O BENİM (+18 TAMAMLANDI)

54. BÖLÜM

Nasılsınız sevgili okurlar?

Beni sorarsanız çok şaşkınım bir o kadar da kırgınlık doluyum. Bazı facebook gruplarında O Benim hakkında bazı olumsuz yorumlar gördüm. Havuz sahnesinde, 20/ 21. Bölümdü sanırım, Arslan Rüya'ya zorla dokunmuş, işi ilerletip tecavüz etmiş hatta. Kitapta Rüya'nın ezilmediği sahne yokmuş falan filan... Hadi bir okumayan bunu yaptı ama altına gelen yorumlar cidden çok üzücüydü. Ve yine üzülerek diyorum ki, o yorumları yapanların arasında dost bildiklerimde vardı. Yazık demekten öteye geçemiyorum maalesef ki.

Kötü şeyleri bir yana bırakırsak güzel olaylar da oldu. Kalemini bildiğim ve yaptığı şeylerle adından güzelce söz ettiren bir editörün kitabı okuyup çok beğendiği. Kurgu ve yazım anlamında çok hoşuna gittiğini söyledi ve sizlerle aramızda olan okur/yazar ilişkisinin de bir o kadar güzel olduğunu söyledi.

Bu bölüme gelirsek eğer, ilk kez Rüya'nın isminin dahi geçmediği bir bölüm oldu. O meşhur geçmiş bu bölümde. Sadece olayları verdim. Engin'in intikamının nasıl bu kadar büyüdüğünü birkaç bölüm sonra öğreneceksiniz.

Ve artık buradan alıntı atmıyorum. Alıntılar profilimden geliyor. Onları ve ara sıra verdiğim spoiler için profilimi takip etmeniz yeterli olacaktır.

Artık bölüm zamanı diyorum ve sözümü burada bitiyorum. Keyifli okumalar.

Oylar sınır koymadığım için gene düşmüş, onları bir zahmet yeniden yükseltelim. ♡ Seviliyorsunuz.

Geçmiş:

Karanlık geceyi aydınlatmaya çalışan ay ışığı genç adamın önünü göstermeye yetmezken, derin bir nefes aldı ve görüşünü netleştirmek için gözlerini kıstı. Canı sıkkın, üzerinde tarifi imkansız bir ağırlık vardı. Yorgundu ancak bedenen değil, zihnen. Tüm bu olan bitenler onu çok yormuştu. Yaşından katbekat yaşlı hissediyordu.

Begüm'ü, yani karısını hastanede bırakıp kendini dışarıya atmıştı. Pişmanlık tüm bedenini kavurup duruyordu. Bir savaşta son kalan asker kadar çaresizdi. Onca senelik hayatı boyunca ilk kez bu kadar üzgün hissediyordu kendini. Ve ilk kez bu kadar yıkılmış, yenik düşmüş...