Hope Black po przeprowadce do Port Talbot wraz z rodzicami i rodzeństwem dowiaduje sie że jest chora na raka i że zostało jej mało czasu. Traci nadzieję na wyzdrowienie a jej stan jest co raz gorszy. Jednak poznaje Leondre który postanawia pomóc jej...
Po długiej podróży dojechaliśmy na miejsce. Dom był prześliczny: duży z basenem, ale także przytulny.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ja dostałam jeden z największych pokoi. Do tego ma jeszcze balkon Jest śliczny a także urządzony w moim stylu.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Jednak w moim pokoju jako jednym z nielicznych były jeszcze dwie pary drzwi. Jedne prowadziły do przepięknej łazienki
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
a drugie do ogromnej garderoby
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
W tym pokoju czułam się jak prawdziwa księżniczka. Rozpakowałam swoje walizki a było tego trochę. Gdy już moja garderoba była cała wypełniona moimi ubraniami wzięłam ręcznik i poszłam wziąć kąpiel w mojej boskiej wannie. Zajęło mi to sporo czasu, bo chciałam się zrelaksować po długiej podróży. Niestety mój błogi spokój przerwał kolejny krwotok z nosa. Skończyłam kąpiel, zatamowałam lecącą krew z nosa, dokładnie się wytarłam i ubrałam moją piżamę, która wyglądała tak
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Uwielbiam onesia. Mam ich chyba z dziesięć w mojej nowej garderobie. Gdy położyłam się do mojego nowego łóżka zaczęłam myśleć, że muszę powiedzieć rodzicom co się ze mną dzieje, bo zaczynam się bać, że to coś poważnego.
~Magia czasu~ Obudził mnie mój budzik. -No tak Hope geniuszko są wakacje a ciebie budzi budzik o 7am. - powiedziałam sama do siebie. Wyczołgałam się z łóżka, wybrałam ubranie i poszłam do łazienki. Tam jak zwykle rutyna. Dzisiaj ubrałam się w rurki z dziurami na kolanach, czarny crop-top a w pasie przewiązałam czarno-czerwoną koszulę w kratę. Na nogi założyłam swoje superstary. Wzięłam swoją deskę i poszłam szukać skateparku
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Gdy go już znalazłam zaczęłam jeździć. Jednak w pewnym momencie zrobiło mi się czarno przed oczami a zaraz później zemdlałam.
Obudziłam się w obcym dla mnie miejscu i nie moim łóżku. Gdy na nim usiadłam do pokoju wszedł brunet o czekoladowych oczach. - Jak się czujesz? - zapytał a jego głos brzmiał tak kojąco, że odczułam chęć słuchania go codziennie. - Dobrze ale gdzie ja jestem? Kim ty jesteś? I co się stało? - zapytałam przerywając niezręczną ciszę. - Jestem Leondre Devries, ale wolę Leo, ty zemdlałaś w skateparku a ja nie chcąc cię tam zostawiać zabrałem cię do siebie - Dziękuję ale ja już muszę iść - Hej zaczekaj nie wypuszczę cię tak, chociaż powiedz jak masz na imię. - Przepraszam nazywam się Hope Black i przeprowadziłam się tu z Londynu - A wiec Hope dałabyś mi swój numer telefonu? - zapytał przy czym się uśmiechnął pokazując swoje śnieżnobiałe zęby. Odwzajemniłam uśmiech i podyktowałam brunetowi numer po czym on podał mi swój. Wychodząc zabrałam swoją deskę a będąc przy drzwiach ktoś złapał mnie za rękę. - Chyba nie myślisz że cię samą wypuszczę. - Leo ale ja sobie dam radę. Dziękuję, że mi pomogłeś, ale ja nie chce się narzucać, wiec już pójdę. - powiedziałam uwalniając rękę z jego uścisku. Gdy już miałam wychodzić poczułam ciecz pod nosem po czym zemdlałam.
