Kırgın olup da konuşamadığım sözcüklerim var sana dair. Her yeni başlangıcımda seni hatırlatıyorlar bana. Ve ben her başlangıçta sona varıyorum. İçinde sen yoksan bu başlangıçların, ne anlamı var yeni başlangıçların?
Sus diyor kalbim, dinleme diyor beynim. Çünkü sensizlik içinde boğuşurken sağ kalan tek his'sim acı sanırım. İlham'ım yok artık, şiirlerim noksan, içimde bir boşluk var, nasıl anlatsam? Öyle bir boşluk ki bu, sanki her yer karanlık, sensizlik içinde sana koşuyor yüreğim. Sanki her yer bataklık, saplanmışım, kurtulamıyorum sensizlik denen illetten.
Yeni bir sayfa açmak için yüreğimde karalamak mı gerek bazı satırları? Seni karalayamıyorsam yüreğimde, koparıp atamıyorsam benliğimden, yeni sayfalarda çıkagelmez misin yeniden? Benliğime karışmışsın, nasıl ayrıştırayım yüreğimden? Alışamadım yokluğuna. Çünkü varlığınla diriltmiştin saf yüreğimi.
Şimdi sen yoksan, ölmek de varmış senin uğrunda, ölmek de varmış düşünürken seni. Ve yaşam; hiç bu kadar ölümlü olmamıştı, sonsuza yürüyüp uçurumdan atlamak gibi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Senliğinde erimiş bir şarkı benliği
RomanceSeninle kavrulmuş tüm şarkılar, yokluğunda biz'liğine kavuştular.
