Senliğinde erimiş bir şarkı benliği

Hedef Al ve Yok Et

Kafamın içinde her bir piyade, talim atıyor hislerime. Hepsi ayrı bir savaşta, ne idüğü belirsizce.
Ben fazla eksiğim, tamamlanmamışım. Tamamlanmamış sorularım da eşlik ediyor her ayrı sancılarıma. Ben acı çekmiyorum, ben acılarımı yontuyorum. Çünkü onlar her birinizin bir sanat eseri.
Kırıldım bayım, zira ben çok yara aldım. Kan akıtmadınız, kana buladınız sevgilerimi, iyi olan her şeyimi kanla boyadınız. Elinize ne geçti bilmiyorum. Ufak bir yürek ne işinize yarar ki?
Çok sorguladım. Belki de beynimdeki her hücremi ben bu sorulara harcadım. Ama hiçbir yanıt elde edemedim, kendi sorularıma. Kendi sorularım, sorunlara dönüştü sevgili sevdiğim bayım ve ben..
Alkol masasında tokuşturulan kadeh gibiyim bu akşam, öylesine olmayacak umutlara savuruyorlar beni, kabul edin bu masadan kalkan kimsenin dileği gerçekleşmeyecek. Sahne arkasında biriken yalnızlığımızı alıp hepimiz gölgemize sığınacağız.
Hayat acı değil aslında. Hayatımızın içine eden kal-leşler var. Anlayacağınız üzere, kal diyemediğimiz leşler..
Çok yorulmuşa benziyorsun ama dinlenmiyorsun bayım. Hala yıkma peşindesin kendi kurduğun binaları.
'Ben seni severim sevmesine de, toplum buna hazır değil' demiş çok değerli bir şair. Ben seni çok güzel sevdim, hem de herkes buna hazırken. Bir tek sen sevilmeye hazır değildin bayım. Topla yıktığın binaları, kana bulanmış ellerini yıka, piyadelerine emir ver, bu sefer ki nişan hislerime değil, hazır olmayan yüreğine gelsin.
Evet bayım, hedef al ve yok et.