Senliğinde erimiş bir şarkı benliği

Dur, dur, dur

"Bir bozuk saattir yüreğim, hep sende durur." Ah be Turgut abim, şimdi seninle kadehlerimizi tokuşturmak vardı. Beni en iyi sen anlayabilirdin. Söyler misin, ölümlü dünyanın ölümsüz kadını Tomris ve tüm güzelliklerin ela'ya yansımış hali can bildiğim şahsiyet; nasıl durdurdu saatlerimizi? Tomris, sana ikinci bir hayat vermişti; yeniden doğuş.. O da bana mucize göstermişti, yeniden inanış.. Söyler misin Turgut abim, insan mucize bildiğini nasıl yok sayabilir? Ben onu unutmak istemiyorum ama böyle de çok can yakıyor be abim. Özlem bu kadar can yakmamıştı, anılar bu kadar karaya çalmamıştı. Onun varlığı şükretmenin eş anlamıydı. İbadetim eksik kaldı.. Çok özlüyorum, bir bir yitiyorum; günden güne. Madem bu saat durdu, zaman da dursun istiyorum artık. Sonuçta biz "Geyikli Gece"lerde varolduk. Lanettir bize sonsuz güneşler. Zaten evim bildiğim can'dan da yoksun kaldım. Kalmışım ben arafta, giden ela'ya hasret. Bu acı ölüme susatıyor beni. Son şanslar silindi.