Senliğinde erimiş bir şarkı benliği

Film

Hayatımızdaki her sorun ipince bir ipe bağlı, farkında mısın bilmem.
Kopmaması için uğraşıyoruz ama o kadar ince ki, sen ucundan tutsan da o ip gitti, gidecek. Sonra umursamıyorsun, kendini kandırıyorsun geçer diye. Yeni ipler türüyor düğüm oluyor sonra, düğümselleşip gidiyor ruhun.
Düşün ki bir film açmışlar, geçmişini seyrediyorsun, en önden ama unuttuğun bir şey var: Kendi hayatını misafir olarak izliyorsun. Kendi hayatını öylece izliyorsun. Kendi hayatında bir figuransın. Sayın değerli misafirimiz diyorlar sana, kendini izlediğin için teşekkür ediyorlar.
Film bitince alkışlıyorsun, büyük Şakşakçı'sın dostum, tebrikler.
Farkında mısın kendi hayatına hiçbir şey katmamışsın. İstediğin hangi şeyi yapabildin bunca zaman? Yorumlarla, eleştirilerle işgal edilen hayatında, sen hangi roldeydin? Ne zaman sen bir şey istesen, olmadı değil, sen olduramadın.
Sorunlarla başa çıkabilirdin aslında ama sen filme kendini kaptırdın.
Geri alamadığın bir filmde sen çok sahne kaçırdın.
Ya bu son sahneyse ?