Senliğinde erimiş bir şarkı benliği

Tik Tak

VI
Uyandım. Zamanın kıyısızlığına serilmiş bir örtüydü dünya. Tüm kırışıklığıyla, ütüsüz bir biçimde katlanmayı bekliyordu. Uyandım, hiç uyanasım yoktu aslında. Zor bir gündü, geçmek bilmiyordu bir türlü. Adımlarım, adım siliniyordu; farkındaydım bu sefer ki bir başkaydı. Yara diyemezdim, sanki doğum lekesiydi, yeniden doğuş. Bir şeylerin bitişi, yeniden başlangıç.. Bağım koparılmıştı, geri alamazdım, düğümleyemezdim tekrar. O kadar zayıftım ki, bağcık bile bağlayamazdım.
Uyumak istedim sadece uyumak. Saatin bir önemi yoktu, ya da günlerin. Ama bugün.. Bugün her salise ruhumu parçaladı, huzur dilemiştim akrep ve yelkovandan, lütfen bugün iş başı yapmayın. Bugün dinlenin yarın gelin. Bugün tik tak sesi duymak istememiştim..
Bana beyaz bir sayfa veriyorsunuz, hayata bembeyaz bir sayfa.. O sayfayla intihar mektubumu tamamlarım şu saatten sonra ?