Senliğinde erimiş bir şarkı benliği

Zor

Hep duygusal olmayı seçtim ben. Kimi zaman kırdım, kimi zaman kırıldım. Toparlayamadım bazen kırıklarımı, hep yarım kaldım. Ama duygularım hiç değişmedi. Hep sana vuruldum, hep sende kilitli kaldım ben. Bazen sana kırıktım, ama kendim kapattım yaralarımı. Sen gitmeyi seçmiştin oysa, şarkının en alıcı kısmında elektrikleri kestin.

Gitmeyi kolay bir şey sanıyorsun. Ve senin için gitmeler tek bir hoşça kal'a sığıyor, en acılısından. Gitmek nedir ki senin için? Susarak tamamlarsın cümlelerini, kısarsın sesimi. En kolayıdır gitmek senin için bazen. Ama gitmek kolay değil can içim, arkandan bakan biri varsa; gitmek hiç de kolay değil. Çünkü sen gittiğinde, bir elveda koparır bütün sevgileri.

Çünkü sen gittiğinde kopartır tüm hıçkırıkları, en kalabalığından.

Çünkü sen öylece gitmezsin ki... Önce sesimi götürürsün, sonra nefesimi, sonra adınla başlayan cümlelerimi ve en son da yüreğimi götürürsün.. Ve giderken iyi düşün sevdiğim, sen gittiğinde bu satırlar adınla yankılanır, gözyaşları sular bu acılı sayfaları.

Sen sevmeyi zor sanardın, bilmezdin ki seni sevmek hayatımı kolaylaştırdı en zor zamanlarımda. Peki sen, giderken arkana bakmayan, kalbimden ne zaman gideceksin?