Senliğinde erimiş bir şarkı benliği

Sevdakent

Bazen daha önce hiç eşlik etmediğin bir şarkı çalar, duyduğun ilk anda bayılırsın o şarkıya. Adı ne diye kıvranırsın o şarkının, günlerce aklından çıkaramazsın. İşte seni sevmek de buna eş değer. Öyle bir çalıyorsun ki yüreğimde, son ses yankılanıyorsun, hep başa sardığım nakarat gibisin mesela, seni sar baştan sevesim geliyor.
Seni bir şarkı mahiyetinde sevmemi küçümsersen yanılırsın. Sen benim Hep O Şarkı'msın, sonradan keşfettiğim ama hiç kaybetmek istemediğim, huzurun gerçek anlamısın.
Bir Anka Kuşu'sun mesela, küllerinden var olmuşsun ve bana kavuşmuşsun.
Ben hep hüzünlerime yazdım, mutluluklarım fazlasıyla eksikti bu sofrada. Öyle bereketli toprakların var ki, neşemi çoğalttın her baktığında. Bir bakışın var, tabiri caizse; kıtlık olan yeri yeşertircesine..
Alışkanlığım vardır benim, hep kaybolurum bir yerlerde. Yol hafızam yok maalesef ama şu an bulunduğum yer senin yüreğinse, bırak kaybolayım eşsiz denizinde. Bırak kimse bulamasın beni, sen yanımdaysan bırak karanlık olsun yollarım. Artık karanlıktan korkmuyorum. Burası bir başkent, burası Güvenkent, burası Anka Kuşu'nun var olduğu Sevdakent. Sen varsın, gerçek olamayacak kadar mükemmel.