Senliğinde erimiş bir şarkı benliği

Tüy Gibi

Sesini duydum sonra. Her şey bir anda hafifledi. Bir tüy kadar hafifledi yalnızlığım. Birikti, içimdeki özlem birikti. Bir kuş kondu omzuma sonra. Adını andı boncuk gözleriyle. Evet, seni getirdi bana boncuk gözlüm. Sesini getirdi, gülüşünü getirdi. Sonra heceni yazdı yuvasına. Dallarında 'Senlik' birikti. Uçtu yalnızlığım, dağıldı benliğimden. Artık benliğim senliğe kavuşmuştu. Senliğine karışmak, avuçlarımda kafiye toplamak gibiydi. Bir kova su döktüm yalnızlığıma, yolu açık olsun!