Senliğinde erimiş bir şarkı benliği

Kelime

Satırların uğruna dökülen her bir köledir gözyaşım. Ruhuma ayna tutsalar ezilmişliğimle darmadağın olmuştur her bir kelime. Her kelime bir cellat getirseydi yüreğime, bugün tüm ölümler susmuş hecelerimde saklıdır.

Tüm kalabalıklarımı yok ediyorum her küfredişinde. Her küfredişinde delik deşik ediliyor yüreğim. Senin tek bir cümlenle var olan yüreğim, bugün tüm kimsesizliğinde sarhoş oldu şiirlerde. 

Gözümden düşen yaşları boşverdim, seni düşerken gördüğümde yıktı beni umutlarım. Uğruna diyebileceğim insanı gömdüm dün gece. Sabaha çıkamadı umutlarımın yansıması. 

Kafamda dönüp duruyor onca ettiğin kelime. Sen yaşanmışlığımızı sildin tek bir küfredişte. Bana susmak düşer, senin sahibi olduğun cümlelerde. 

İlk kez eziliyorum birkaç lafın altında. Sığındığım kelimeler düşman gibi bekliyor omuzlarımda. Avuçlarımda olan tüm kafiyeleri kaybettim ben. Bir kumar masasında döndürdüler yüreğimi, ası sen de kaldı, tüm hiçliğimde.

Sahi, kelimeleri dost edinmiştim bir zamanlar, görüyorum ki onlar zayıf anlarımızın kimsesiz çocuklarıymış.