Senliğinde erimiş bir şarkı benliği

Batık Gemi

  Bazen bazı şeyleri çöpe atmak istiyorum. Atamadığım çok fazla şey var çantamda. Ivır zıvır dolu hatıralar, gereksiz diye tabir ettiğim küf dolu çikolatalar... Tarihi geçmiş, yara kalmış, çantamda solmuş acılar... Son tüketimi geçmiş ama benden geçememiş kafiyeler... Artık bakmayan, bakmaya tenezzül etmeyen elalar...
  Yalan dolu ilişkilerinizi, kumar niyetine oynuyorsunuz velhasıl. Zarları atıp hayatınıza nefes katıyorsunuz. Benim öpüp başıma koyduğumu, siz, asfalta seriyorsunuz. Tahminen ne kadar daha oyalarsınız kendinizi? Ne zaman sıkılırsınız bu leş durumdan?
   Ben atarım o çöpü denize, o kısım kolay. Yüreğimden çıkaramam lakin, rutubeti basar. Zar atmam. Öperim başımın üstünde yeri olanı; bilerek kaybederim ama kumar oynamam. Lütfen uğraşmayın artık. Aşk size göre değil, siz hak etmiyorsunuz sevgileri. Kendinize biraz haksızlık edin. Edin ki, yüreği güzeller; güz olmasın yolunuzda.