάτια του.

Χαμογέλασα. "Ξεπέρασε το."

Χαμογέλασε πίσω, δάγκωσε τα χείλια του, έγειρε με έναν ελκυστικό ψίθυρο, "Είναι γαμημένα ενοχλητικό."

"Σταμάτα να γαμημένα βρίζεις." είπα. Η ουρά προχώρησε.

"Κωδικός," είπε.