Redemption (Greek Translation)

Κεφάλαιο 14

"O Harry δεν θα αλλάξει για κανέναν. Ποτέ."

Eleanor's POV

"Αου! Πρόσεχε!"είπα απότομα στον Louis όπως με έσπρωξε έξω από την πόρτα του αμαξιού.

"Βιάσου, τότε." είπε κάτω από την αναπνοή του, και είχα την τάση να τον χτυπήσω στα πόδια.

Σταμάτησα να περπατάω, όχι για να τον θυμώσω, αλλά γιατί ήθελα να δω τι στο καλό έχει. Ο Louis με αγνοούσε σε όλη την διαδρομή του αμαξιού, και κάθε φορά που τον ρωτάω τι έχει μου έλεγε να κάνω ησυχία.

Ο Louis γύρισε από την άλλη και με κοίταξε. "Τι κάνεις;" είπε, δείχνοντας το κεφάλι του προς εμένα όσο σταμάτησε να περπατάει.

"Τι σου συμβαίνει; Συμπεριφερόσουν φυσιολογικά το πρωί." είπα. "Louis, τι συμβαίνει; Έκανα κάτι;"

Ο Louis κούνησε το κεφάλι του αρνητικά. "Όχι, όχι." είπε και κούνησε το κεφάλι του ξανά, κοιτάζοντας το πάτωμα ενώ έκανε μερικά βήματα προς εμένα. "Φυσικά και όχι. Παρ' όλα αυτά εγώ είμαι ο δολοφονικός μπάσταρδος εδώ πέρα."

Τι στο διάολο; "Τι σημαίνει αυτό;" είπα καθαρά απογοητευμένη. "Ναι, είσαι ένας εγκληματίας αλλά ξέρω πως είσαι εσωτερικά."

"Εννοείς άκαρδος;" ο Louis πρότεινε, στενεύοντας τα μπλε μάτια του. "Σκληρός; Επικίνδυνος; Δεν μπορώ να πιστέψω οτι στα αλήθεια αυτά σκεφτόσουν για εμένα μετά που εγώ σου συμπεριφέρθηκα καλά." το αγόρι έκανε βήματα μπροστά ώσπου ήμασταν λίγα εκατοστά μακριά. "Έχεις δει ποτέ πως ο Harry συμπεριφέρεται στην Evelyn;" ο Louis ρώτησε κοιτώντας με στα μάτια. Κοίταξα πίσω , περιμένοντας για τι θα ήταν έτοιμος να πει. "Χμ; Την ημέρα που ληστέψαμε την τράπεζα: ήταν εκεί, δεμένη στο αμάξι επειδή ο Harry δεν ήθελε να την χάσει."

Ο Louis ανέβηκε τις σκάλες μπροστά από το σπίτι του. Δεν ακολούθησα, μόνο κοίταζα όπως άνοιγε την πόρτα με το κλειδί. Γύρισε πίσω προς τα εμένα. "Ο Harry είναι ένας κτητικός μπάσταρδος, αλλά εσύ-" έδειξε το δάχτυλο του προς την κατεύθυνση μου, "-στα αλήθεια πιστεύεις οτι είμαι τόσο κακός σαν αυτόν;" Όταν δεν απάντησα, ο Louis έριξε τα χέρια του στον αέρα με ματαίωση. "Γαμώτο, Eleanor! Μόλις είπες οτι με ήξερες από εσωτερικά! Σε εμπιστεύτηκα! Σκέφτηκα, Ίσως αν είσαι καλός μαζί της ίσως θα της αρέσεις κάποια μέρα, και μετά...με αποκάλεσες ένα δολοφονικό μπάσταρδο! Με πλήγωσε!"

"Ποτέ δεν σε αποκάλεσα έτσι!" του φώναξα πίσω, κατσουφιάζοντας. "Ξέρω οτι δεν είσαι έτσι εσωτερικά! Αν ήσουν, γιατί στο καλό θα ήσουν τόσο απίστευτα καλός με εμένα; Σταμάτα να λες μαλακίες για τις σκέψεις μου για εσένα. Με απήγαγες, έβαλες τον εαυτό σου στην ζωή μου αλλά είμαι χαρούμενη τώρα."