Senliğinde erimiş bir şarkı benliği

Eksik Şehir

Kıyısız olmuşuz seninle. Nereye gitsem de, kabul etmez hiçbir kent beni sensizliğe. Şimdi her şehir birer çöl ve yosun tuttu kalbime. Ruhum paslandı. Senden geriye kalan her şey çürüdü. Sevdasız bir şehrin nefret zindanlarına kilitlendi ruhum. Elimde değil artık seni sevmemek, anahtarlarım sende, kıramıyorum zincirlerimi nefretine. Seni sevmek suçunda idam ediliyor yüreğim ve celladım son dua'mı istiyor benden. 'Sen' diyorum. "Hem suçlu, hem güçlü." diyorlar sonra. Hayır, diyorum. 'Hem sensiz, hem eksik...' Terk edilmiş bir şehirde, anahtarlarım celladımda. Sen karşımdasın ama ölüm başucumda...