O BENİM (+18 TAMAMLANDI)

67. Bölüm

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen. Keyifli okumalar.

Düğümlenen boğazımdan canhıraş çığlıklar yükselmek istiyordu ama istenilen izne erişimi yoktu. Yüreğimin artçı sarsıntıları gözyaşlarımı tetiklerken tek yapabildiğim Uras'a sarılıp, ağlayışına eşlik etmekti.

"Kalkın ayağa."

Derinlerden gelen bu ses Uras ile hıçkırıklarımı zapt ederken başımı Arslan'a çevirdim. Kararlıkla ve gizlemeye çalıştığı üzüntüsüyle bana bakıyordu.

"Kalkın dedim. Salak saçma şeyler için ağlamayın. Uras'ı bizden kimse alamaz. Boşuna üzülüyorsunuz. Gidebileceğim en son yere kadar giderim ama yine de Uras'ı ona vermem."

Gözleriyle Uras'ı işaret ettiğinde onu kucaklayarak ayağa kalktım. Yüzüne dikkatle bakarken gözlerinden akan yaşlar sanki benim içime akıyordu. "Baban doğru söylüyor bebeğim. Seni bizden kimse alamaz."

"Vermezsiniz değil mi?"

Güven vermek için gülümsemeye çalıştım. "Vermeyiz."

"Ama...ben senin oğlun değilim ki. Benden bıkarsan? Ben bir oyuncaktan sıkılınca atıyorum. Sen de öyle yaparsan ne olacak? Bir kızın var zaten. Onu sen doğurdun..."

Boğazıma oturan yumruyu yok saymaya çalıştım ve ciddiyetle Uras'a baktım. "Bunu senin son kez konuşacağız ve ölünceye kadar da sürecek. Tamam mı?"

Mavi gözlerinden akıp yanağında izler bırakan yaşları kuruladı. "Tamam."

"Seni ben doğurmadım belki ama öyle gibi sevdim. Kim ne derse desin sen benim çocuğumsun. Arya neyse sen de osun benim için ve ben de senin annenim. Sen hiçbir annenin çocuğundan sıkıldığını gördün mü bebeğim?"

"Hayır," dedi cılız sesiyle.

"O zaman ben de sıkılmam." Ona daha sıkı sarıldım ve "Bu gece hep beraber uyumaya ne dersin? Arya'yı da alırız yanımıza, olur mu?"

Gülümsedi ve kollarını boynuma doladı. "Olur."

"O zaman doğruca odana gidip üzerini değiştiriyorsun ve bizim odamıza gidiyorsun. Anlaştık mı?"

"Anlaştık ama bunun için beni bırakman lazım anne."

Arslan'ın kısık kıkırtısı kulaklarıma gelince ona tersçe baktım ve Uras'ı yere bıraktım. Begüm yüzünden akıl mı kalmıştı bende?

Uras salondan çıkarken Arslan yanıma geldi ve belime sarıldı. Anında ona karşılık verirken "Onu almasına izin verme," dedim.

"Asla. Sen de kendini üzme. Çünkü Uras senden etkileniyor."

"Tamam."

"Ve yarın eve birisi gelecek. Ona hak ettiği gibi bir muamele göstermeni istiyorum ama bunu kendi yönteminle yapacaksın."

Kaşlarım çatılırken Arslan'dan uzaklaştım ve "Şu arada ne misafiri Arslan? Kimmiş o?" dedim.

Derince bir nefes aldı. "Begüm'ün avukatı Sevda. Üniversitedeyken arkadaştık ama anlaşılan artık Begüm'ün yanında. Zaten çok iyi arkadaşlardı. Yarın da davayla ilgili konuşmak istedikleri varmış. Neler söyleyeceğini tahmin etmek zor değil, bu yüzden senin görmeni istedim."

Başımı usulca salladım. Uras'ı almak için avukatlık yapacak kadınla tanışmak iyi olacaktı. "Ama çok ileri giderse beni durdurmayacaksın," diyerek şartımı öne sürdüm.

"Ben değil sen durmak zorundasın çünkü alenen yapılan bir olumsuzluğu mahkemeye taşıyabilir. Bu yüzden kadını yalnızca dilinle zehirle sevgili karıcığım ve gerisini bana bırak."