Crazy In Love With A Jerk

Chapter 72

Vivoree's POV

May pinuntahan sila tita at tito kaya ako lang ang tao dito sa bahay at ang mga katulong. Siguro tungkol ito sa nawawalang anak nila.

Sarili kong ginagamot ang sarili ko. Wala namang gagawa nito, kundi ako lang. Nakakahiya kung ipapaasa ko pa ito sa mga katulong. Nilalagyan ko ng gamot ang labi ko na may sugat mula sa pagpalo sa akin ng mga kidnappers sa harap ng salamin ng kwarto ko ngunit natigilan ako dahil mula sa likod ko ay nakita ko siya na nakatayo.

Lumingon ako sa likod at dun ko nakita na may dala siyang bouquet ng bulaklak, white roses.

Hindi ako gumagalaw, ganun din siya. Nagkatitigan kami na para bang pareho kami nasasaktan. Unti-unti siyang lumalapit sa akin, habang ako naestatwa sa kinatatayuan ko at tinitignan lang siya sa kaniyang paglapit.

Nang nakalapit na siya sa akin, dahan-dahan niyang inaangat ang kanang kamay niya at dinikit sa pisngi ko.

"Does it hurts?"

Inangat ko ang tingin sa kanya at sinulyapan ang kaniyang mga mata.

"Which between the two? My bruises or my heart?"

Hindi siya sumagot, kundi binigay niya lamang sa akin ang dala niyang bulaklak.

"Sorry"

Hindi ko tinanggap. Hindi ako sumagot. Nanatili akong nakatayo. Nanatili akong nakatingin sa mga mata niya na manloloko.

Manloloko dahil pinapakita niya na ayos lang siya pero sa loob ay gusto ng umiyak.

He said sorry. So what's next? Magmahal, Masaktan tapos sorry ulit?

"You look happy with Isabelle."

Binaba niya ang kamay niya na kanina ay inaabot sa akin ang bulaklak.

"But sweetheart, your also happy with him. With Samuel."

My temper start to fire when I hear those words. There's nothing on us! There's nothing between me and Samuel!

I stepped backwards on him. I don't want to feel this tension between us. This is not good, hindi maganda sa isang relasyon. Ngunit agad niyang hinatak ang bewang ko at dumikit ang balat namin sa isa't-isa.

Pakiramdam ko ay naging estatwa ako nang nagkatitigan kami at wala pang segundo ay dinikit niya ang labi niya sa labi ko. I didn't kiss back. Hinawakan niya ang nape ko para masmapadiin ako sa kanya. Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Pumatol ako sa halik niya.

Kung kailan lumalalim ang halik ay duon niya tinigil.

"Come with me."

Agad niya akong hinatak palabas ng kwarto at napagtantunan ko na lang na andito kami sa kotse niya. Pinaandar niya ang kotse at umalis kami.

"Saan tayo pupunta?"

Tinignan niya lang ako at bumaling ulit ang tingin niya sa kalsada. Few minutes after, dahil sa daan na tinatahak namin, nalaman ko na kung saan.

"It's nice to be back." I said while looking to the streetlugw, chairs and people who are in this park.

Dito kung saan ko siya sinagot. Kung saan naging kami.

Hinawakan niya ang bewang ko sabay tingin kaming dalawa sa langit. Kung saan madaming bituin na kumikinang sa langit.

"Sorry sweetheart, may lagnat ka pa rin. Uuwi na rin tayo mamaya ah? Wag ka mag-alala, babantayan kita. Hindi kita iiwan" tapos hinalikan niya ang noo ko.

...

Ang init ng araw ang gumising sa akin. Nasa kwarto ako and it's been around ten o'clock. Babangon na sana ako sa kama pero nalimagan ako dahil sa wala akong saplot ngayon. Shit! I looked at the man who is deeply sleeping right now. Ang kaniyang braso na nakayakap sa aking bewang.