Senliğinde erimiş bir şarkı benliği

22

Zaman geçiyor, hayat bize daha ne gösterecek acaba derken yepyeni yollar keşfediyoruz. Yerin dibini boyluyoruz acaba'lı yollarımızda. Astığım izmarit dolu perdelere birikiyor cümlelerim, güneşli günleri beklemekle geçiyor güzel demem gereken yaşlarım. Daha bu yaşta huzur arıyoruz mesela, sizce de çok saçma değil mi? Aşk güzel bir şey değil demişti zamanında biri. Bu cümleye hak vermek çok yıpratıyor beni. Yoruldum, beklentilerimin boşa çıkmasından, gelmeyecek gemileri beklediğim limanlardan, altını çizdiklerimi karalamaktan, olmayacak dualar için türbe türbe gezip amin demekten.. Her yeni yaşım için üflediğim mumların, mumlardan ibaret olmasına inanmamıştım hiç. Bugün bunun bilincinde tek bir dileğim var. Artık hayal kırıklığı yok hayatımda. Artık tamah etmek yok gökteki yıldızlara, elalara, sevdalara, sınavlara. Ben buyum deyip kesmek istiyorum her şeyi. Umut yok içimde, kırıklık da yok. Bu hüzünlü bir kabulleniş. Ben bittim, kabullendim. Huzur içinde uyusun sevgili ümitlerim.