Senliğinde erimiş bir şarkı benliği

O Şarkı

Bazen insan gidemez birilerinden. Sanki bataklıktadır da, ilerleyemez yolunda.

Bazen bir şarkıyı bile durduramazsın, o şarkı çalmaya devam eder, sen kısamazsın sesini. İşte anlattığım şey acizlik. Var mı bundan ötesi?

Sana aciz olmak ve senden kopamamak. Sana dair olmak ve senden kurtulamamak. Sana nefes olmak ve kalp atışında boğulmak. İşte bunların hepsi aşk; senden kopup bana gelen...

Herkesin vurduğu, vurulduğu bir şarkı vardır elbet. O şarkıda buluşuruz benliğimizin sahipleriyle. İşte ben de bu şarkıyı kısamıyorum adına aşk dediğim. Hep çalıyor ruhumda, engel olamıyorum devam etmesine. Sığınabileceğim tek yer burası belki de, ondan kopamıyorum. Sesine ihtiyacım olduğu için ben de bu şarkıya tutunuyorum. Bu şarkı ne zaman çalsa, sen de eşlik ediyorsun çünkü yüreğime. Sesin kırıyor tüm zincirleri, güvenin orta yerinde bir liman kuruyor, tüm denizlere açılan. İşte senden gidememem bu yüzden, boğulmam da bu yüzden. Çünkü sen tek bir kara parçasını bağlıyorsun tüm denizlere. Çünkü sen; çoğaltıyorsun sevdamı günden güne. Gidişini bile sevdiriyorsun, bekletmesini bildiğinden... Çünkü sen aşk diye anıldığın bir yürekte notalarını ruhumdan geçiriyorsun.

Sende kaybolmak ve seninle çoğaltmak tüm sevdaları...