Redemption (Greek Translation)

Κεφάλαιο 34

Αυτό το κεφάλαιο θα είναι κάπως...αλλά μην ανησυχείτε το επόμενο πιθανών να έχει πολλά διασκεδαστικά πράγματα ;) Για να σας κάνω χαρούμενες το επόμενο θα έχει ή δεν θα έχει ένα συγκεκριμένο πανέμορφο αγόρι με μια συγκεκριμένη προφορά. ;))) *σκούντημα, σκούντημα ;)*

-Alice

-:-:-:-

"Watch me fall above like a vicious dove. They don't see me come."

Imagine Dragons, Tiptoe

-:-:-:-

The 1975, Me

-:-:-:-

Θυμάστε λιγάκι πως τέλειωσε, όχι το προηγούμενο, το πάρα-προηγούμενο; Εεε λοιπόν αυτή είναι η συνέχεια του πάρα-προηγούμενου (του 32).

-Βαρβάρα

~~~

P.O.V Αφηγητή

Το θλιβερό συναίσθημα από τις ηλιαχτίδες του ήλιου να καίνε το δέρμα σου δεν συνέβαινε στην Evelyn όπως πάντα γινόταν όταν ήταν σπίτι.

"Γλυκιά μου, σου είπα να ξυπνήσεις 20 λεπτά πριν!" η μαμά της συνέχεια θα της έκανε παρατήρηση που κοιμόταν τόσο αργά νύχτες που την επόμενη μέρα είχε σχολείο. "Ανόητο κορίτσι." Και η μυρωδιά του καμένου τοστ ή του μπέικον να έρχεται προς την πόρτα του δωματίου της--αλλά αυτό δεν γινόταν τώρα.

"Evelyn." η βαθιά φωνή φωνή του αδερφού της μίλησε τώρα όμως, ανησυχώντας την αυτό λίγο.

Μούγκρισε στο κρεβάτι της . "Jackson πήγαινε να ενοχλήσεις την Holly για το όνομα του ύπνου." και στριφογύρισε το τώρα αδύνατο σώμα της γύρω από το κρεβάτι, βάζοντας της κουβέρτες πάνω της.

"Evelyn, σήκω."

Τα μάτια της έτσουζαν σαν να ήταν ανοιχτά για ώρες, το ίδιο στεγνό αίσθημα που έπαιρνε όταν έβλεπε πολύ ώρα τηλεόραση. Αυτό την θύμωνε λίγο. Μόλις ξύπνησε! Θα πρέπει να πάει σχολείο σε ο θεός ξέρει πόση ώρα και δεν χρειαζόταν αυτούς τους μαύρους κύκλους να παρακαλάνε να κλείσει τα μάτια της πριν ξεκινήσει το σχολείο.

"Evelyn." κάποιος είπε απότομα, κάνοντας την να τρομάξει. Η Evelyn πήγε προς τα πίσω την χτυπημένη πλάτη της στο μεταλλικό πίσω μέρος του κρεβατιού και αναστέναξε.

"Jackson." είπε θυμωμένα και του έδωσε ένα αγριοκοίταγμα. "Θα μπορούσε να είχες ξυπνήσει όλη την οικογένεια ωστόσο."

"Την οικογένεια;" ο Jackson ρώτησε και μετά κούνησε το κεφάλι του αρνητικά.

Η Evelyn ανοιγόκλεισε τα μάτια της ώστε η τσουχτερή αίσθηση να εξαφανιστεί σιγά σιγά. Κοίταξε λίγο για να δει το δωμάτιο. Θυμήθηκε το ατύχημα και γιατί ήταν στο νοσοκομείο, και αναστέναξε.